TANIK

4.KAVGA

Alarm sesini duyunca yataktan fırladığım gibi dolabımı açıp içinden şort ve t-shirtü çıkarıp üzerime giydim.Aşağıya inince annem bana öküz görmüş gibi bakıyordu.

"Anne ne oldu? Ne tip tip bakıyorsun?"

"Kızım altına şort giymişsin?"

"Ee... ne var bunda?"

"Ne bileyim sen hiç şort giymessin"

"Yakışmış mı?"dedim.Annem memnun bir sırıtışla

"çok"dedi

"O zaman biraz değişim zamanı."

"Ne değişimi?"

"Saçlarımı mora boyatacağım"

"Sakın o sarı saçlarını boyatayım deme!"

"Şaka şaka.Saçlarımı çok seviyorum ben"

"Ee... niye giyindin nereye?"

"Bizimkileri Özgürle tanıştıracağım da."

"Maşallah çok ta yakışıklı çocuk"

"Anne arkadaşım o"

"Şimdilik."dedi ve yukarı çıktı.Mesaj sesini duyunca telefonu elime aldım.

Gönderen:Özgür 

Aşağıya gel kapıdayım.

Hemen kapıya gelip spor ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.özgürün siyah spor arabasına doğru ilerledim kapıyı tam açacakken mahallenin kendini beğenmiş kızı Büşra yanımda bitti.

"bulmuşsun kendine bir salak."

"düzgün konuş!"dedim Büşra alayla

"konuşmazsam ne olur?"deyince bileğini tutup çevirdim

"bu olur!"

"hayvan!"

"gevşek gevşek konuşma!"

"sensin gevşek!"deyince tam üzerine atlayacakken Özgür beni belimden tutup kendine çekti

"ya bıraksana özgür geberteyim şunu!"

"çok beklersin.sizde evinize gidin yoksa bir daha ayıramam."

"sonra tanışırmıyız?"deyince 

"bak ne diyor hala ya dalacağım ben bu kıza!"

"ben kaçtım"dedi ve evine gitti özgür beni bırakınca eve doğru yürüdüm ama özgür önüme geçti

"nereye?"

"eve"

"benimle gelmiyor musun?"

"hayır"

"geliyorsun!"dedi ve beni aniden sırtına attı ağzımdan bir çığlık çıktı

"indir beni!" dedim ama tınlamadı ve beni arabaya bindirdi.kemerimi bağlarken kokusu burnuma doldu.yarım saat boyunca hiç konuşmadan ormanlık bir alana geldik ben önce davranıp arabadan ilk indim masaların orada iki erkek ve öykü ile simay oturuyordu onları görünce gerginliğim azaldı.yanlarına gidip oturdum özgürde oturdu siyah saçlı

"abi bizi niye çağırdın?"dedi özgür beni göstererek

"başakla tanışmanızı istedim."dedi çocuk beni gösterip

"bu yellozla mı?"deyince ayağa fırladım sinirlerim alt üst olmuştu çocuğun boğazına sarılıp

"bana bak eğer o lafı bir daha kullanırsan sıçarım ağızına!"dedim ve hızla ormana daldım her şey üzerime geliyordu normalde böyle bir şey olsa tınlamazdım sallardım ama daha abimin ölümünün üzerinden iki hafta geçmişti böyle sözler söylenmesi bencillikten başka bir şey değildi.ormanda biraz daha ilerleyip sağa saptım karşıma bir göl çıktı kayaya oturup abimi düşündüm düşündükçe dahada acı çekiyordum geri dönmek için yeltendiğimde ayağımı yosunlu kayanın üzerine koydum ve ayağım kaydı yere kapaklanınca başımı sert bir şekilde kafamı yere çarptım çarpmanın etkisiyle gözlerim karadı orman manzarasının yerini karanlık aldı...