BOOK1: Moments Into Memories | JJK (Completed✔️)

Chapter 21 - Let's Break Up

[A/n: Suggestion lang. Pakinggan nyo yung LET GO ng BTS pag binasa nyo itong chapter na ito :'> why? Para mas dama ㅋㅋㅋㅋㅋㅋ]

Jungkook's POV

I faced my self in the mirror. I smiled. I don't feel comfortable

Why am I like this? Hindi ako mapakali

*Toot Toot*

Namjoon Hyung: Abby's waiting for you

Muli kong tinignan ang sarili ko sa salamin bago kunin ang susi ng sasakyan at umalis

Abby's POV

Wala pa pero naiiyak na ako. Kaya ko ba 'to?

Sinilip ko ang kotse ni kuya Namjoon sa labas ng restaurant

Tinted pala yun. Di ko sya makikita

Bumilis ang tibok ng puso ko ng makita di Jungkook

Kumaway sya sakin ng nakangiti at nilapitan ako

Pag upo nya tsaka ko lang sya nginitian

"Hi Jagi~"

"Hello Kookie"

"Alam mo na ba?" nakita ko ang excitement sa mukha nya

Umiling ako

"Guess naman Jagi"

"Ano ba yun?"

"Ay di sinabi ni namjoon hyung?" ngumuso sya "May comeback ang BTS!"

Ngumiti ako ng hawakan nya ang dalawang kamay ko

"Nag order kana ba?. Mag order tayo ng sandamakmak na shrimp! Diba yun yung favourite mo dito?" hindi ko maipinta ang ngiti sa labi't mga mata nya "Waiter!"

Hinawakan ko ang kamay ni Jungkook ng itinaas nya para mag tawag ng waiter

"Wag na" sambit ko "May sasabihin lang sana ako kaya ako nandito"

"A- ano yun?"

" before our goodbye, i'm lost in the middle of your heart's maze. Now in order to let go of your hand. I gotta let you know that.... I need to let you go" hindi na napigilan ng mata ko ang pag buhos ng luha ko "It's hard to say goodbye but there's no running away from it"

" A- anong ibig mong sabihin Abby?" nanghina ako ng nakita ng dalawang mata ko ang pag buhos ng mga luha mula sa mga mata ni Jungkook

"Jungkook Let's break up"

Pinunasan ko ang mga luha ko trying to be strong

Yumuko ako dahil hindi ko kayang tignan ang pag buhos ng mga luha mula sa mga mata ni Jungkook

Huminga ako ng malalim dahil nakaramdam ako ng hindi maganda sa pag hinga ko

"A- Abby anong sinasabi mo!?" hinawakan nya ang dalawang kamay ko "Nag jo-joke ka lang diba? Please sabihin mo sakin nag bibiro ka lang diba? Abby nag bibiro ka lang ano kaba. Hindi magandang biro yan"

"Jungkook please." naglakas loob akong tinignan ang mga mata nya "Seryoso ako"

"Abby wag naman ㅠㅠ" nakita ko ang leeg nya sobrang basa na ng mga luha nya "Abby ano bang nagawa ko!?" pumiyok pa si Jungkook dahil iyak na iyak na talaga sya "Abby please. Stay with me please abby please"

Nag simula nanaman akong umiyak ng halikan nya ang kamay ko

"Jungkook--"

"Abby please. May problema ba? Pag usapan nalang natin. Wag mo naman akong iwan! Abby naman!" nanginginig na ang mga labi nya. Pulang pula narin ang labi, mata at tenga nya

"Jungkook tama na" napa ubo ako dahil gusto ko nang sumigaw kakaiyak "Wag na nating pahirapan ang mga sarili natin."

"Abby ano ba'ng na gawa ko?. Abby ipiaintindi mo sakin. Pagusapan muna natin" tumingin ako sa bintana dahil gustong gusto kong yakapin si Jungkook "Abby! Abby abby abby please"

" Jungkook I'm sorry" tinignan ko sya for the last time "Hindi ikaw ang may kasalanan o problema. Ako, ako"

"Abby just tell me the problem at kahit ano man yan I'll accept it. Pag usapan natin at ayusin" sabi nya. Humahagol na sya

"Gusto mo!?" medyo pasigaw kong sabi "Gusto mo talagang malaman ha!!!?"

Full force akong sumigaw. Dalawa lang naman kami ni Jungkook dito kaya satingin ko okay lang sa sumigaw ako

"HINDI NA KITA MAHAL!" sigaw ko at tumayo "Wag mo nang ipagpilitan ang sarili mo sakin dahil nga hindi na kita mahal! Mahirap bang intindihin yun Jeon Jungkook!!?"

Ipinikit nya ng napaka diin ang mga mata nya pero mas bumilis ang pag daloy ng luha sa mga mata nya

"Abby please hindi ko kayang mawala ka"

"Pwes ako Jungkook kaya ko!" aalis na sana ako pero sobrang higpit ng hawak nya sa mga kamay ko

"Let's talk about this abby please-"

"Jungkook naman eh!" pinadyak padyak ko ang mga paa ko "Bitawan mo ako!"

"Abby No please no" tumayo sya at niyakap ako

Napapikit ako at umiyak pero hindi ko sya niyakap pabalik

"Stay with me please abby please"

Nabasa ng luha ang damit ko

"Jungkook ano ba!!!" tinulak ko sya "AYOKO NA! AYOKO NA SAYO HINDI NA KITA MAHAL HINDI PABA MALINAW YUN SAYO!!!?"

"No abby no. Hindi ako naniniwala. Alam kong mahal mo parin ako"

"Eh hindi na nga kasi diba!!? Oo mahal kita! Noon mahal kita! Pero Jungkook NOON yun! Noon!" kinuha ko ang bag ko sa upuan at tumakbo

Pinunasan ko ang mukha ko

Iniwan kong gulong gulo at luhaan si Jungkook

Pakiramdam ko namatay na ako.

~~~~~~~~~~~~~~~

This chapter is a long version ah :'>