Poor Life Choices

Lasergaming en milkshakes (08-04-2018)

Het is 13:26, en ik zit in de tuin te leren. Het is nog warmer dan gisteren. Mijn moeder komt de tuin in. "Heb jij je zusje ergens gezien?" vraagt ze. Ik kijk op van mijn boek. "Nee, hoezo?" Mijn moeder zucht. "Nou, omdat we om kwart voor twee weggaan." Ik kijk haar aan. "Het is nog geen kwart voor twee," zeg ik droogjes. Mijn moeder zucht nog een keer, dit keer een beetje geïrriteerd. Ze stampt het huis weer in, en ik richt me weer tot mijn boek.

13:46. Mijn zusje is er nog steeds niet, en ik begin me er ook aan te ergeren. Ze is altijd te laat, en ze komt nooit haar afspraken na. Ze wist dat we om kwart voor twee weg zouden gaan. "Ik ga haar wel even zoeken," zeg ik terwijl ik de tuin uit loop. Ik loop het heuveltje op, en neem een grote hap adem. "AMBEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEER!!!" Schreeuw ik zo hard als ik kan. Ik wacht een paar seconden. Als ik op het punt sta om nog een keer te roepen zie ik mijn zusje er in de verte aan komen rennen. Als ze dichterbij is loop ik naar haar toe. "Waar was je nou? Je wist toch dat we om kwart voor twee weg zouden gaan?" Ze haalt haar schouders op. Samen lopen we naar huis.

14:09. We zitten in de auto. Ik bedenk me ineens dat ik nog niet eens verteld heb waar we nou eigenlijk heen gaan. We gaan lasergamen met vrienden van mijn ouders, en met hun kinderen. Hun dochter is een jaartje jonger dan ik, en hun zoon is even oud als mijn zusje. Ik kan het altijd wel goed met hun dochter vinden. "Hoe ver is het eigenlijk?" Vraagt mijn zusje. "Nog ongeveer twintig minuten," antwoordt mijn vader. Ik zet mijn koptelefoon op. 

14:37. We zitten met zijn allen te wachten tot we mogen beginnen. We zien eruit als characters uit een sci-fi game. 

15:49. We zijn klaar met lasergamen, en het was veel leuker dan ik had verwacht. Ik had al wel eens eerder gelasergamed, maar toen was het buiten op een open plek. (het was net zo nutteloos als het klinkt) Dit keer was het in een oude fabriek, en het decor was geweldig. Het voelde alsof ik echt in een game zat. Hoe cool ik er ook uitzag, ik heb helaas verloren. Nou ja, het gaat niet om het winnen zullen we maar zeggen.

16:21. We zitten op het terras van de Mc. Donalds. We hebben milkshakes gehaald. "Volgens mij ben ik aan het verbranden." Zegt Ilse. Ik kijk naar haar. "Heb je je dan niet ingesmeerd?" Ze schudt haar hoofd. "Vergeten," zegt ze. Ik glimlach. "Sukkel." Ik smeer me altijd in, zelfs in de winter. Dit komt omdat ik nog verbrand als de zon niet eens schijnt. Ik denk dat ik stiekem een vampier ben.

19:56. Ik lig op de bank. Ik ben echt kapot. Ik denk dat ik zo meteen maar ga douchen, en daarna gewoon mijn bed in duik.