Opal w ogniu / Księga 1

38 Ofiara W Lesie

Niedługo po drugim zadaniu Turnieju wybrała się z profesorem Snape'm do lasu, aby poćwiczyć przemianę. Coraz bardziej unikała spotkań z przyjaciółmi wymyślając jakieś powody. Musiała to zrobić dla ich bezpieczeństwa.

                 - Nie wychylaj się zbytnio poza drzewa. Ktoś może to zauważyć - ostrzegł ją nauczyciel przed przemianą i kolejnymi ćwiczeniami. Nie zajęło jej to żadnej przeszkody czy więcej czasu, aby wykonywać skomplikowane zadania. Jedyne co jej przeszkadzało to ciasnota, ale było to specjalne utrudnienie.

Z perspektywy lecącego smoka zobaczyła w oddali zielone światło. Przerwała wykonywanie ćwiczenia wpatrując się w miejsce gdzie zauważyła błysk światła. Zmieniła się w człowieka podchodząc do nauczyciela.

                - Chyba ktoś tutaj jest. Widziałam zielony błysk tam - wyszeptała pokazując kiwnięciem głowy kierunek. Severus spojrzał na nią i na miejsce w którym coś widziała. Zaczął powoli podchodzić do tego miejsca.

Nagle czyjeś plecy ukazały im się za jednym z drzew. Schowali się za wysokie konary. Po chwili usłyszeli charakterystyczny głos teleportacji. Zerknęła na profesora, który po jakimś momencie wyszedł z ukrycia z różdżką w dłoni. Zrobiła to samo. Nie było już owego osobnika, którego plecy widzieli, lecz ktoś leżał przy drzewie. Już z daleka Erika rozpoznała w tej osobie Bartemiusza.

Podbiegła do niego z chęcią pomocy, lecz zorientowała się że jest już za późno. Crouch nie żył, zabity przez zaklęcie wydobywając zielone światło. Zaklęcie niewybaczalne.

                 - Profesorze? Co teraz? Powinniśmy... - nagle została szarpnięta do tyłu za grube drzewo przez Snape'a. Zasłonił jej usta ręką zerkając za konar.

W pobliżu szedł Hagrid wraz z trzema gryfonami. Jeśli zobaczyli by tą dwójkę przy martwym ciele byłoby to nieco dwuznaczne.

                - Dzieciaki przysięgam, że gdzieś tutaj widziałem przed chwilą białego smoka - mruknął Hagrid na co wzdrygnęła się. Została przyłapana, ale przynajmniej nie wie, że to zmiennokształtny. Przymknęła na moment oczy ze stresu zaciskając dłonie na swojej szacie.

               - Panie Crouch? - słysząc to pytanie z ust Harry'ego zdała sobie sprawę, że znaleźli ciało. Westchnęła cicho zciągając dłoń profesora ze swoich ust.

               - O cholipka. Trzeba powiadomić dyrektora. Zmykajcie do niego, ja się zajmę ciałem - Erika spojrzała na Snape'a. Jeśli Hagrid zostanie nie będą mieli szans na ucieczkę z tego miejsca.

                - Hagrid, nie znamy drogi z powrotem. Lepiej będzie jak pójdziesz z nami - odezwała się Hermiona, na co gajowy zareagował momentalnie idąc z nimi w kierunku zamku. Snape wyszedł z ukrycia wraz ze swoją podopieczną kiedy mieli pewność, że tamci poszli.

                 - Kto go zabił? - spytała patrząc na martwe ciało zarządcy. Trudno jej było uwierzyć, że człowiek z którym przed kilkoma dni rozmawiała teraz jest martwy. Miała wrażenie, że cokolwiek się do niej zbliży umiera prędzej czy później.

                - Zapewne zwolennicy Czarnego Pana. Crouch wykonał wiele wyroków na nich - odpowiedział nauczyciel po chwili wpatrywania się w ciało. Potem zerknął na nieobecną Erike zbłądzoną w swoich myślach. Postanowił teleportować ich stąd dla wspólnego dobra.

                - Wracaj do siebie - powiedział jej kiedy byli już w gabinecie Snape'a. Spojrzała na niego. Nie musieli iść do dyrektora powiadomić o śmierci Crouch'a.

Postanowiła wybrać się na błonia. Mogła tam odrobinę odpocząc i zebrać myśli. Pożegnała się z profesorem odchodząc.

Zmierzając do celu była na skraju rozpłakania. Jeszcze kilka dni temu Bartemiusz mówił, że pomoże jej w prowadzeniu i rozwijaniu firmy rodzinnej. Przydałaby jej się jakaś poręczna dłoń. Teraz nie ma nikogo.

Usiadła na błoniach wpatrując się w widok przed sobą. Z oczu zlecialy na jej policzki samotne łzy. Nie szlochała czy krzyczała. Była zbyt zmęczona wszystkim na coś takiego.

