Zamana Karşı

Alışmaya Çalıştım Ben de...

Merhabalar😂Biliyorum böyle hüzünlü bir hikayeye/kitaba böyle başlamak tuhaf gibi sanırım...Öncelikle,ağlayacağınız bir kitap olmayacak.Bu bölümde sadece insanların üstüme gelmesine alışamadığım dönemleri biraz kendimden,biraz da aklıma esenlerden seçerek yazıyorum.İlk bir ve ikinci bölümlerde bu dönemlere daha çok değineceğim.😂Ben yazıyorum,size okumak düşüyor😁😁Bu arada bu ilk deneyimim olduğu için,ayda 1-2 bölüm yayımlamayı düşünüyorum belki 3-4'de olabilir.Okuldan,sınavlardan vakit bulabilirsem yazacağım...Ben direkt yazmaya maceramın başladığı yerden başlayacağım.(tuhaf oldu😂😂)Umarım memnun kalırsınız...

DİKKAT!Kitabımın adı ile ilk bölüm uymuyor,bunu bilerek yaptım.Gelisme bölümünde kitap adı ve konu oturusmaya başlayacak.😊😊

-Ben yatıyorum,iyi geceler anne,iyi geceler baba.Şşt kardeşlerim,iyi geceler!

Sabah,7:15
-Kızım kalk!

-Anne bi dakika lütfen,rüyam bitsin kalkacağım!

Bir rüya göremiyorum ya!İzin verin.
Aslında sabahın bu saatinde uyanmak oldukça sıkıcı ama zaten okula 3 gün geç kalmıştım.Evet!Tamı tamına 3 gün.Tatilden yeni dönmüştük ama ne yapayım!

Ben okula giderken kahvaltı yapmam aslında.Bu sabahta kahvaltı yapmadım.Vaktim kalsa bile tek başıma kahvaltı yapmak çok saçma geliyor.Küçükken sürekli,kendi evim olunca tek başıma istediğim gibi kahvaltı yapacağım,istediğim zaman toplayacağım diye umup duruyordum.Ama şimdi! Kahvaltımı geç yaparsam yine kendim topluyorum,yani farkeden pek bir şey yok.

Ama şimdi!Gel de oyalan.Hele bir oyalan var ya,müdür yardımcısı gözlerini oyar!

Okula kimle gideceğim ki?Bu okula yeni kaydoldum,ve kimle gideceğimi bile bilmiyordum.Ve buna sabah karar veriyorum."Allahım sen bana akıl ver!"

-Bir şey mi dedin Kızım?
-Yok anne...De! Ben okula kimle gideceğim?
-Kızım,komşunun kızıyla gideceksin,başka kim var ki?Hadi hazırlan!
-Tamam.

Dolabımı açtım,ama ne giyeceğimi bilmiyordum.Hah!İşte,bu yırtık pantolon,ve pudra pembesi gömlek çok iyi olacak!

Hemen üstümü giyindim ve pantolonumun bileklerini kıvırdım.Yeni moda buydu!Saçlarımı da tarayıp,rüzgarda özgürce savrulmaları için açık bıraktım. Yaz geldi ne de olsa!Çanta? Hah!Evet,bu kot çanta kombinime çok yakışacak! Çok cool olmuştum,ve okulun ilk günü bu kıyafetler havama hava katacaktı!

•••
Doğru ya!Ben...Arkadaşım olmaması gayet normal.Çünkü normal bir insanım,ve çevredekiler sürekli bunu bir suçmuş gibi görüyorlar!

Bakıyorum da çevremdeki neredeyse herkes  bana ihtiyaç duymadan da hareket edebiliyor.
Düşündüm de,sanırım...Bu çok güzel bir şey!
İnsanlar sana bulaşmıyorlar,seni rahatsız etmiyorlar....
Sen öyle san canım!

Neredeyse 5 dakikadır düşünüyordum. Kendi iç sesimle konuşmak iyi geliyor sanırım.

Kapının çalmasıyla yerimden fırladım. Ne zaman 8 oldu saat!
Kapıya koştum,kapıyı açınca karşımda gördüğüm komşunun kızıydı. Evet biraz klişe olabilir ama...Tek başıma gitmenin pek keyif verdiği söylenemez!
Ve yeni okulda yeni bir güne başlarken!

Çantamı kaptığım gibi kapıya fırladım. Ayakkabılarımı ayağıma geçirdiğim gibi binada buldum kendimi.Okula babamın bırakmasını isterdim ama olsun...