ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ...ΣΕ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ (2ο ΒΙΒΛΙΟ) {TYS2023}

Κεφάλαιο 21ο - Επιτέλους

Καθ'όλη τη διάρκεια της διαδρομής τους προς το νοσοκομείο, επικρατούσε νεκρική σιγή στο αυτοκίνητο. Η Μέλανι είχε μονίμως το κεφάλι σκυμμένο και ο Χρήστος κοιτούσε ευθεία το δρόμο ενώ έσφιγγε δυνατά το τιμόνι. Οι αρθρώσεις του είχαν ασπρίσει όμως έδειχνε να μην το καταλαβαίνει. Ήταν και οι δύο αμήχανοι μετά το φιλί τους και δεν ήξεραν τι έπρεπε να πουν ή πως να αντιδράσουν. Ο Χρήστος δεν μπορούσε να καταλάβει τα συναισθήματα του και ούτε γιατί ένιωθε τόσο λάθος αυτό το φιλί τη δεδομένη στιγμή. Από τη μία ήταν σχεδόν σίγουρος πως ήθελε τη Μέλανι, από την άλλη το μυαλό του έπαιζε διάφορα παιχνίδια. Έφτασαν στο νοσοκομείο μετά από είκοσι λεπτά και ο Χρήστος αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή που τους περιέβαλε.

"Δεν ξέρω αν θα αργήσω ή όχι, όμως σε παρακαλώ πολύ μην εξαφανιστείς. Και πρόσεχε!" της είπε γλυκά και της χάιδεψε το μάγουλο.

"Εντάξει." ήταν το μόνο που είπε εκείνη, έχοντας ακόμη χαμηλωμένο το βλέμμα της.

Ο Χρήστος βγήκε από το αμάξι και κατευθύνθηκε προς το νοσοκομείο. Ανέβηκε στον όροφο που ήταν το δωμάτιο της Τζούλιας και σταμάτησε στο διάδρομο όταν είδε πράκτορες μαζεμένους έξω απ'αυτό. Αναζήτησε με το βλέμμα του το Γιώργο και τον είδε να μιλάει με τον Αρχηγό τους. Πήγε κατευθείαν προς το μέρος τους.

"Τι έγινε; Είναι καλά;" ρώτησε ξέπνοος και ο Αρχηγός γύρισε να τον κοιτάξει παραξενεμένος.

"Τι κάνεις εσύ εδώ; Δεν έπρεπε να είσαι σπίτι σου; Υποτίθεται είσαι σε διαθεσιμότητα! Και πως έμαθες για την επίθεση;" ρώτησε ο Αρχηγός τον Χρήστο όμως έστρεψε το βλέμμα του προς τον Γιώργο.

"Συγγνώμη, υπέθεσα πως θα 'πρεπε να τον ενημερώσουμε." απολογήθηκε ο Γιώργος ενώ έσκυψε το κεφάλι του.

"Είναι καλά;" ξαναρώτησε δειλά ο Χρήστος.

"Αυτή ναι. Οι πράκτορες που την είχαν υπό επιτήρηση όχι. Ούτε και ο Σκαρ." απάντησε ο Αρχηγός αυτή τη φορά και ο Χρήστος ένιωσε ταυτόχρονα ανακούφιση αλλά και λύπη.

Κάποιος από τους άλλους πράκτορες απευθύνθηκε στον Αρχηγό, και εκείνος άφησε το Γιώργο και το Χρήστο για να πάει προς το μέρος του.

"Τι έγινε;" θέλησε να μάθει ο Χρήστος.