                 - Hej, coś się stało? Wyglądasz jakbyś płakała - odezwał się ktoś, kogo nie poznała po głosie. Odwróciła się za siebie ocierając mokre policzka i oczy. Zobaczyła znanego pufona, Cedric'a. Stał obok niej z lekko zmartwionym wyrazem twarzy.

                 - To nic takiego. Zazwyczaj podchodzisz do nieznajomych dziewczyn i pytasz się o takie rzeczy? - spytała prychając pod nosem. Chłopak zaśmiał się cicho zerkając na jej jasne oczy.

                 - Jakoś nie mogłeś się teraz oprzeć. Jestem Cedric - odpowiedział podając jej rękę. Spojrzała na nią i na twarz chłopaka.

                 - Erika - odparła przyjmując jego dłoń potrząsając nią lekko.

                 - Pani prefekt, prawda? - wyglądał jakby chciał ją bliżej poznać i mimo różnicy domów zaprzyjaźnić się z nią. Gdyby zrobił to wcześniej zapewne byłaby zaangażowana w rozmowę tak samo jak on, ale teraz nie mogła. W głowie cały czas świtała jej jedna myśl. Jeśli się do kogoś zbliży zostanie ta ososba zraniona. Nie chciała tego czynić innym, dlatego udawała mało zainteresowaną rozmową.

                - Jesteś taka cicha jak na ślizgonkę. Jeśli coś cię gryzie zawsze możesz to komuś powiedzieć. Będzie ci lżej - powiedział po jakimś czasie. Zerknęła na niego przełykając przeszkodę w gardle. Kiwnęła głową zapewniając, że tak zrobi.

Tak bardzo chciała rozmawiać z nim normalnie, bo wydawał się miły i sympatyczny. Nie mogła tego uczynić. Powstrzymywała się sama.

                 - Powodzenia podczas ostatniego zadania - powiedziała, kiedy po skończonej rozmowie chłopak odchodził od niej do środka zamku. Odwrócił się do niej z uśmiechem i pomachał na pożegnanie po czym zniknął w budynku. Westchnęła ocierając swoje ramiona, aby ochronić się przed zimnem.

                 - Możliwe jest, aby taki smok grasował w pobliżu Hogwartu, dyrektorze? - usłyszała głos Minerwy. Odwróciła się lekko widząc jak wraz z dyrektorem idzie w jej stronę na drugi koniec dłoni. Dyrektor złapał jej wzrok na co przywitała się z nauczycielami.

                 - Ten gatunek żyje w kompletnie innych warunkach, Minerwo. Niemożliwe, aby Opalooki Antypodzki przybył w okolicę zamku - odpowiedział pewnym głosem. Jednak Hagrid opowiedział również tym. Na pewno będzie musiała zaprzestać ćwiczeń na jakiś czas.

Poza tym zbliża się ostatnie zadanie Turnieju a ona ma misję. Musi się zjawić w tym czasie przy Czarnym Panie. Stresowało ją to. Nie wiedziala czego ma się spodziewać na miejscu.

               - Panno Racsess! - McGonagal zawołała ją kolejny raz głośniej, aby wyrwała się z zamyślenia. Spojrzała zdezorientowanym wzrokiem na nauczycielkę.

                 - Tak?

                 - Dyrektor chce z tobą porozmawiać - odpowiedziała odchodząc od nich szybkim krokiem. Erika wstała z murku patrząc na dyrektora. Domyślała się o czym chciałby z nią porozmawiać.

                 - Ćwiczyłam z profesorem Snape'em. Ale gajowy i reszta nas nie zauważyli, więc przynajmniej tyle - odparła wzdychając. Albus oparł łokcie o murek patrząc na zachód słońca.

                 - Da się to załatwić, lecz prosiłbym, aby narazie wstrzymać ćwiczenia. Wszyscy muszą być pewni, że smok odleciał... Nie widzieliście sprawcy ataku na pana Croucha? - spytał dyrektor. Kiwnęła głową przecząco.

                 - Nie. Był tyłem do nas i szybko zniknął z miejsca zbrodni - odpowiedziała szybko.

                - Musisz uważać. Hogwart nie jest już taki sam jak kiedyś - ostrzegł ją Dumbledore zerkając na jej zmartwioną twarz.

                 - Tak... Zauważyłam, profesorze. Tylko nie jestem pewna czy to ja się zmieniłam czy szkoła - powiedziała przenosząc wzrok na słońce kryjące się za górami.

                 - Wszystko dookoła ciebie zmienia się razem z tobą - odpowiedział odchodząc do środka zamku. Odprowadziła go wzrokiem zastanawiając się nad jego słowami.

Zawsze uderzały ją najmocniej prowadząc do refleksji na różne tematy. Musiała się jednak skupić na swoim zadaniu.