Kennedy
"Mahal kita, K-kennedy"
Kaagad kong iminulat ang aking mg mata. Tumambad sa aking harapan ang umiiyak na si Azul, hinanap ko si Eros at nakita kong nakahilata ito at wala ng buhay.
"K-kennedy, w-wake up. Don't leave me h-here." pumiyok na sabi ni Azul. "C-come back to me."
Napangiti ako. Imbes na malungkot ako dahil nakikita ko syang umiiyak na naman sa harapan ko ay masaya pa akong makita sya.
"Azul"
Kaagad naman niyang iniangat ang kanyang ulo at ngayon. Kitang-kita ko ang mapula niyang pisngi, at.... at labi. Kaagad akong umiwas ng tingin at napalunok. 'Damn!'
Napaubo ako ng bigla nya akong yakapin at isiniksik ang kanyang mukha sa aking leeg. Rito'y mas rinig ko na ang kanyang hikbi at mabilis na pagtibok ng kanyang puso.
"A-akala ko, a-akala ko.. H-hindi kana babalik" aniya. "K-kennedy"
Hinaplos ko ang kanyang likod. "Hush baby, I'm here don't cry"
"P-pero kasi---"
Iniangat ko ang kanyang mukha at pinakatitigan. "I'm okay now, I'm really okay" I lied. Masakit ang likod ko at nanghihina ang buo kong katawan. Ramdam ko na ang pagod pero kinakaya ko for her.
"K-kennedy"
"Hmmm?"
"I'm sorry" she said. Pinisil ko ang tungki ng kanyang ilong at hinagkan ito.
"For?"
"For everything" at niyakap nya ako ng mahigpit.
Ginantihan ko din sya ng yakap. Pero habang tumatagal, nag-iiba ang yakap nya. Para bang ito na ang huli naming pagkikita, para bang namamaalam na sya. Hinigpitan ko pa ang yakap sa kanya, hindi. Hindi ako bibitaw.
"K-kenned--"
"Wag. Wag kang aalis. Wag kang aalis sa pagkakayakap ko, hindi ko kaya. Wag mo kong iwan" sabi ko.
Napabuntong-hininga sya at naramdaman kong gumalaw ang kanyang kamay upang haplusin ang aking likod. Hindi sya nagsalita, hindi sya kumibo pero ramdam ko ang likidong tumutulo sa aking likuran.
"Let stay here for a while, don't leave me Azul" nagmamakaawa ako kahit hindi ko naman alam kung iiwan nya talaga ako.
"Stop that Kennedy, mukha kang bakla!" aniya at tumawa pero halatang peke.
Ako na ang bumitaw sa pagkakayakap sa kanya at hinagkan sya sa nuo. "You killed him."
Hindi sya kumibo. Tinignan nya lang ako.
"But even though you did that, I still love you" I smiled. Iniwas nya ang tingin sa akin at nakita ko doon ang namumuong luha sa kanyang mata. "Dont cry, I'm not mad I'm proud of it"
"S-sorry." she said while looking at me. Hindi na ako kumibo at hinawakan na lamang ang kanyang kamay. Tumayo sya at itinayo din ako. "Kaya mo bang maglakad?" nag-aalalang tanong niya.
YOU ARE READING
Kennedy's Dream (COMPLETED)
FantasyHe thought that it's real but it's just a dream. A dream who broke his heart unintenionally. -- I am going to edit this po. Thank you!