Chapter 17
PAGKATAPOS ng nangyari doon sa kusina ay mabilis akong ipina-check ni Hunter sa isang ob-gyne para sa kasiguraduhan ng dinadala ko.
"The baby is safe, Mr. and Mrs. Montenegro."
Doon naman ako naging panatag dahil sa sinabi niya. Thank God...
After that session with my ob-gyne doctor. We went home directly. Napabuntong hininga na lang ako dahil alam ko na ang susunod na mangyayari. Confrontations.
Nasa labas pa lang kami ng bahay ay tanaw ko na ang iba't-ibang armadong lalaki na nakabantay. Malaki ang bahay ni Hunter. After naming maging okay ay kaagad niya kaming dinala rito ni RD. And I was still shock dahil alam na pala ng anak ko na tatay niya si Hunter. Mana nga siya sa tatay niya.
Nang makababa kami sa sasakyan ay kaagad niya akong hinawakan sa kamay at hinatak papasok sa bahay. The armed mens were saluting him.
"Who are these guys..." hindi ko mapigilang anas.
"They're my mens. Don't mind them."
Nagpatinuod naman ako kay Hunter hanggang sa makarating kami sa kusina. The foods were already served at the table, I can't help but feel hungry because of the delicious smells that it made.
"Sit." Ma awtoridad niyang sabi sa'kin.
Sinunod ko naman siya dahil gutom na rin ako at ayaw ko munang makipagtalo.
"Here, drink this." Napakurap ako ng abutan niya ako isang hot choco sa tasa. Kinuha ko naman iyon at kaagad na sinamyo ang mabango nitong aroma.
"S-salamat." Hindi ko na mapigilang kabahan dahil sa mga seryosong tingin na ibinibigay niya sa'kin. Stop intimidating me, Hunter Carlisle!
Siya na rin ang naglagay ng pinggan sa harapan ko at naglagay ng maraming pagkain. Well, I don't mind at all since I'm freakin' starving to death lalo na sa nangyari kanina.
Sumabay na rin siyang kumain sa'kin pero panaka-naka pa rin niya akong sinusulyapan na para bang kapag iwinala niya ang paningin niya sa akin ay may mangyayari sa'kin.
"Nanay!"
Napalingon naman ako sa may bukana ng hapagkainan dahil sa boses ni RD. May mga tuyong luha pang nakabakas sa kaniyang makinis na pisngi na ikinakurot ng puso ko.
Nagmamadali siyang lumapit sa'kin at niyakap ako ng mahigpit at doon na ibinuhos ang damdamin. Napabuntong hininga na lang ako at mas hinatak pa papalapit sa'kin ang anak ko at hinalikan siya sa bunbunan. Kahit na alam kong matatag at matalino si RD, he's still my baby. He's a mama's boy dahil na rin sa ngayon niya lang nakasama ang tatay niya. But he's more matured kahit na bata pa siya.
Nakita ko ang pag alis ni Hunter sa inuupuan niya at ang paglapit sa'min. Kinuha niya mula sa'kin si RD at binuhat ito at parang batang hini-hele.
"Shh... stop crying, son. Your nanay's already safe and your little sister or brother. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa nanay mo." Pagpapatahan niya dito.
"Pero, tatay..."
"Tahan na, anak." Tumayo na ako at niyakap siya.
Naramdaman ko ang paglapat ng mainit na palad ni Hunter sa likod ko na parang inaalalayan niya ako mula sa pagkakayakap ko sa kanilang dalawa.
THE NIGHT CAME, Rockhilles Damon was already asleep in his own room and Hunter is taking a shower at our bathroom.
Habang naghihintay na nakaupo ako sa kama ay kinuha ko ang phone ko sa bedside table. Binuksan ko ito but it was dead bat. Mabilis naman akong nagtungo sa drawer ko at hinahanap roon ang charger ko, when I saw it I immediately plugged it into my phone so it'll have some power.
I waited for a minute bago ko ito i-try na buksan ulit. Good thing at pwede na itong gamitin kahit ilang percent pa lang ang meron doon.
I gasp when I saw many unread messages doon. I tried reading some of it but it was all the same. A threat.
It came from a different kinds of number and different way if writing it but the messages are still the same. Parang na-paraphrase lang.
Alam ko na kung saan galing ang mga ito. Napapikit na lang ako at napahilamos sa mukha. I'm in a big mess right now. I know that the organization that I work for years wants me back and they won't stop until I say yes. Alam kong si Gustav na ang nagsabi sa kanila ng sitwasyon. They just won't dare hurting my family.
"Hey,"
Napukaw ako sa malalim kong pag-iisip ng marinig ko ang boses ni Hunt.
Napalingon naman ako sa kaniya, since I'm sitting on the floor because I'm charging my phone, beads of water is dropping from his wet hair. Kitang kita ko ang mapipintog niyang abs. I can see how rippled his muscles are. Damn! This is a big temptation for a pregnant woman who is craving for her child's father right now!
Lumapit siya sa'kin at umupo sa tabi ko ng hindi ko inaasahan. "Can you dry my hair for me?"
Wala naman sa sariling napatango ako at tumayo na para kumuha ng twalya para sa buhok niya. Iniwan ko naman sa sahig ang phone ko na nakalimutan kong patayin. I can see how Hunter clenched his haw habang hawak ang phone ko ng makabalik ako sa kinalalagyan niya. Oh, no...
"H-hunter..." I feel like an idiot for stuttering!
Nilingon niya ako gamit ng nakakatako niyang mga mata. Pakiramdam ko'y parang mawawasak na 'ata ang phone ko sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya doon.
"Who are these people, Cassandra?" He gritted his teeth. "And why are you recieving death threats from them?!"
Napaatras ako. "Hunter, let me explain please..."
His blazing eyes never left mine hanggang sa makatayo sa at nilapitan ako. "Ano pa ba ang mga hindi mo sa'kin sinasabi, Cassandra?"
I sighed. "I'll explain and tell you everything but please," I tried holding his hand. "Just stay calm."
Kita ko naman ang pagpapakawala niya ng isang mabigat na buntong hininga bago ipinikit ang mga mata at sinapo ang sentido.
"Sit and explain." Tinuro niya ang kama.
I gladly obliged and sat there.
"You can start explaining yourself now."
Bumuntong hininga ako at ibubuka na sana ang labi ko para magsalita ng makarinig kami ng mga putukan sa labas.
Damn! They're here!
STONE MIKAELSON
BINABASA MO ANG
The Playgirl | Cassandra Ylliana (Revising)
Ficción GeneralCassandra Ylliana Samonte, a famous model, businesswoman, and playgirl as how people recognized her when she was younger. Everyone knew her reputation, even the man she only loved. But there are always two sides of the coin, and they didn't have the...