"Ο Σκαρ και ο Λεωνίδας προσπάθησαν να τη σκοτώσουν. Σκότωσαν τον Νίκο και τον Θωμά, στην προσπάθεια τους να μπουν μέσα στο δωμάτιο. Απ' ό,τι φαίνεται η Τζούλια είχε ξυπνήσει από το κώμα και μόλις τους κατάλαβε, πάτησε το κουδουνάκι της νοσοκόμας. Η νοσοκόμα της ήταν μυστική πράκτορα δικιά μας, οπότε τους επιτέθηκε και έβγαλε το Σκαρ από τη μέση. Ο Λεωνίδας κατάφερε να ξεφύγει, όμως τουλάχιστον η Τζούλια είναι καλά. Τώρα την εξετάζει ο γιατρός." του εξήγησε εκείνος όμως αντί να νιώσει ανακούφιση ο Χρήστος, ανησυχία τον πλημμύρισε.

"Το ξέρεις πως μόλις στείλουμε την Τζούλια φυλακή, ο Λεωνίδας θα βρει τρόπο να την βγάλει από τη μέση; Πρέπει να τον πιάσουμε πριν φυλακιστεί εκείνη!" δήλωσε αμέσως τη σκέψη του και ο Γιώργος φάνηκε να ξαφνιάζεται.

"Η αλήθεια είναι πως δεν το 'χα σκεφτεί αυτό. Έχεις δίκιο όμως δεν ξέρω πως θα το καταφέρουμε αυτό. Δεν έχουμε κανένα στοιχείο για εκείνον. Επίσης, είχαν απενεργοποιήσει τις κάμερες όλου του τετραγώνου και δεν ξέρουμε πως στο καλό το κατάφεραν αυτό. Είτε είναι πολύ καλοί με τα ηλεκτρονικά συστήματα είτε κάποιος τους βοηθάει.  Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση." είπε αγανακτισμένος εκείνος και ο Χρήστος φάνηκε να θέλει να του εκμυστηρευτεί κάτι.

"Δε νομίζω πως ο Γιάννης ήταν ο πουλημένος πράκτορας." του είπε τόσο ψιθυριστά για να το ακούσει μόνο εκείνος.

"Ούτε εγώ το πιστεύω όμως τους άφησε ελεύθερους και προσπάθησε να σκοτώσει την Αννέτα!" απάντησε αμέσως.

"Κάποιος άλλος λόγος θα υπάρχει που το έκανε αυτό. Αν ήθελε να σκοτώσει την Αννέτα θα το είχε κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Την άφησε να ζήσει για κάποιο λόγο. Δε λέω ό,τι δεν είναι λάθος αυτό που έκανε όμως ίσως να ήθελε να κάνει κάποια συμφωνία μαζί τους ή να μάθει ποιος ήταν τελικά ο πουλημένος πράκτορας. Ίσως όλο αυτό να ήταν ένα θέατρο, αυτοί να τον κατάλαβαν, και γι'αυτό τον σκότωσαν. Όμως δε δέχομαι πως ο Γιάννης ήταν πουλημένος και θα το αποδείξουμε! Κανείς δε θα αμαυρώσει τη μνήμη του." είπε με σιγουριά ο Χρήστος όταν άνοιξε η πόρτα του δωματίου της Τζούλια.

"Επιτέλους! Γιατρέ, πως είναι; Μπορούμε να τη δούμε;" πήρε το λόγο αμέσως ο Χρήστος χωρίς να λογαριάσει τη θέση που είχε πλέον στο Σώμα.

"Είναι αρκετά καλά, όμως υπέστει ένα μικρό μετατραυματικό σοκ από την επίθεση. Θα προτιμούσα να μην την απασχολήσετε για πολύ, και να μην την κάνετε να συγκινηθεί. Αν θέλει να μιλήσει σήμερα καλώς, αλλιώς λυπάμαι που το λέω, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι άυριο, που θα είναι ψυχολογικά πιο έτοιμη." δήλωσε εκείνος και απομακρύνθηκε.

Ο Χρήστος στράφηκε προς τον Αρχηγό και περίμενε την απόφασή του. Ήθελε να δει την Τζούλια όμως δεν ήξερε αν θα του το επέτρεπε ή όχι ο Διοικητής του.

"Θα μπούμε μέσα μαζί." ειπε κοφτά εκείνος κοιτώντας το Χρήστο, και κατευθύνθηκαν και οι δύο μέσα στο δωμάτιο.