Ακούγοντας τον ήχο του Skype από το laptop μου σηκώθηκα και πήγα το άνοιξα.Ο πατέρας μου.Δεν του έχω μιλήσει καθόλου από τότε που ήταν η ημέρα του γάμου.
Διστακτικά άνοιξα την κλήση και τον είδα σοβαρό να με κοιτάει.Πως να του πω τέτοιο πράγμα;Τι θα νομίζει για εμένα;
-Περίμενα να με πάρεις εσύ να μου εξηγήσεις αλλά αυτό δεν έγινε πότε,άκουσα την σοβαρή φωνή του.
-Συγγνώμη,ψιθύρισα.
-Και τώρα περιμένω εξηγήσεις,ειπε.
-Μην είσαι αυστηρός μαζί μου.Σε παρακαλώ μπαμπά,είπα έτοιμη να κλάψω.
Ξεφυσιξε και με κοίταξε.
-Δεν ήρθα στον γάμο γιατί το προηγούμενο βράδυ είχα πιεί.Και ακολούθησαν πράγματα που δεν μπορώ να σου πω,είπα κοιτώντας το πάτωμα.
-Ξέρεις ότι αυτό που έκανες ήταν λάθος.Και θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το λάθος σου.Δεν μπορώ να σου κρατήσω κακιά και το ξέρεις γιατί σε λατρεύω.Αλλά πρόσεχε από εδώ και πέρα,ειπε.
-Μπαμπά σε ευχαριστώ.Και εγώ σε λατρεύω,ειπα χαμογελώντας του.
Μιλήσαμε για λίγα λεπτά ακόμα και έπειτα το κλείσαμε.Καθόμασταν με την Έλενα σε μια καφετέρια και μιλούσαμε.
-Εσύ κανέναν καινούργιο;την ρώτησα γελώντας.
-Τίποτα,ειπε ανακατεύοντας τον καφέ της.
-Σε λίγο πάλι θα μπει ο Σεπτέμβρης και άντε πάλι χειμώνας,ειπα βαριεστημένα.
Η Έλενα κοίταξε για μια στιγμή από πίσω μου και έσκυψε μπροστά μου με ένα χαμόγελο.
-Παρατήρησα ότι η συζήτηση μας είναι λίγο βαρετή.Θες καινούργιο θέμα;ειπε γελώντας.
-Για πες,ειπα όλο ενδιαφέρον.
-Δες ποιός είναι πίσω σου,ειπε τραγουδιστά.
Γύρισα το κεφάλι μου και....Όχι...Όχι...Όχι...Όχι...Πάλι αυτός γαμω το κέρατο μου!?Έχω βαρεθεί να τον συναντάω.Αλλά κάθε φορά που τον συναντάω κάτι συμβαίνει.Καμία γρουσουζιά θα κουβαλάει πάνω του.
-Έλενα μάζεψε πράγματα.Πάνε πλήρωσε.Και φεύγουμε τρέχοντας,της ειπα.
-Γιατί;;κάτσε,ειπε χαμογελώντας.
-Έλενα!σχεδόν φώναξα.
-Θυμάσαι μήπως πως ήταν στο κρεβάτι,με ρώτησε.
-Όχι.Πάλι καλά,της είπα νευριασμενη.
-Γιατί κανείς ετσι;με ρώτησε.
-Έλενα καταλαβαίνεις τι σου λέω;;Όταν τον βλέπω νευριαζω.Δηλαδή αυτή τη στιγμή είμαι ψύχραιμη;;Όχι δεν είμαι!Μιλάω συνεχώς.Για αυτό πάμε σε παρακαλώ πολύ.Ένα βόδι είναι ειλικρινά σου μιλάω έχει άλλους πόσους όλη η γη άντε πάρε τα πραγματάκια σου και φύγαμε,ειπα ολοκληρώνοντας το κείμενο μου.
