She Came Back

Hoofdstuk 29: Wanneer er letterlijk levens op het spel staan

Ik kijk Maan met grote ogen aan. Ik kan het bijna niet geloven... heeft hij zojuist nou echt letterlijk mijn leven op het spel gezet? Nou... ja. Ja dat heeft hij. Daar sta ik dan, helemaal aan het trillen en met een lijkbleek gezicht. "Halloo?! Aarde aan Bart!" Ik knipper een paar keer met mijn ogen en zie dan dat Maan ironisch met zijn hand staat te wapperen vlak voor mijn gezicht.

"J-ja... godverdomme zeg! Maan?!" Schreeuw ik maar wat naar hem. "Waarom zo gestrest?" Vraagt hij relaxed. "Waarom in vredesnaam zou ik dat niet  zijn op dit moment?! Jij  hebt zojuist mij mijn hele leven op een potje Poker gewed!" Schreeuw ik weer. Maan grinnikt, waardoor ik nog geïrriteerder word.

Ondertussen wordt alles klaargezet voor het gokspel en ik ga achterover zitten op een comfortabele stoel. Een dienstmeisje komt aangelopen en kijkt mij met een lieve glimlach aan, maar ik wed dat ze die gewoon opzet omdat ze er lekker vors voor betaald krijgt. Ze heeft een dienblad in haar rechterhand met wijnglazen die al gevuld zijn. In haar linkerhand houdt ze een bak ijs vast met een wijnfles erin. "Zou u wat te drinken willen, meneer?" Vraagt ze beleefd. Ik trek een wenkbrauw op en kijk haar aan, "jahaa dat kan ik wel effe hebben hiero." Zeg ik lomp en grits zo die hele wijnfles uit de bak, trek de kurk eraf en giet het achterover in mijn mond.

Kijk, ik ben over het algemeen best charmant enzo als het over vrouwen gaat, maar... wacht. Nee. Ben ik niet. Laat maar.

De mensen aan de tafel kijken me raar aan. Jammer dan. Misschien zijn dit wel de laatste paar minuutjes waar ik lekker van een wijntje kan genieten. Je weet maar nooit, hè? Iemand  moest zo nodig mijn leven wedden voor een boot. Een boot. Ik voel me beledigd.

Het spel gaat beginnen en een kwart van de fles is al leeg. Lekker dan. Maan zit tegenover de zeehandelaar en hij heeft een mysterieuze grijns op zijn gezicht. Hou op, Maan. Ik vind dit niet leuk, Maan. IK WIL NAAR HUIS, MAAN.

De spelleider geeft hun allebei twee kaarten. Ik wil spieken wat Maan heeft maar hij houdt het voor iedereen verborgen behalve voor hemzelf. Ze hebben allebei volgens mij honderd chips. Degene die als eerste al zijn chips kwijt is, heeft verloren.

De handelaar spiekt even om te kijken wat hij heeft en legt dan wat chips neer. Ik kijk naar Maan om te zien wat hij doet, maar hij gooit zijn kaarten voor zich uit. Op de kaarten staat op de één een klaver koningin en op de ander een klaver vier. Doordat Maan heeft ge-fold krijgt de handelaar zijn chips terug die hij had ingezet.

De volgende twee paar kaarten worden uitgedeeld en Maan zegt: "Raise." Voordat hij een paar chips voor zich legt. De handelaar kijkt hem niet aan en legt hetzelfde aantal chips neer dat Maan had neergelegd.

De eerste drie publieke kaarten in dit spel worden openlijk neergelegd. Het blijken een ruiten negen, schoppen negen en een klaver acht te zijn. Nu gaan we echt beginnen.

Maan schuift weer wat chips naar voren. De zeehandelaar kijkt hem met gespleten ogen aan en schuift dan meer dan het dubbele aantal chips naar voren dan Maan dat had gedaan. Maan knikt weer en schuift voor de zoveelste keer nu weer eens wat -je raad het bijna niet- chips  naar voren.

De volgende publieke kaart wordt in het spel gebracht: Een ruiten koning. Ik voel een grote hoeveelheid spanning rond deze tafel hier en de handelaar kijkt Maan even aan voordat hij maar besluit om gewoon hierin mee te gaan en de Call te halen. Maan, echter... neemt het meer serieus en schuift een grote hoeveelheid chips naar voren. Mijn ogen worden groot terwijl ik gespannen in mijn stoel blijf zitten.

De laatste publieke kaart wordt ingezet: Een ruiten aas. Ik giet nog wat wijn in mijn mond en kijk Maan aan. Voor de eerste keer deze avond kijkt hij terug en hij ziet er teleurgesteld uit. Hij gooit zijn kaarten voor zich uit. Deze ronde heeft hij verloren.

"Ik vermoord  je." Fluister ik kwaad terwijl ik mijn hand langs mijn keel wrijf als agressief gebaar voor hem. Maan fronst.

Dit gaat zo nog een paar rondes door terwijl ik steeds meer dronken wordt. Totdat Maan opeens "All-In." Zegt. Wacht.... wat ? "Call." Zegt de handelaar. Nee nee nee nee nee nee. Nee. Het gaat allemaal nu opeens ongelooflijk snel. Publieke kaarten worden in het spel gebracht terwijl ik half bij bewustzijn ben. En opeens heeft Maan deze ronden gewonnen. Hij staat nu dik voor.

De volgende ronde is net zo spannend. De kaarten worden uitgedeeld en de handelaar zegt al gelijk "All-In." Net zoals Maan dat de vorige ronde deed. "Call." Zegt Maan daar snel op terug. De publieke kaarten worden neergelegd en.... Maan heeft gewonnen. Ze staan beiden op en schudden elkaar de hand.

"Goed gespeeld." Zegt de handelaar. "Bedankt," Antwoord Maan. "U ook..."