Save Me ❌ -Mini Fic- TAMAMLANDI

0.3

Luhan duvarın köşesine sıkışmış hem ağlıyor hemde bağırıyordu.

Luhan: Neredeyim ben!  Ne yapıyorum burada! Kimsin sen! 

Sehun ellerini saçlarının arasından çekiştirerek çıkardı ve sakinleştirmeye çalışırcasına gülümseyerek konuştu;

Sehun: Luhan etrafına bak,  sakin ol sevgilim.. Burası bizim evimiz.. Bir hastalığın var ve sürekli hafızanı kaybediyorsun.. Lütfen sakin ol ve duvarlara bak tamam mı yazdığın yazıları oku.. Sakinleş sevgilim.. Yapabilirsin..

" Yapabilirsin.. Yapabilirsin.. "

Yapabilirsin sözcüğü luhanın aklında yankı yaparken dizlerinin üstüne çöktü ve yüzüne ellerini kapattı. Biraz kendini zorladıktan sonra bulanık görüntüler gözünün önüne gelmeye başladı.. O çekici olan net sesin yerine gelen buğulu sözcükler luhanın beynini tırmalarken yavaş yavaş hatırladı..

Luhan: Yapabilir miyim ha?

Sehun: Yapabilirsin.. Birlikte yapacağız..

Yapabilir miyim ha?  Yapabilirsin birlikte yapacağız..

Yapabilirsin.. Yapabilirsin..

Yapabilirsin..

Yavaş yavaş herşey yerine oturduğu zaman luhan ağlayarak kendini sehunun boynuna attı.

Luhan: Çok korkuyorum sehun.. Çok..  Korkuyorum.. Bir anda herşey siliniyor.. Adım.. Adım bile..

Sehun küçüğüne sıkıca sarılırken kendi gözlerinden akan yaşlara aldırış etmedi..

Sehun: Özür dilerim sevgilim.. Seni koruyamıyorum.. Özür dilerim..

Luhan büyüğünün kucağın da ki yerini aldı ve sehunun göz yaşlarını sildi ve dudaklarına buseler kondurdu.

Luhan: Senin suçun değil sevgilim.. Kimsenin suçu değil..

Sehun yerden kalkarken küçüğünü kucağına aldı ve yatağına yatırdı, kendi de yanına yattı ve küçüğünün saçlarını okşadı.

Luhan: Uyumak istemiyorum.. Uyuyamam..

Sehun: Endişelenme güzelim.. Ben buradayım.. Hiçbirşey olmayacak..

Luhan: Ya tekrar olursa.. Ya yine giderse..

Sehun: Gitmeyecek sevgilim, gitse bile  başaracağız tamam mı.. Uyu sevgilim.. Ben buradayım.. Korkma..

Luhan beyaz teninin üstüne ki kırmızılaşmış gözlerini ellerinin tersiyle sildi ve başını büyüğünün boynuna sokuşturdu ve ürkekçe gözlerini kapattı.