This means war

"Rennen , rennen!" dat is wat ik de hele tijd hoor. We proberen rustig te doen , maar op dit moment zou ik willen dat ik nog thuis was . Ik wist dat dit zal gebeuren.  Na al die trainingen en nep gevechten , moest deze dag tog een keertje komen. Een paar maanden geleden wist ik nog niet hoe ik mijn groep , mijn mensen, mijn familie, moest helpen. Ik was bang dat ik iets fout zou doen. Ik was bang dat door mij zij zouden leiden. De mensen die ik vertrouwde hebben mij verraden . En waarom?  Omdat ze bang waren om te vechten , te vechten voor hun vrijheid . 

Iedereen wordt opeens stil en dan merk ik dat ze allemaal naar mij kijken.  Ik kijk op en dan begrijp ik het . De jongen,  die vroeger mijn beste vriend was, staat voor ons.  Ik weet dat die jongen niet meer bestaat, maar diep in mijn hart hoop ik dat hij nog ergens is . Ik hoor gefluisterd en dan weet ik dat ik moet beslissen.  We moeten hem gevangen nemen of doden, want hij is nu de vijand.

Hoofdstuk 1

"Schiet op Isabell! we moeten zien wat er gaat gebeuren."  hoor ik iemand roepen . Ik kleed me snel om en kom naar buiten .Iedereen heeft zich verzameld en ik zoek Zac op. Hij is best wel lang voor zijn leeftijd.  Hij heeft licht bruin haar met blauwe ogen. Je zou denken dat hij de hele dag alleen  maar met zichzelf bezig is , wat niet zo is . Hij is de soort jongen die liever iemad anders helpt dan alleen maar voor zichzelf zorgt . Misschien zijn we daarom zulke goede vrienden. Ik zou mijn leven geven voor iemand van wie ik houd en hij zou dat ook doen .

" Lekker vroeg he . Meestal willen ze ons spreken pas na het ontbijt." zegt hij. Ik dacht ook dááraan . Het is heel raar dat ze ons nu willen spreken.

"Ik vraag me af of er iets is gebeurd . De vorige keer toen we zo vroeg moesten komen hadden we de verkeerde president gekidnapt. " zeg ik . Lang verhaal over die  president . Zac dacht dat hij de president was dus gingen we hem kidnappen . Het klinkt dom , maar volgens mij waren we toen allebei zo moe dat we gewoon hem gingen kidnappen . Maar goed , dit keer was het zeker iets serieus.

" Eyh ik had sorry gezegd , oke. Het was heel dom , maar kom op zag je zijn gezicht?  Whuahahah , die man dacht echt dat we terroristen waren . En jij vond het namelijk ook heel grappig hoor! " zegt hij met een brede glimlach

" Oke , ik vond het ook heel grappig maar het is nog steeds jouw schuld ."

"Nee nee.."

"Ja ja.."

"Ophouden allebei!" hoor ik een luid geschreeuw .

"Stop hiermee . Er zijn grotere problemen dan wie de verkeerde president heeft gekidnapt ! Laten we dus snel beginnen! "  

Degene die net schreeuwde , is onze baas Jack . Hij heeft grijs haar en is lang en gespierd . Tja wat kan ik over hem zeggen . Hij is dus een machtige man , hij is oud, euhmm.. Oh ja , hij heeft mij opgevoed. Ik mag dit eigenlijk tegen niemand zeggen , maar ja het is toch geen big deal.  HIj kan soms aardig zijn en ik denk dat hij ook gevoel voor humor heeft, maar daar moet ik nog achter komen.

"Ik heb jullie bij elkaar gebracht , omdat we een groot probleem hebben. " zegt Jack

" Groter dan mijn buik die nu huilt van het honger?" zegt Zac

" Ja groter dan dat!" zegt hij op een serieuze toon.  IK heb hem nog nooit zo gezien en eerlijk gezegd het bevalt me niet.

" Zoals jullie weten is onze doel om de mensheid te beschermen . Dit keer  heb ik iedereen nodig.  We weten namelijk de volgende stap van de Jatrass."

Jatrass is net een groep terroristen , maar dan veel moderner en slimmer. We houden ze al jaren in de gaten , maar nog nooit echt gezien . Zelfs de beste agenten hebben ze niet te pakken kunnen krijgen . En de belangrijkste is dat zij mijn ouders hebben vermoord . Het gebeurde tijdens een missie waar ze bijna de Jatrass hadden ontmaskerd.  Dit was namelijk hun dood.

" Vertel baas , wat is onze plan?" vraag ik .

"We gaan jullie in groepen splitsen en met de andere agenten uit het buitenland mixen. "