-Πάντα τόσο όμορφα μιλάς για τους άλλους;άκουσα την φωνή του από πίσω μου.
Σήκωσα το κεφάλι μου προς τα πάνω και τον είδα με ένα χαμόγελο.Του χαμογέλασα ειρωνικά και κατέβασα το κεφάλι μου κοιτώντας την Έλενα.
-Σε μισώ,της γρυλισα ενώ εκείνη είχε λιώσει στα γέλια.
-Εφευγες;ρώτησα καθώς ένιωθα την παρουσία του δίπλα μου.
-Τόσο πολύ σε ενοχλώ;ρώτησε.
Δεν απάντησα.
-Εεε δεν νομίζω να σε ενοχλώ τόσο πολύ.Εκείνο το βράδυ στο μπαράκι σαν βεντουζα είχες κολλήσει τα μάτια σου πάνω μου,ειπε.
-Μην ψωνιζεσαι.Τον από πίσω κοιτούσα.Ήταν ένα μαναρι,ειπα προσπαθώντας να το παίξω χαλαρή.
-Μετά με ποιον πηγές όμως σπιτι;με ρώτησε.
-Συγγνώμη θυμάσαι τα πάντα;ρώτησα σοκαρισμένη.
-Ξέρεις δεν είχα γίνει τύφλα όπως εσύ,ειπε.
-Αλήθεια λες;;;Για πες τι έγινε παρακάτω.Από Όταν φτάσατε στο σπίτι και μετα,ειπε η Έλενα καθώς βολεύτηκε στην καρέκλα της.
Σηκώθηκα πάνω αρπάζοντας την τσάντα μου και πήγα πλήρωσα.Πήγα ξανά πίσω να χαιρετήσω.Γιατί είμαι και πολιτισμένος άνθρωπος!Μη ξεχνιόμαστε.
-Εγώ φεύγω.Έλενα σήκω γιατί τα νεύρα μου δεν είναι καλά από την ώρα που ήρθε αυτός,είπα.
Σηκώθηκε παίρνοντας την τσάντα της.
-Και εσύ,ειπα δείχνοντας τον.
-Αν με ξαναδείς εξω κάνε πως δεν υπάρχω,του ειπα και έφυγα.Ήμουν έτοιμη να πάω για ύπνο όμως ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μου.Είχα μια ελπίδα να είναι ο Δημήτρης.Έτρεξα γρήγορα φόρεσα μια ρόμπα από πάνω και άνοιξα την πόρτα.Αυτό που αντίκρισα όμως έκανε την υπομονή μου να χαθεί.
-ΠΆΛΙ ΕΣΥ;ουρλιαξα.
Γέλασε και το βλέμμα του έπεσε στα γυμνά μου πόδια.
-Μην κοιτάς έτσι παλιοβλακα.Λέγε τι θες,είπα.
Έκανε ένα βήμα προς τα μέσα και εγώ έκανα ένα βήμα πίσω.
-Σου έχω μια μικρή πρόταση,ειπε χαμογελώντας πονηρά.Γεια σαςςς😁
Έχω σκεφτεί πως θέλω να προχωρήσει το βιβλίο απλά για να ολοκληρώσω ένα κεφάλαιο είναι λίγο δύσκολο.Αυτός είναι ο λόγος που αργω να ανανεώσω την ιστορία.Αλλά έχω επίσης και μαθηματα😣
Anyway ελπίζω να σας αρεσεεε💞
● Vote & Comment !
Byeeee❤
أنت تقرأ
Love And Punishment
أدب المراهقين-Φίλα με,ψιθύρισα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. -Μην με αντιγραφείς.Μονο εγώ προστάζω,ειπε και ένωσε τα χείλη μας. . . Όλα ξεκίνησαν με έναν χορό και δύο βλέμματα. *Η ιστορία μπορεί να περιέχει βίαιο,σεξουαλικό ή υβριστικό περιεχόμενο.Διαβ...