Love And Punishment

Βρεγμένα Ψώνια

-Θες να πάμε θάλασσα;
Κουνησα για εκατοστή φορά το κεφάλι μου αρνητικά.
-Θες να παραγγείλω από εξω;συνέχισε τις ερωτήσεις της η Έλενα.
-Θες να πάμε για ψώνια;με ρώτησε κάνοντας πως είναι ενθουσιασμένη.
Ανασηκωσα του ώμους μου κοιτώντας την.
-Θες να πάμε να ψωνίσουμε και μετά να πάμε να κάτσουμε σε ένα μπαράκι;
-Καλά,της απαντησα βαριεστημένα.
-Άντε πάμε,ειπε καθώς σηκώθηκε πάνω και άρχισε να χτυπάει παλαμάκια χοροπηδώντας.
Πήγα στο δωμάτιο φόρεσα ένα μαύρο τζιν με ένα άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι αφού έξω έβρεχε και φύγαμε.

Διάλεξα ένα κίτρινο φορεματάκι με άσπρες βούλες.
-Καλύτερο είναι αυτο;ρώτησα την Έλενα βγαίνοντας από το δοκιμαστιριο.
-Αυτό να πάρεις!ειπε ενθουσιασμένη.
Αφού πληρώσαμε πήγαμε καθίσαμε σε μια καφετέρια.
-Έλενα να σε ρωτήσω κατι;είπα πίνοντας μια γουλιά από την κρύα σοκολάτα μου.
-Οτι θες,ειπε κοιτώντας με.
-Έχεις μήπως κανένα νέο από τον Δημήτρη;ρώτησα.
Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.Ξεφυσηξα θλιμμένη κοιτώντας το πάτωμα.
-Δεν είναι περίεργο που δεν έχει έρθει να με βρει;Να μου πει κάτι τέλος πάντων.Έχουν περάσει 2 εβδομάδες,ειπα.
-Καλύτερα δεν είναι έτσι;Ποιος ο λόγος να μιλήσετε;Θα πληγωθεις παραπάνω και τόσες μέρες προσπαθώ να σε φτιάξω,ειπε πιάνοντας το χέρι μου και γελώντας.
-Εε λοιπόν αυτό το φόρεμα σου πάει πολύ,ειπε η Έλενα αλλάζοντας θέμα.Το φόρεμα δεν το έβγαλα το φόρεσα απευθείας.
-Μην αλλάζεις θέμα,ειπα με ένα ψεύτικο χαμόγελο.
Έριξε μια ματιά στο κινητό της και σηκώθηκε πάνω.
-Που πας;την ρώτησα.
-Πρέπει να πάω σπίτι.Συγγνώμη.Λοιπόν σε μια ώρα θα πας στο μπαράκι και θα έρθω και εγώ,μου είπε.
Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου και γύρισα προς το παράθυρο κοιτώντας την βροχή.Πως θα έφευγα από εδω;Θα γινόταν μούσκεμα το φόρεμα μου.Θα πάρω ταξί καλύτερα.

