Hayatım boyunca öylesi derin sevdim ki insanları, benlik sevgimin büyüklüğünden senlik haline dönüşüverdi. Belki de kimsenin anlamayacağı bir türden lisanı oldu bende sevginin. Dokunduğu yerde güller açtı, kokladığı yere baharları taşıdı. Umutsuz insanların gönüllerine sevgi tohumları saçtı.
Öylesi bir derinliğe taşıdım ki hayatımdaki anlamları, tüm anlamlar utancından çırılçıplak kalakaldı. Artık anlamlar çıplaktı, bahardan giyisiler kuşanmıştı tüm güller. Ve gülün sevdasına yanık bülbüller şu dizlerimde sevgiden göz kuşaklarına kanat çırptı;
ღ ღ ღ ღ ღ
Bir sen olurum ki, inanamazsın
Bana dair bir kalıntı bile, bulamazsın
Öyle ki, bir kez dokunsan tenime
Ben olup, senlikte kaybolursun
Bir sana karışırım ki, inanamazsın
Bize dair bir lahza bile, dayanamazsın
Öyle ki, bir karış daha yaklaşsan bize
Kendini unutup, bizlikte kavrulursun
Bir ben olurum ki, inanamazsın
Bana dair bir gülüş bile, duyamazsın
Öyle ki, bir nefes daha tutunsan na're
Sen olup, benlikte savrulursun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sakura-Şiirsel Hikayem
PoetryÖmrüm kocaman bir hayal oldu hayat karmaşasında. Hepinizin olduğu gibi yara bere ve kırıklar içinde kaldı yürek izlerim. Ama yılmadım trajik hayatımın kahkalarını muhteşem bir kitaba döndürdüm AŞK' I HAYAL adında. Kaybolan tüm umutlarım hayallerim y...
