Voordat jij dit gaat lezen is het wel belangrijk dat je wat informatie weet over Omar.
Omar is een volwassen man die wanhopig opzoek is naar de liefde. Hij zoekt het op elk manier hij maar kan. Of dat hem lukt is altijd de vraag. Wat herkenbaar is a...
Het was vroeg in de ochtend en Eowyn was klaar om naar school te gaan. Ze ging met de voet naar het treinstation. Eowyn had voor het eerst na een lange tijd weer heel erg zin om naar school te gaan want ze had die dag geen toetsen en na school zou ze met al haar vrienden van school afspreken bij Nelson thuis. Eowyn was er bijna en hoorde de trein al aankomen. Met volle snelheid ging Eowyn met der zware rugzak naar het treinstation. Net op het nippertje kwam ze op de tijd om in de trein te stappen. De trein was nogal vol en waren weinig zitplekken. Uiteindelijk vond ze een vrije zitplek en ging erop zitten. Ze ging met alle rust met haar oordopjes die niet kapot waren muziek luisteren. Op een gegeven moment kreeg Eowyn telkens een raar gevoel. Haar muziek werd steeds onderbroken door een man die op een rare manier ging lachen. Ze keek telkens om haar heen en op haar telefoon of die lach in haar muziek voorkwam. terwijl ze op haar telefoon een ander muziekje wou gaan kiezen hoorde ze de lach weer en ze keek weer om haar heen. De hele trein was leeg, de trein reed nog sneller en de vreemde lach klonk steeds harder. Eowyn deed snel haar oordoppen weg en deed haar ogen uit angst dicht. Ze fluisterde zachtjes tegen haar zelf "Het is maar droom, Eowyn. Word wakker" en kneep vervolgens hard op haar rechter tepel.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Opeens voelde ze iets nats op haar nek, ze deed haar ogen open en keek naar rechts. Een harig oud getinte man die met zijn dikke natte tong aan Eowyn der nek zat te likken. Eowyn keek verbaasd naar hem toe en wou iets gaan zeggen. Voordat ze iets kon zeggen stopte hij zijn vinger voor haar lippen en shushde haar. Hij likte aan haar arm en maakte het droog met zijn harige arm en pakte vervolgens een pen. Eowyn zag de pen en vroeg "Wat ga je doen met die pen? Wie ben jij? Waarom ben je hier?". Hij negeerde het voor heel even en keek haar onschuldig aan. Hij zei fluisterend dichtbij haar lippen "Zorgen geen, niet veel pijn doet" Eowyn wist voor heel even niet wat ze moest doen maar het was al te laat. Hij pakte de pen en schreef langzaam op haar arm zijn telefoonnummer en fluisterde zachtjes in haar oor terwijl hij niet veel controle had over zijn tong "Ik Omar ben". Hij wreef langzaam over haar boven been en zei "Kennis aangenaam te maken". Eowyn stotterende "h-h-ho-hoi Omar, i-ik uhm..." voordat ze weer haar zin niet afkon maken begonnen haar voeten te zweten, Omar rook dat. Hij trok haar schoenen en sokken uit. Hij kon niet geloven hoe mooi en glad haar voeten waren. Hij ging met de topje van zijn tong aan de tenen van Eowyn likken. Eowyn werd er een beetje opgewonden van en kon niet op haar woorden komen. Haar hart klopte steeds sneller wanneer Omar meer aan haar linker voet ging likken. Eowyn begon zich opeens te realiseren dat ze naar school moest. Ze had geen zin in problemen en zei tegen Omar stotterend "O-Oh-Oh-Omar" terwijl hij aan haar enkel ging likken. "Omar" zei Eowyn hard en Omar begonnen steeds harder te likken en ging niet stoppen. Eowyn kon niet op haar woorden komen omdat ze het zelf ook fijn vond. Opeens kwam de NS melding waarin er werd gezegd dat ze bij de station zijn aangekomen waar Eowyn moest gaan uitstappen. Eowyn keek even naar buiten om te kijken of ze ook daadwerkelijk er bijna zijn. Ze keek weer naar Omar die opeens voor haar neus zat. Hij wees naar haar arm waar hij zijn nummer op had getekend en zei "Hoe laat jij mij bel dan?" voordat ze antwoord kon geven verdween hij uit het niets en de deuren van de trein gingen open. Het was tijd dat Eowyn uit de trein moest stappen en naar school moest gaan.