Βγήκα από το εμπορικό και άρχισα να περπατάω στην άκρη του πεζοδρομίου ψάχνοντας για ένα ταξί.Κράτησα με το ένα χέρι την ομπρέλα μου και την στιγμή που εντόπισα ένα ταξί και πήγα να σηκώσω το χέρι μου για να το σταματήσω ένα αμάξι πέρασε με φόρα από μπροστά μου κάνοντας με μούσκεμα.Έβγαλα την μια γόβα μου στα γρήγορα και την πέταξα πάνω στο παράθυρο του αμαξιού που με έβρεξε.Εκεί που δεν το περίμενα το αμάξι σταμάτησε και ο οδηγός κατέβηκε αρχίζοντας να περπατάει προς το μέρος μου.Απευθείας πέταξα και την άλλη γόβα πάνω του.Μα την έπιασε απευθείας.
-Πας καλά κοπελ......,η φράση του κόπηκε μόλις κατάλαβε ποια είμαι.
Όχι πάλι αυτός!Ο ηλίθιος.Ο Παπαδόπουλος.
-Είσαι βλακας;Με έκανες μούσκεμα,ουρλιαξα.
-Μη μου φωνάζεις εμένα.Σου κατεστρεψα το φόρεμα και μου εσπασες το τζαμι,φώναξε.
-Το-το έσπασα;Δεν το ήθελα,ειπα ψιθυριστά.Μην τραυλιζεις Αναστασία.Μην τραυλιζεις.
Εγυρε το κεφάλι του στο πλάι με ένα χαμόγελο στα χείλη και τα φρύδια του σηκωμένα.Άπλωσε το χέρι του δίνοντας μου τις γόβες.Κοίταξα τα χέρια του και απότομα τις τράβηξα.Γύρισα δαγκωνοντας τα χείλη μου και άρχισα να περπατάω.
-Θες να φέρω και σαμπουάν μήπως;Το έκανες που το έκανες το μπάνιο σου,άκουσα την φωνή του.
Έκλεισα την ομπρέλα και τρέχοντας προς το μέρος του άρχισα να τον βαράω στην πλάτη με την ομπρέλα.
Ξαφνικά μου άρπαξε το χέρι και με έφερε κοντά του.
-Μπες μέσα στο αυτοκίνητο,ειπε ανοίγοντας την πορτα του αμαξιού.
-Ούτε καν,ειπα γελώντας.
Με έσπρωξε μέσα και αυτός πήγε μπροστά μπαίνοντας στην θέση του οδηγού και ξεκινώντας το αμάξι.Είχε ζέστη εδώ και εγώ άρχισα να κρυώνω.
-Θες το σακάκι μου;άκουσα την φωνή του.
-Έχω ρούχα μαζί μου,ειπα κοιτώντας τον μέσα από τον καθρέφτη σοβαρή.
-Τότε άλλαξε,ειπε με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη του.
Έβγαλα από την τσάντα μου το παντελόνι και το φόρεσα κάτω από το φόρεμα.
-Φέρε το σακάκι σου,του ειπα.
-Γιατί,ειπε γελώντας.
Πήγα να βγάλω την γόβα μου πάλι αλλά μου το έδωσε βιαστικά.Τυλιχτηκα με αυτό και αφού έβγαλα το φόρεμα φόρεσα την μπλούζα μου.Ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου.Το άρπαξα και το σηκωσα.
-Αναστασία που είσαι σε ψάχνω σε όλο το μαγαζί,ειπε η Έλενα ανήσυχη.
-Συγγνώμη ρε Έλενα αλλά έχω μπλέξει,ειπα και τον είδα να με κοιτάει μέσα από τον καθρέφτη.
-Που;ρώτησε όλο ενδιαφέρον.
-Με έναν ηλίθιο.Τώρα κλείσε το τηλέφωνο γιατί δεν μπορώ να μιλήσω,ειπα και τον είδα να κουνάει το κεφάλι του γελώντας.
-Καλά γεια,ειπε και το έκλεισα.
-Λοιπόν πρέπει κάποια στιγμή να πληρώσεις και την ζημία που έκανες,ειπε.
-Αααα να σου πω.Ξέρω και ξέρεις πόσο πάμπλουτος είσαι.Και επίσης μου καταστρεψες το φόρεμα μου όποτε είμαστε πατσοι,ειπα.
-Μπορώ να μάθω το όνομα σου,ρώτησε.
Ανασηκωσα τα φρύδια μου αρνητικά κάνοντας τον να γελάσει.
-Γιατί μου φέρεσαι έτσι;Δεν σου έχω κάνει τίποτα;ειπε.
-Μπαα σιγά βρε τιποτα.Κάθε φορά που σε συναντάω πρεπει να μου καταστρέφεις κάτι.Και με νευριαζεις,ειπα.
Του είπα να με κατεβάσει σε ένα πάρκο και κατέβηκε μαζί μου.Ήρθε μπροστά μου και με κοίταξε στα μάτια.Χωρίς να το καταλάβω χάθηκα μέσα τους.
-Θα μου πεις το όνομα σου;ρώτησε.
-Α-Αναστασία,ψιθύρισα.

Γεια σαςςς!

Η αλήθεια είναι πως δεν είχα καθόλου έμπνευση αλλά προσπάθησα να γράψω.Ελπίζω να έχει ενα καλό αποτέλεσμα.

Πλιζζ vote και comment

Μπαιιιι😁💕