2.BÖLÜM

8 0 1
                                    

  Ve evet...öldüm.Aslında pek bir farkı yokmuş.Soğuk ve...nedense bilemiyorum.Sevinsemmi,üzülsemmi?.
  O an karşımda siyah bir silüet.Ona doğru ilerledim.Ve onu gördüm.Bulanıktı....

???: Şimdi nasılsın?

Ben: Soğuk...Sen de neyin nesisin?

???: Pfft...Bunu zamanla öğreneceksin.Sen diğerlerinden  farklısın.Aslında...benim için birşey yaparsan belki seni tekrar gönderebilirim.Ne dersin?

O an nedense bu teklif hoşuma gitmişti.

Ben: Ne istiyorsun?Ruhumu falanmı neyi?

???: Aslında...Sadece anlaşma...

Zaten hiçbir umudum yoktu.Kardeşimi yalnız bıraktım.Ölsem bile...Hafırlanmıyacaktım...

Ben: Kabul.

???: Bu kadar basitmi.İtiraz falan yokmu?

Ben: Acılarıma alıştım.Ölü birisini tekrar öldüremessin.Zaten herşeyim gitti...

???: Etkilendim...Bu kadar yeter.Tekrar görüşecez.Kendini uyanınca yeni gibi hissedeceksin.Bir süre sonra tekrar sana ulaşacağım.

Ve kahkaha,acı dolu çığlıklarla indi.
Uyandığımda kendimi bir ormanda buldum.Yağmurlu ve soğuk.
Aslında bir yandan da iyi gibiydi...Pffft kimi kandırıyorum.Yalnızlık ilk kez hoşuma gitmiyordu.Huzursuzdum.İyi değildim.Ama devam da etmeliyim.Hala tam olarak nerde olduğumu bilmiyorum.Ve bunu bilmek istiyordum.Nerde olduğumu,birşeyler değiştimi diye bakmalıyım.Yavaşça kalktım ve ileri doğru gittim.İleri ve ileri...Taki önüme bir duvar çıkana kadar.Duvara bakınca ilk önce hayal kırıklığına uğradım.Ama sonra düşündüm ''bu duvar belki de bir köy yada şehre ulaşıyordur.''Ve devam ettim.Gene yolun sonunun nereye ulaşacağını bilmiyorum.Ve o an bir parıltı gördüm.Parlak ve yanıp sönen.

RuhsuzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin