သက္တံ့ေမွ်ာ္သူ

သက္တံ့ေမွ်ာ္သူ
============

သက္တံ့ေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့
ေကာင္းကင္ႀကီးေရ
ငါ့ရဲ့ လြမ္းဆြတ္မႈ
ေၾကကြဲမႈေတြကို
မင္း ဘယ္အေရာင္နဲ႔
ကုိယ္စားျပဳေနလဲ….

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

(၁)
          မနက္ခင္းေစာေစာမွာ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ သက္တံ့တစ္ခုကို ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွာ ကြ်န္ေတာ္ ျမင္ေနရတယ္။
          သက္တံံ့တစ္ခုမွာ ပါဝင္ေနတဲ့ အေရာင္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ လွပစြာ ကုိင္းညြတ္ေနတဲ့ သက္တံ့တစ္စင္းကုိ ေငးေနရင္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ နာက်င္လာပါတယ္။ အခုလုိ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ သက္တံ့တစ္စင္းကို တစ္ဦးတည္း ၾကည့္ေနရတာ အရမ္းအထီးက်န္ဆန္သလုိ အရမ္းလည္း ေၾကကြဲမိပါတယ္။
          အတိတ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုက ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုကို သက္တံ့တစ္စင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အာ႐ံုေတြက ျပန္တမ္းတမိပါရဲ့… မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေကာင္းၿပီး အခုခ်ိန္အထိ လက္မခံႏုိင္ေသးတဲ့ ျဖစ္ၿပီးခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုကို ကြ်န္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္မ်ား သတိရခ်င္ေနမိပါလိမ့္။ ျဖစ္ႏုိင္တာကေတာ့ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ အခ်စ္ေတြ ပါဝင္ေနခဲ့လုိပါပဲ။
          ကဲ… သက္တံ့ႀကီးေရ ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ေတြကို မင္းက ကုိယ္စားျပဳခဲ့တယ္ဆုိရင္ ငါ့ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတဲ့ ငါ့ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ ငါ့ရဲ့ကုိယ္စား အခ်စ္ေတြကို ပုိ႔ေဆာင္ေပးလုိက္ပါ။
          သူ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိေပါ့….

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

(၂)
          “အေရာင္ေတြ… အေရာင္ေတြ”
          ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕မွာ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကည့္လုိက္ၿပီး ေဘးက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို…
          “လူနာက ေလာေလာဆယ္မွာ ဘာမွ ကြ်န္ေတာ္ ေမးလုိ႔ရမယ့္ပံု မေပၚဘူး။ ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လုိအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ဒီက ေဒၚေဒၚကပဲ ေျဖေပးပါေနာ္” လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ အကူအညီ ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။
          “ေကာင္းပါၿပီ ဆရာ”
          “သူ အခုလုိမ်ိဳး ဘယ္တုန္းက စျဖစ္တာလဲ”
          “ၾကာပါၿပီ ဆရာရယ္… လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ေလာက္ကပါ”
          “သံုးႏွစ္ေတာင္ ၾကာခဲ့တာကို ဒီၾကားထဲ ဘယ္လုိကုသမႈမွ မခံယူပဲ ထားခဲ့တာလား”
          မ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့ အေဒၚႀကီးက ေခါင္းညိတ္ျပပါတယ္။ ေကာင္ေလးနဲ႔ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကုိ ၾကည့္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ နားလည္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စိတ္က်န္းမာေရး ေဆး႐ံုကို ေရာက္လာၾကတဲ့ လူနာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျပင္းထန္တဲ့ စိတ္ခံစားမႈျပႆနာေတြ၊ လူမႈေရး ျပႆနာေတြ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳလာခဲ့ၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
          “အခုလုိ ျဖစ္တာက ေမြးရာပါေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆုိေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး အခုလုိ စျဖစ္တာလဲ”လုိ႔လည္း ေမးေရာ အေဒၚႀကီးဆီက ႐ႈိက္သံေတြ ထြက္လာပါတယ္။
          “သားက အေဒၚရဲ့ တူပါ။ သားရဲ့ အေဖနဲ႔ အေမက သား ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပၾကလုိ႔ အိမ္ေထာင္ကြဲခဲ့ၾကတယ္။ သားက အဲဒီအ႐ြယ္ကတည္းက အၿမဲတမ္း ေငးေငးငုိင္ငုိင္နဲ႔ ကေလးဘဝကို သူ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ သူ လိုခ်င္တာက ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ မိသားစု ဒါမွမဟုတ္ သူ႔အေဖနဲ႔ သူ႔အေမကလည္း ဘယ္လုိမွ ညွိမရခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလုိ႔ သူ အၿမဲလုိလုိ တစ္ေယာက္တည္း ေနတယ္… ပန္းခ်ီေတြ ဆြဲတယ္”
          ေကာင္ေလးေျပာေနတဲ့ အေရာင္ေတြဆုိတာကို အခု အေဒၚႀကီးေျပာမွ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္သြားတယ္။ သူက ပန္းခ်ီေတြ ေရးတာကိုး…။
          “သားရဲ့ အဆုိးဆံုး အက်င့္စ႐ုိက္က ဘယ္သူ႔ကိုမွ သူ ခံစားတာေတြကို ဖြင့္မေျပာတတ္ဘူး။ ပန္းခ်ီေတြပဲ ဆြဲေနခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ မိဘေတြ ျပန္ညွိႏႈိင္းၾကဖုိ႔ တုိင္ပင္ၾကတဲ့အခါ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ သူ႔အေဖက ျပန္လာမယ္၊ ေဒၚေဒၚရဲ့ ညီမကလည္း လက္ခံတယ္ဆုိေတာ့ အားလံုး အဆင္ေျပသြားခဲ့ၿပီလုိ႔ ထင္ခဲ့တာ…”
          ႐ႈိက္သံေတြနဲ႔ ရပ္တန္႔သြားတဲ့ အေဒၚႀကီးကို…
“ဆက္ေျပာပါဦး” လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာေတာ့
          “သားရဲ့အေဖ ႏုိင္ငံျခားက ျပန္လာခါနီးေလးမွာပဲ ေဒၚေဒၚရဲ့ ညီမ ႐ုတ္တရက္ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ ျပတ္ၿပီး ဆံုးတယ္။ သားရဲ့အေဖကလည္း ႏုိင္ငံျခားက ျပန္လာၿပီး လား႐ႈိးကိုအလာမွာ လမ္းမွာ… လမ္းမွာ ကားေမွာက္တယ္…”
          “ဟာ”
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီး
          “ကြ်န္ေတာ္ သိပါၿပီ သူ႔မိဘေတြ အကုန္ဆံုးသြားတယ္ေပါ့” လုိ႔ ေျပာၿပီး
“ကြ်န္ေတာ္ သူနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္မယ္ေနာ္” လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
          “ကဲ… ညီေလး မင္း နာမည္က”
          “………………………………….”
          အေျဖထြက္မလာေတာ့ အေဒၚႀကီးကပဲ ဝင္ေျဖပါတယ္။
          “မင္းသန္႔ေက်ာ္ပါ ဆရာ”
          တျခား History Taking မွာ လုိအပ္တဲ့ အခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေကာင္ေလးရဲ့ အေဒၚဆီကပဲ ကြ်န္ေတာ္ ရယူခဲ့ရၿပီး Mental Status Examination (MSE) ကုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳးစားၿပီး စမ္းသပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို Questions ေလးေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ့ Sensory & Perception, Insight, Judgment ပုိင္းေတြကို စစ္ေဆးခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့….
          “ဒီလုိ မူမမွန္တဲ့ ပံုစံေတြကို ဘယ္အခ်ိန္က စသတိထားမိလဲ” လုိ႔ အေဒၚႀကီးကို ေမးပါတယ္။
          “သူ႔အေဖရဲ့ အေလာင္းကို ေခ်ာက္ထဲက ရလာတဲ့အခါ သူ သြားၾကည့္တယ္။ ေသြးေတြစြန္းေနတဲ့ အေလာင္းကို ၾကည့္ၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ သားက အနီေရာင္ေတြကို ေၾကာက္လာတယ္။ ပန္းခ်ီစုတ္တံေတြမွာလည္း အနီေရာင္ေတြသုတ္ၿပီး ပံုသ႑ာန္ေဖာ္မရတဲ့ ပံုေတြ ေရးတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြ ေျပာေနတတ္တယ္”
          “ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကို ရန္လုပ္တာေရာ ရွိလား”
          “အဲဒီလုိေတာ့ မရွိဘူး ဆရာ… ခုတေလာမွာ ပုိဆုိးလာတယ္ ထင္ရတဲ့ သားရဲ့ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္း သားက သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္ ဆရာရယ္” ဆုိၿပီး အေဒၚႀကီးက ငုိျပန္ပါတယ္။
          “အင္း ဟုတ္ပါၿပီ… ဒီလုိဆုိ ဒါ သူ႔အေဖဆံုးၿပီးေနာက္ပုိင္း ဒီလုိေတြ ျဖစ္လာတယ္ေပါ့ေနာ္” လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့
          အေရာင္ေတြကို ထပ္တလဲလဲ ရြတ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက
          “အေဖ မေသဘူးဗ်၊ အေဖရွိတယ္၊ အနီေရာင္ေတြထဲမွာ အေဖ ရွိတယ္ ဟီး… ဟီး” လုိ႔ ေျပာၿပီး ရယ္ေနပါတယ္။
          ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မသက္သာစြာပဲ ၾကည့္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္အခန္းအျပင္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ေဆး႐ံုက ဝန္ထမ္း ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အလုိက္သိစြာပဲ ေကာင္ေလးကို ကုသမႈ ခံယူရမယ့္ လူနာေဆာင္ဆီကို ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့တယ္။
          ကြ်န္ေတာ့္အခန္းထဲကေန ထြက္သြားၾကၿပီျဖစ္တဲ့ သူေတြကိုၾကည့္ၿပီး လူနာမွတ္တမ္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ ခ်ေရးလုိက္တာက…
          “Schizophrenia” စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါ….