Her gün gidip izledim onu uzaktan...
gülüşünü, mutlu oluşunu uzaktan izledim
Onu başkasına güldüğünü görürken içim acıdı yıkıldım.
Yanına gidip tek kelime edemiyordum utanıyordum hem kendimden hem ondan
İsterim ki bana baksın ve gülsün
Bekledim bekledim...
onsuz kendimi bir hiç hissediyorum beni hayattan bir adım daha uzaklaştırıyor bıkıyorum kendimden
Onun tek gözyaşına kıyamazken yanına yaklaşıp onu öpesim varken daha selam veremiyorum benim daha bunlara cesaretim yokken o bana neden gelesinki
Evet utanıyorum neden mi
Çevremden, arkadaşlarımdan ailemden, herkesten, zavallılığımdan utancımdan utanıyorum her saniye aklıma geliyor
Unutmaya çalışıyorum sadeceUnutmak
İstiyorum yapamıyorum
İsterim ki yanıma gelsin beni sevdiğini söylesin dizime yatsın ben başını okşayım
Ama bu cümlelerin hepsi aynı başlıyor (isterim ki) ama olmuyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK TARAFLI AŞK
RomanceSevmek her zaman yaklaşmak değildir bazen uzaktan seversin çok uzaktan 😢