Piper Sandoval (The Bad Ass)

Unang Kabanata

Kakatapos ko lang gumayak para pagpasok ko sa  aking bagong skwelahan.

Oo bagong skwelahan na naman.

Pang ilan ko na bang lipat to? Hindi ko na mabilang.

Halos wala na ngang tumatanggap na school sa akin eh. Bakit nga ba?

Yan ay hindi ko alam.

Mabait naman ako. talaga ba?

Oo ata. hahahaha ewan ko.

Kailangan ko ng bumababa dahil paniguradong sisigawan na naman ako ni daddy dahil sa tagal ko. Kanina niya pa kasi ako tinatawag.

At hind nga ako nag kamali.

"Ano kaba nama Karedad! kanina pa kita tinatawag hindi ka man lang sumasagot. Hindimo ba alam na sobrang late na ako at na pipirwesyo mo na ako!? Maymeeting akong hinabol at kailangan pa kitang ihatid swelahan mo para masiguradong papasok kana talaga!"  nanggigilait niya sigaw sakin.

Haist, si daddy talaga oh ang aga aga sermon agad. Tsk!

"Eh sabi ko naman kasi  sayo kaya ko na nag pumilit ka parin." ani ko.

"Hay nako! Piper! lam ko na yang mga pa ganyan ganyan mo! Bilisan mo riyang kumain at ng makaalis na tayo!" Sigaw niya sa akin.

Bakit ba palagi siyang nakasigaw sa akin.  Hindi naman ako bingi.

Binilisan ko nalang ang aking pagkain.
Pagkapatapos kong kumain lumabas na agad kami ni daddy at sumakay sa kotse at saka pina andar niya iyon. Hindi naman siya masyadong nagmamadali niyan.

Habang binabaybay namin ang daan patungo sa bago kong skwelahan syempre hindi naman ma wawala ang mag litaniya niya.

" Hoy, Piper bago na naman itong papasokan mong school sana naman this time mag tino kana anak, Pang ilang lipat mo na ito at baka sa susunod na lipat mo wala na talagang tumanggap sayo. Mapipilitan talaga akong ipadala ka sa States at doon na mag-aral kasama ang kuya mo!" Puno ng awtoridad niyang sabi.

"States? ayaw ko nga doon dad. You know naman na hindi kami magkasundo ni kuya." Oo may kapatid ako lalaki nasa states sya ngayon doon sya nag aaral.

"Exactly my point! kaya kung hindi ka parin titino i'm sorry to tell you pero gagawin ko talaga iyon!"  he can't do that alam ko hindi niya gagawin.

Hindi nalang ako umimik pa.   Bumuntong hininga muna siya bago  nag patuloy kanyang  sa pag sasalita.

"Piper anak, ayokong gumawa ng desisyon na alam kong ikakagalit mo sa akin. Kaya please sana umayos kana this time. " mahinahon niyang sambit. Sa totoo lang naaawa rin naman ako kay daddy. Nakikita ko kasi na siya ang nahihirapan  sa kalokohang ginagawa ko.  Sorry daddy.

" I can't promise na hindi ko kayo mabibigo dad. Pero susubukan ko." pag aasure ko sakanya. Alam kong yun naman talaga ang gusto niyang marinig mula sa akin. Pero gaya nga ng sinabi ko, hindi ko maipapangako.

"Sana anak. Pero anak pwede di namang sa states ka  nalang para makasama mo ang kuya mo pati---

Hindi kona siya pinatapos sa sasabihin niya alam ko na ang karugtong nun,at ayoko.

"Dad, please" mahinanon kung sambit

"Piper, kung ako parin ang inaalala mo. Anak kaya ko naman na. Saka isa pa kailangan karin naman ng——

Putol ko ulit sa kanya.

" Dad! diba napag usapan na natin to? Ayoko. Ayaw kitang iwan dito. At wag ka ng makulit."  Sabi ko saka binuksan ang pinto nga kotse at bumaba. Nandito na kasi kami sa tapat ng bago kong school.