Selam , ben Almina .
Hava çok soğuktu . Okul gömleğimin açık düğmesinden içeri sızan soğuk hava beni daha çok donduruyordu. O sırada ön sıramda oturan Sefa ' dan hırkasını rica ettim , o da beni kırmayıp verdi. Tarih hocamız bişeyler anlatırken soğuktan uyuşmuş olan beynim onun dediklerini algılayamıyordu. O sırada teneffüs zili çaldı.
HAYATIMDA DUYDUĞUM EN GÜZEL SES DİYEBİLİRDİM
Yine bütün arkadaşlar toplanıp tenefüse çıktık herkes ayrı bi kafadaydı.Kimisi kız ayarlamaya çalışırken, kimisi midesini düşünüyordu. Ben ve en yakın arkadaşmın düşündüğü tek şey soğuktan donan kıçımızdı.Havanın soguklugundan burnumun ucu hissizlesmisti ve kizardigini da gorebiliyordum. ''KAHVELER GELDİİİ !! ''tanıdık olan bu ses kulağıma dolarken, sesin sahibi Bora'ydı . Herkes kucuk yuvarlak masaya gürültülü bir sekilde otururken ben kahvemi alıp okulun bahcesine dogru ilerledim. Bu kahve cidden çok iyi gelmişti. Sıcak kahvemi bir yandan yudumlarken diger yandan okula kalın birseyler giyip gelmedigim icin lanet ediyodum. Ben bahcedeki banklardan birine otururken okul kapısının önünden bana dogru sırıtarak gelen Özge'yi gordum . Sırıtması biraz daha genisleyip tam bir gülücüğe dönusunce ben de ona samimi ve icten bi gülüs gönderdim.
"Ne oldu , neye gülüyosun " Gülüsü daha cok genislerken elini birden yüzüme dogru uzatınca ne oldugunu anlamayarak biraz geri cekildim. Baş parmagını burnuma hafifce surterken gülüsü sırıtısa donustu . " Burnundaki kahve lekesine" Verdigi cevap karsısında kucuk caplı bir şaşkınlık gecirdim ve birden ikimizde gülmeye başladık.
Ben elimdeki bitirdigim kahvenin karton bardağını atmak icin bir adım gerimde duran cop konteynırına uzandım . O sırada Özge yavaş adımlarla okul kapısına dogru ilerkerken ben de ona kosar adımlarla yetismeye calısıyodum . Tam o sırada sağ kolumu sert bir sey kavradı ne oldugunu anlamadan saskınlık, fiziksel acı ve bir anlık şok ile arkamı döndüm ve ciyaklamaya başladım.
"Noluyo be sen kimsin " bu sözcükleri soylerken oyle bir bağırmıstım ki bahcedeki herkesin bana ve koluma yapışan cocuğa baktığını hissetmistim .
Bagıran kisinin ben oldugumu farkeden Özge "Almina ?!!" diye bagırdıgını duydum .Sesinde endise ve korku vardı. Hemen yanıma kosup kolumu tutan cocugun eline vurup "Arkadasımı bıraksana pis sapık . Bırak Bırak ! " diye cıyaklamaya başladı.
Özge öyle bi cıyaklamıstı ki cocuk da bunu farkedip anında kolumu bıraktı. Kolumu oyle bi sıkmıstı ki bıraktığı anda sıktığı yerler hâlâ acıyodu. " Sus be kızım . İkinizde de cingene gibi ses var . Baska bu arkadasımla karıstirdım sadece ."
Bu sırada cocuğun yüzünü inceleme fırsatı bulmustum . Sacları siyah tonlarda , taranmadıgını belli eden bi sekilde dağınıktı . O sırada gozlerini yere baktıgı icin renkleri gorunmuyodu. Aramızda bir kafa kadar fark vardı. Cok yorulmus olacak ki hâlâ nefes nefeseydi. İtiraf etmek gerekirse cok sinir olmustum bu cocuga . Dengesiz.
"Beni dikizlemeyi keser misin artık?" ses ona aitti . Dediklerinin ardından vücudumdaki bütün kanlar yanaklarıma hücum etti . " Seni dikizlemiyorum bi kere !! " "O zaman neden kızarıyosun ? " Sesinde alay vardı düz bir sekilde birbirine bastırılmıs dudakları sağ tarafa dogru kıvrılmaya başladı. "Ne kızarmak mı ? Hahaha . Kızarmam ben bi kere . Hayır yani kızarmam ki . Kızarm... " Sesimi sonlara doğru iyice kısmıstim. Kabul ediyorum ki kızarmıstım. Ama bunu inkar edicem . Onun sırıtısı iyice gulumsemeye donmustu. "Hem... hem ben kızarmadım soğuktan yanaklarım allaştı. " Evet gecerli bi bahane sayılırdı. İcimden kendimi tebrik ederken onun da bana boş gözlerle baktığını farettim . Neyse savaşı kazandık . Yani ben ve Özge . Topuklarımın üstünde dönerken arkamda Özgeyi umup ellerimi arkadas tokalaşmamızı yapmak icin kaldırınca Özge'nin burda olmadığıni farkettim. Arkamdan bir kahkaha sesi geldi. Kimden oldugunu biliyodum tabiki ' Bay Ukala ' Hic arkama donmeden okul kapısına doğru ilerlerliyordum zilin coktan caldığını farkettim. Sanım Özge'nin beni ısrarla cağırmasının sebebi buymus. Evet kız haklı ben de onu aldırmayınca sınıfa girmis.
