Bitirdiği ıhlamurun bardağını bana uzattı . Bende tebessüm ederek bardağı elinden aldım. Ben aşağıya bardağı koymaya indim. Mutfakta bir şeyin titrediğini anladım. Sanırım benim telefonum idi çünkü Yusuf'un telefonu yanındaydı . Telefonu bulduktan sonra telefonu tam açacaktım ki karşıdaki kişi kapattı . Neyse belki daha sonra arar diye telefonu koltuğa koydum ve tam merdivenlerden yukarı çıkarken telefon yeniden titremeye başladı . Hemen merdivenlerin yarısından geri dönüp telefonu açtım . Arayan kişiyle aramızda ;
-Alo buyrun ?
-Ben Yusuf'u aradım da açmayınca onun yanında olduğunu bildiğim için sizi aradım :)
-Kimsiniz ?
-Ah pardon ya şey ben Yusuf'un annesi :)
-Ah tamam Arzu hanım hemen Yusuf'u veriyorum dedim ve koşar adımlarla merdivenleri çıktım. Odaya girdiğimde Yusuf mışıl mışıl uyuyordu uyandırmak istemedim ;
-Alo Arzu hanım orda mısınız ?
-Evet evet ne oldu ?
-Şey ya Yusuf biraz üşütmüştüde şu an uyuyor odada . Siz ne söyleyeceksiniz ben ona söyleyeyim .
Yusuf'un annesi biraz endişelenmişti Yusuf için ;
-Nesi var peki şu an iyi mi ?
-Ha evet evet siz merak etmeyin biraz iyi düne bakılırsa .
-Peki benim gelmeme gere-
-Arzu hanım merak etmeyin ben ona bakarım dedim sevimli bir ses tonuyla.
-Teşekkürler Buseciğim o zaman görüşürüz . Dedi sevimli ses tonuyla .
-Görüşürüz Arzu hanım .
Dedikten sonra telefonu kapattım . Arzu hanımı çok sevmiştim her ne kadar Yusufla küs olsalar bile . Sonra tam merdivenlerden çıkacaktım ki ...
jfdhgjfj meraklanın istedim biraz :D
