BAŞ BELASI

-

Lanet olası alarmın sesiyle uyandım. Babam öldüğünden beri hep geç kalkardım fakat bugün farklıydı uzun bir tatilden sonra ilk defa okula gidecektim. Okuldayken kısa bir süreliğine olsa da annemin yüzünü görmekten kurtulurum düşüncesiyle yataktan kalmıştım ki annemin sesiyle irkildim.

"Ecriiiiin kalk artık hergün seninle uğraşmaktan bıktım bıktım. Kalksana kalk diyorum sana, daha kahvaltı hazırlanacak "

Fuck of Bitch ...

"Tamam ya kalktım işte ."

"Bi Zahmet saatin kaç olduğunun farkında değil misin sen ? "

"Farkındayım anne saat daha 8 nesi var bunun ?"

"Bak bide konuşuyo okul var bugün !"

"Tamam anne yaa ."

"Çabuk ol bekliyorum. "

Sonunda çıkabildi odadan.  Şu evde rahat rahat uyuya mıyacak mıyım ben ?

Daha fazla annemle tartışmamak için yatağımı toparladım daha sonra hemen banyoya girdim. Annem haklıydı bugün okul vardı.  Uzun bir süreden sonra tekrar arkadaşlarımı görecektim. Sena ve ebruyla bütün yaz görüşmüştük fakat diğerlerini tatil girdiğinden beri göremiyordum. Çünkü babam öldükten sonra annem beni iyice kısıtlamıştı.

Kendisi kapıdan içeri bile girmiyo olmasına rağmen benim dışarı çıkmama izin vermiyordu.

"Lanet olası neden bu kadar uyuşuksun, gel artık şuraya! "

"Banyodaydım anne bekler misin geliyorum. "

"Sabahtan beri seni bekliyorum zaten. "

"Bağırma yaa geldim işte. "

"Hele şükür hanımefendi."

"Tamam anne içeri geç sen ben hazırlarım. "

"Hazırlıcaksın zaten bide teşekkür bekler gibi söylemez mi, deli ediyorsun beni ecrin ! "

"Sende sürtük gibi gezip bide beni beğenmiyosun yaa, çıldırıyorum yaa. "

"Bişey mi dedin ? "

-Deyemedim  işte -I wasn't eating ass.-

"Hayır"

Sofraya herseyi koyduktan sonra domatesin eksik olduğunu fark ettim.  Dolabı açıp domatesleri yıkadım daha sonra doğramayaaa başlamıştım ki.

"AHHHHH!"

Salondan annemin sesi duyuldu :

"Yine napamadın beceriksiz? "

"Elimi kestim."

"Bekle bekle geliyorum,  geç içeri sen kıyafetlerini giy birazdan masada ol "

"Pekala, Tesekkurler."

"Senin için mi yaptığımı sanıyorsun?"

Bu laftan sonra diyecek bişey yoktu. Biliyordum sevmiyorsun da bu ego da neyin nesi ? Pekala onunla laf dalaşına girecek değilim .Uniformalarım neredeydi acaba ? Tatile girdiğimiz gün bi hışımla fırlatmıştım ki o gündür yıkamak amaçlı bile çıkarmadım dolaptan,  çıkaramadım işte.  Yine aklıma gelmişti gözlerim doldu fakat ağlayamam. Artık kendime çeki düzen vermiştim. Öyle her şeye ağlamak yoktu.  Bundan sonra güçlü bir kız olacağıma dair kendime verilmiş bir sözüm vardı. Okulun o son gününü hatırlamak bile istemiyordum. Ama uniformalarım bunu bana daha ilk günden hatırlatmştı. Üniformalarımı bulamayıp altıma kot shortumu üzerime ise siyah bol bluzumu geçirdikten sonra kahvaltı etmek için mutfağa gittim.