Purple Eyes

Part 1: Purple Eyes

Nakaupo ako habang tinatanaw ang mga bulubundukin,
I can feel the wind dancing,
Dagat na tahimik na pwede mong maging sandalan.
Mga puno, bulaklak at hayop na nagbibigay kulay sa kapaligiran.

'I will miss this place'

"Anak? Mamayang Alas 2:00 nang hapon yung flight natin papuntang Manila prepare your things okay? " Pagkatapos niyang sabihin yun tinignan niya ako at napabuntong hininga

"Pwede namang dito nalang tayo? Ma? Ayoko nang bumalik do'n ayokong manirahan sa lugar na walang kasiguraduhan" sabay yuko ko ayokong makita niya yung mga luha na kanina ko pa pinipigilan.

"You'll be safe there anak, trust me okay? I'm your mother at tsaka hindi kita ipapasok dun kung alam kong ikakapahamak mo"Sabi niya and she tapped my shoulder bago siya tumayo at umalis

sana nga

Nang bumaba ako i saw my mom with my horse How i missed my horse its been a month simula nung hindi na kita na asikaso
Sumakay na ako sa kabayo at sinimulang maglakbay sakay nang aking kabayo ganun rin yung mom ko.

After 20 minutes. I saw Uncle Junie siya munang bahala sa kabayong iiwan namin dito

"Take care my horse uncle or else i will punch you" sabi ko sakanya

"Hahahah of course i will princess" and then he kiss my forehead

"And you too uncle junie keepsafe always" After that tinignan niya mama ko

"Take care Aileen have a safe trip"
Tango lang ibinigay nang mama ko sakanya.

Pagkatapos naming bumyahe 6 hours i think isang oras sa eroplano at limang oras naman sa land travel.
Base sa calculations ko sa relo dahil nakatulog ako and then nakita ko yung

WHAT THE FUDGE?

IS THIS A GATE?

"Dito ka mag aaral anak.May dorm sa loob so you will stay here hanggang sa matapos ang Taon"Seriously? How about her?

"Don't worry babalik ako sa bahay natin noon sa Pampangga"

"What? Are you fucking serious mom? Paano kung babalik sila? Paano kung isusunod ka nila kay papa? Paanp ako"sabi ko sakanya na may halong kaba

"watch your mouth Vane, they won't okay!? Its just a Business matter hindi ako involve dun"

I still do not understand her
Hindi ba siya nag iisip puro ako nalang? Kapakanan ko nalang ba parati yung iniintindi nila
Yes, dahil anak nila ako but it seems my tinatago silang bagay na ayaw nilang malaman ko

F*CK!

Eh teka? nasan ba kame?

"Where are we? " tanong ko sakanya

"where are you? This is a school Vane"Sabi niya

Hindi na ako nag tanong sa eksaktong lugar TINGIN LANG NAMAN ANG MAKUKUHA KONG SAGOT

I thought mom enrolled me sa paaralang pinapasukan ko dati. Sa West University my friends are there.
Umalis lang ako sa paaralan na yun na walang paalam.

But this school? my gosh hindi pamilyar pero masyadong malaki para hindi papatok sa ibang estudyanteng nangangarap nang malaking paaralan.

When her phone rang she answer it immediately

"We're here already John, yeah my daughter is here. okay. okay we will wait "Who's John?
And then pagkatapos nilang mag usap

bumaba na ako as well as my mother carrying my luggage

I saw the gate open. Lumabas ang lalake na naka puting polo at naka maong pants
I think nasa 45 years old na siya

"You're 2 minutes late John"Sabi nang mom sabay irap sakanya.

ohhhh?

"Sorry, yung estudyante sa loob nagkagulo" my mom nod

That John look at me

"Hey, Vane? Right I'm John Ebol isa sa mga guro dito" Nakipag kamay ako sa kanya

"Yes, I am Vane Aguilar"

After that nagpaalam na sakin yung mom ko

"Masyadong malaki "
Mapapanganga ka nalang
Napaisip ako gate pa nga lang to
What more kapag sa loob na

"Yes it is Vane and you belong here"

WHAT?.