"Yaşıyor ama uzaktaysam senden Bil ki seni hiç unutmadım Ölüm değilse bizi ayıran Yazık olmuş hata yapmışsız Senden ya da benden ne farkeder Şeytana uymuş aşkı yakmışız Adımı söylemezdin bana seslenirken Aşk derdin, aşkım derdin Her aşk dediğinde Beni kendinde daha da aşık ederdin Buluştuğumuz anları hatırlıyorum Güller açardı gönlümde sen gelirken Üç-beş saat bile ayrılsak Yapraklarım dökülürdü sen giderken Yanyana duran iki yıldızdık sana göre En parlak, en güzel olanı bendim Gökyüzünde ki tek yıldızındım senin Fırtınalarda saklanıp korunduğun Liman olduğumu söylerdin Ömrünün sonuna kadar beni seveceğini Kalbini kalbime kelepçeleyip Anahtarını okyanusa attığını eklerdin Benim için kıyamet seni kaybettiğim gün demekti Ruhumda sakladığım en değerli hazinemdin Sonsuza kadarda saklayacağım Yokluğumda sen nasıl olursun hayal ettiğimde Seni mutlu, çok mutlu görüyorum Çünkü hep öyle ol istedim hatta hatta belki yeni aşklar tanırsın tanı zaten Her şeyin güzeli senin olmalı Aynı şeyi isteme benden Yerine kimseyi koyamam ki Ben kimseyi ama kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ki Sen bana aşk dedin, bizi kirletemem ki Bazı şarkılar vardı Onlardan biri yada benzerini duyarsan Beni anımsar gülümsersin Ben mi? ben hiç unutmayacağım ki Okyanusa attığın anahtarı biri bulurda Bizi bizden çözer diye Daha iyisini yaptım seni kalbime kazıdım Her atışında hatırlamak için Yaşıyor ama uzaktaysak birbirimizden Bil ki seni hiç unutmadım Ölüm değilse bizi ayıran Yazık olmuş hata yapmışız Eğer ölümse bu ayrılığın sebebi Ve bensem önce giden bu alemden Kederlenme çok Tıpkı benden istediğin gibi Kendine sahip çık Bensem kalan geride Zaten sen hep göreceksin Ben kimseyi ama kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ki Sen bana aşk dedin, bizi kirletemem ki.."
ağlayarak yazdığım mektubu katlayıp masanın üstüne bıraktım ve son kez evime baktım anılarımın geçtiği evime burayı çok özliyecektim ama gitmek zorundaydım bensiz daha mutlu olucaktı artık geriye dönüşü yoktu. Sonbahar yağmurlarında istanbul sokaklarında yürümeye başladım bu şehri özliyecektım hemde çok ama en çok Efeyi özliyecektim. Kim bakireliği bozulmuş bir kızı isterki evet evet yalnış duymadınız 2 gün önce tecavüze uğradım yanımdan geçenler bana delirmiş gibi bakıyorlardı hiçmi ağlayan bir kız görmediniz ilerden gelen taksiyi çevirip havaalanına gitmesini rica ettim. insanları izledim herkesin bambaşka bir hayatı var kimisi çok mutlu, kimisi mutsuz, umutlu, umutsuz, pişman, kırgın milyonlarca duygu barındıran insanlar
"hanımefendi geldik, Hanımefendi"
"hı ah evet teşekkürler" dedim ve parasını uzatıp taksiden indim havalanı kapısından giriş yaptım İzmir'e olan uçağım tam zamanında anons edildi.. Yeni bir hayat...
**********
Evime giriş yaptım İzmir'de arkadaşlarım olduğu için hemen bana eşyalı bir ev buldular çok byük ama şimdilik bana yeterdi 2 saat önce vardım buraya.. acaba mektubu efe gördümü ne yapıcağımı gerçekten bilmiyorum neler olucak şimdi ? ne değişecek ? telefonumun tanıdık melodisi kulaklarımı doldurdu arayan.... arayan Efeydi gözlerimden yaşlar akmaya başladı bile telefonu açtım ikimizde konuşmuyorduk ağlıyorduk.. ağlıyordu....
"Nil" dedi tireyen sesiyle "b-beni lütfen bırakma"
"üzgünüm" dedim ne diyebilirdim tecavüze mi uğradım diyecektim. sonra yine bir sessizlik oldu ve dıt dıt sesi kapatmıştı haklıydı
1 Hafta sonra
Buraya yavaş yavaş alışmaya başladım laptopumu alıp youtbe'ye girdim en son yüklenen videolara bakıyordum ki efenin adını gördüm 1 hafta önce ayrıldığımızdan günden sonra açıp izlemeye başladım şarkı söylüyordu.
Dün hayat durdu benim için
Sanki bugün herşey farklı
Sanki bu ev benim değil
Bu nefes bana zararlı
Alışmaya çalışmak diye birşey yok
Alışmak zorundayım
Üzülmemek diye birşey yok
Üzülmem gerek
Severek unutmak olur iş mi
Bilerek uçuruma önden atlanır mı ki
Kaybettiğinin yerine ne koysan dolmaz
Boş bırakacağım yerini hep bomboş
sözler böyle devam ediyordu ağlamaya başladım ben efe'yi çok seviyordum..
--------------------------------------
Merhaba arkadaşlar inşallah beğenirsiniz :)
