He Is Evil To Me, Voltooid✔

hoofdstuk 27

Pov Rye
Ik loop naar de kamer van Theresa en K-...Haar kamer genootje.
Ik klop op de deur, maar heb al snel door dat er niemand is, dat word wachten.

Ik pak de sleutel die onder de deur mat licht en open daarmee de deur.
Ik stap erdoor heen en leg de sleutel weer terug op zijn plek.
Theresa heeft hem daar neer gelegd aan gezien ze vaak haar sleutel vergeet en nu kan ze alsnog naar binnen.

Ik ga op Theresa's bed zitten en zet haar televisie aan.
Ik zapp wat door de zenders, maar uiteindelijk is er niets leuks op t.v.
Ik kijk de kamer rond en zie aan de andere kant van de kamer en boeken plank.

Ik sta op van het bed en loop er heen.
Ik laat mijn vingers over de kaften glijden en ik heb al snel door dat dit de echte klassiekers zijn.
Ik pak 1 van de boeken: Romeo en Lulia.
Ik weet niet zo goed waarom ik dat boek kies eerlijk gezegd.

Ik loop met het boek in mijn handen terug naar  het bed van Theresa en daar ga ik op liggen.
Met mijn hoofd tegen het kussen, drukkend tegen de muur, begin ik te lezen.

.

"Wat doe je hier?"

Ik schrik van de stem, ik was zo verdiept in het verhaal dat ik helemaal niet de deur heb horen open gaan.
Ik kijk weg van het boek naar de deur.
En daar staat Kealy.

Ik probeer mijn blik af te wensen van haar mooie bruine ogen, maar ze lijken we vast gelijmd.
Ook Kealy kijkt mij aan in mijn ogen en ik onderdruk het warme gevoel dat ik diep binnen in me voel.

'Uh...Ik...Uh...Wacht op Theresa.' Zeg ik tegen Kealy.
Mijn stem is schor en mijn mond droeg, alleen al door haar aan te kijken!

De mond van Kealy vormt zich tot een o-vorm en ze kijkt naar beneden.
"Ik weet  niet wanneer ze terug komt." Vertelt Kealy me.
Ik knik als antwoord, mijn eigen stem niet vertrouwend.

Kealy loopt duidelijk niet op haar gemak naar haar kant van de kamer.
Ze heeft een klein tasje in haar hand en die doet ze in haar kledingkast.
Ze doet haar schoenen uit en plaats die naast haar kast en ze gaat ongemakkelijk op haar bed zitten.

Ze laat haar ogen over de rij met boeken glijden en stopt bij een kleine kier tussen de boeken.
De plek waar ik Romeo en Lulia vandaan heb gehaald.
Haar blik glijd naar de plek op Theresa's bed naast me.
Ze kijkt eerst naar het boek, dan naar mij en uiteindelijk weer naar het boek.

"Sinds wanneer lees jij?" Vraagt ze aan me.
'Altijd al gedaan.' Antwoord ik simpel en ik doe alsof ik verder ga lezen.
''Oh, ik zag je niet echt aan voor een lees type." Vertelt ze me.
'Als je me niet kent weet je ook niet wat voor een type ik ben!' Antwoord ik nors.

"Vertel dan wie je bent, dan kan ik je inschatten." Vraagt Kealy aan me en ik kijk op van het boek naar haar ogen.
'Waarom zou je dat willen als je me nooit meer ziet?' Vraag ik met een snauwende ondertoon.

Ik sta op van het bed en leg het boek erop.
Ik loop naar de deur en ga er door heen, zonder Kealy nog maar 1 blik te schenken.