OKULDAKİ SIR

" ölüm"

Şeymadan:
Hastahaneye geldiğimde direkt olarak danışmaya ilerledim "şey ..pardon "dedim.beni fark etmesi için kafasını önündeki dosyaya gömmüş kadın görevliye .işede yaramıştı kadın başını dosyadan kaldırıp yüzüme dik dik baktı"buyrun"dedi. Büyük bir özgüvenle."ben..benim arkadaşım..yani arkadaşıma tır çarpmış. Bu..buraya getirmişler."dedim gözlerim tekrar dolarken. Kadın yüzündeki ifadeyi bozmadan"adı neydi?"diye sordu "şey ..mira,mira soyder"kadın söylediğım şey üzerine bilgisayarında 3 dakikaya yakın birşeyler kurcaladiktan sonra "maalesef buraya öyle biri getirilmemiş"dedi."ne demek bu buraya getirmişler siz benimle dalgamı geçiyorsunuz"diye bağırdım .benim bağırmamla bütün hastahane bize dönmüştü ."hanfendi yok diyorum neden anlamıyorsunuz"dedi. kadın sakinliğini koruyarak.ardından telefonumun çınlamasıyla dikkatim dağıldı.kadını görmezden gelerek çantamın içine elimi daldıeıp telefonumu çıkardım ve mesajı okudum:

"Yazık küçük kızımız nerdeymiş hımmm?bir düşüneyim bakalım.hah!buldum o şimdi tahtalı köyü boylamıştır.neyse kötü akşamlar SALAK "

Lanet olsun bu manyaklar miraya ne yapmıştı.önumde bana meraklı gözlerle bakan görevli kadını unutup hastağaneden dışarı çıktım.ben şimdi onu nerde arıyacaktım.allah bilir şimdi neyapıyordu?

Miradan:gözlerimi açamıyordum korkudan değildi bu başım agrıyordu gözlerim açılmıyordu etraftaki sesler kesik kesik geliyordu. Kendimi zorlayarak gözlerimi araladığımda bir arabanın tavanıyla göz göze geldim.aniden bir ses duyunca gözlerimi yeniden kapattım"sanane lan canım istedi "diyordu bir erkek sesi .sonra yeniden biriyle konuştu"patron aldım kızı biraz zor odu ama iyi şimdi yoladyız geliyoruz"dedi ve ardinda bir küfür savurdu."abi peşimizdeler galiba"dedi.ve tam o anda silah sesleri duyuldu boş yolda.silah sesleri beni ürkütmüştü ama sesimi çıkartmamıştım. Üzerime bir serinlik gelince ilk birşey anlamadım sonra birkaç silah sesi daha duyuldu ama bu sefer yakından geliyordu gözlerim yavaşca açıp etrafa baktım yanımda bir çocuk vardı benim yaşlarımda ve koreliydi ama türkçeyi benden iyi konuşuyordu şuanda yanımda camdan arkaya ateş eden biri var ben ateş etmesini tuhaf bulmuyor gidip koreli olmasına takilıyordum .cidden salaktım galiba.5dakika sonra araba durduğunda yan tarafın kapısı açıldı ve tekrar kapandı ne olduğünu anlamadan benim kapım açıldı ve biri belimden tutarak beni kucağına aldı merakima yenik düşüp gözlerimi açtım karşımdaki yine oydu yakından bakınca onu daha fazla inceleme fırsatı buldum. cekik siyah gözleri ve biçimli yuz hatlari ile oldukca yakışikli görünüyordu. Sacları açık kahverengi ile siyah arasinda kalmış saç sitili ise çok tatlıydı.ve "pardon beni süzmeyi bırakırmısın"duyduğum ses ile bakışalrını bana çeviren çocugu aldırmadan gözlerimi kapatacaktımki"boşuna uyuma numarası yapma seni taşımaya meraklı degilim "dedi ve "bam!" kendimi yerde bulmam bir oldu "gerizekali öküz özürlü beyinsiz"yerde öylece oturmuş ona saydırıyorken o bir anda kolumdan çekip beni yerle akrabalığımdan kurtarınca ona teşekkür edemeden.koşmaya başladı benide arkasından süruklüyordu."çabuk ol peşimizdeler"dedi."kim"dedim. Seni öldürmek "isteyenler" ."n-"çığlık atmadan önce elini ağzıma götürüp çığlığımı engelledi."manyakmısın kızım çok ölmek istiyorsan benim yanimda ölme"dedi.o elini yavaşça ağzımdan çekerken "beni nereye götürüyirsun bırak beni salak öküz"dedim. "Seni güvenli bir yere götürüyorum"dedi."sana niye güveneyim bırak beni imdattt!"tekrar bağırdığımda bu sefer engelliyememişti .o yine bir küfür savururken. Ben geri geri gidip arkaya doğru koşacakken .bir anda kolumu tutup beni kendine çekmesiyle debelenmeye başladım "bırak beni"dedim.göğsünü yumruklarken.sol eliyle beni tutarken sağ eliyle biranda bir bezi ağzıma tutunca farkina vardım.ardından göğsünü yumruklayan ellerim yavaşladı ve bilincim kapanmaya başlarken sıcak bir nefes kulaklarımi doldurdu"bunu yapmalıydım"

Şeymadan: ben bu kizı nerede bulacağım yer yarıldı içine girdi sanki kısa bir süre düşündükten sonra miranın evine gitmeye karar verdim miranın evi hastahaneye yakın olduğündan çabucak evini gittim.evine yaklaşırken çığlıklar doldurdu kulaklarımı evin önüne baktığımda selma teyzenin yani miranın annesinin siyah bir torbanın önünde diz çökmüş ağladığını  gördüm hemen yanına koşup onun gibi diz çöktüm."selma teyze iyimisin?"dedim korkuyla.selma teyze torbayı işaret ederek"o-o mi-mi"demeye çalıştı hıçkırıklarınn ardı arkası kesilmiyordu.işaret ettiği torbayı yavaşça açtığımda ağzımdan bir çığlık çıkıveredi"bu-bu"göz yaşlarım benden bağımsız süzulürken yanaklarıma ben torbaya odaklanmıştım torbada miranın kıyafetleri ile bir kız vardı yüzü yüzü tanınmayacak halde idi mira olup olmamasını anlamak için  parmağında kelebek desenli yüzüğune baktım o an nefesim kesildi kalbim durdu bir kardeşim daha gitmişti ben hıçkırıklarıma boğulurken  yine tanıdık bir çınlama sesei duydum.cebimdeki telefonu seri hreketle çıkartıp ekrana baktım mesaj o pisliktendi mesajı okumaya başladım.

"Ağlama bebeğim geçer bu günler ha bu arada beğendinmi hediyemi ding dong miraya ayrılan sürenin sonuna gelmiş bulunuyoruz inan bana yakında senada ayrılan sürenin sonuna geleceğiz kendine dikkat et her an ne olacağı belli olmuyor ölümlü dünya neyse sana kötü günler dileği görüşürüz"

O an bir damla yaş yanağımdan düşerken içimde sadece bir duygu barındırıyordum artık İNTİKAM.

Bölüm sonu inşallah iyi olmuştur yazım hatalarım icin kusura bakmayın hazirana az kaldı sınava hazırlanıyorum ama sizi unutmadım bana şans dileyin ve dua edin hepinizi çok seviyorum ha bu arada beni desteklediginiz için sağolun sizi çok seviyorum💛💛💛💛💛💛💚💚💚💚💚💚😚😙😙😚