ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ...ΣΕ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ (2ο ΒΙΒΛΙΟ) {TYS2023}

Κεφάλαιο 31ο - Ξεκαθαρίσματα

 Η Μέλανι, αφού ξύπνησε από το λήθαργο που είχε πέσει, κατευθύνθηκε αμέσως στο δωμάτιο του Χρήστου.

"Για ποιο λόγο δε με πιστεύεις;" τον ρώτησε αποφασιστικά μόλις μπήκε στην κρεβατοκάμαρα του.

Ο Χρήστος εκείνη τη στιγμή φορούσε την μπλούζα του και η Μέλανι έμεινε για λίγο να κοιτάει τους κοιλιακούς του. Εκείνος, γύρισε να την κοιτάξει και χαμογέλασε όταν κατάλαβε πως τον κοιτούσε εξεταστικά. Φόρεσε την μπλούζα του και προχώρησε προς το μέρος της. Έπιασε απαλά το πιγούνι της και σήκωσε το κεφάλι της τόσο όσο να στρέψει εκείνη το βλέμμα της στο δικό του.

"Μέλανι, είμαι δέκα χρόνια πράκτορας του F.B.I.! Μπορώ να καταλάβω μόνο από τη χροιά κάποιου όταν είναι ανήσυχος ή φοβισμένος, κι εσύ μου φάνηκες να είσαι και τα δύο. Για ποιο άλλο λόγο θα ήσουν έτσι, αν όχι επειδή εκείνη τη στιγμή μου έλεγες ψέματα; Δε με πειράζει να βγαίνεις από το σπίτι μόνη σου, εφόσον ο βιαστής πιάστηκε, αλλά θα προτιμούσα τουλάχιστον να μη μου λες ψέματα για το που βρισκόσουν. Θα μπορούσες να μου πεις πως βγήκες έξω για μία βόλτα ή να πάρεις καθαρό αέρα, αλλά όχι ότι ήσουν για τρέξιμο με αυτά τα ρούχα που φοράς." της διευκρίνισε εκείνος κι εκείνη έγνεψε καταφατικά το κεφάλι της.

"Και κάτι άλλο, αυτό με τα φιλιά και τα χάδια δε θέλω να ξαναγίνει. Προτιμώ να καθόμαστε και να μιλάμε επί ατελείωτες ώρες για να λύσουμε ένα ζήτημα, παρά να θες να λύσεις έτσι το οποιοδήποτε πρόβλημα. Δεν πρόκειται ποτέ να με πείσεις για κάτι με αυτόν τον τρόπο. Έχε το στο νου σου αυτό!" συνέχισε εκείνος.

 Εκείνη, χαμήλωσε για λίγο το βλέμμα της ως ένδειξη πως κατάλαβε το λάθος που έκανε, και πήρε μία βαθιά ανάσα πριν ξαναστρέψει το βλέμμα της σε εκείνον.

"Έχεις δίκιο, φέρθηκα απαράδεκτα. Δεν ξέρω τι με έπιασε, απλά ήθελα να σου κάνω μία έκπληξη και με έπιασες κυριολεκτικά στα πράσα. Είχα πάει μία βόλτα στο Golden Gate Park για να ψάξω για δουλειά σε κάποιο από τα φυτώρια και άφησα τα στοιχεία μου. Απλώς, δεν ήθελα να σου πω κάτι από τώρα διότι δεν είναι τίποτα σίγουρο ακόμη. Ήθελα να περιμένω μέχρι να με ειδοποιήσουν και τότε θα στο έλεγα για να σου κάνω έκπληξη. Ήδη νιώθω άσχημα που σου χρωστάω τόσα και με συντηρείς εσύ τόσο καιρό, θέλω να προσφέρω κι εγώ εδώ μέσα. Συγγνώμη..." του απάντησε η Μέλανι φανερά μετανιωμένη.

"Το κατανοώ απόλυτα και χαίρομαι που θέλεις να βρεις δουλειά και να είσαι ανεξάρτητη πρώτον, και δεύτερον στο έχω πει άπειρες φορές πως δε μου χρωστάς τίποτα. Δε θέλω να νιώθεις έτσι. Δε θέλω τίποτα σε αντάλλαγμα! Επίσης, όταν θες να μου κάνεις κάποια έκπληξη να βρίσκεις λίγο πιο πειστικές δικαιολογίες, κι όχι τέτοιες σαν κι αυτή σήμερα. Εντάξει;" της είπε εκείνος και της χαμογέλασε.

"Όταν λες πως δε θέλεις τίποτα σε αντάλλαγμα...εννοείς πως δε θες ούτε αυτό;" τον ρώτησε καθώς κόλλησε τα χείλη της στα δικά του.

 Εκείνος την σήκωσε στα χέρια του χωρίς να διακόψει το φιλί τους, κι αυτή πέρασε τα πόδια της γύρω από τη μέση του μονομιάς. Κατευθύνθηκε προς το κρεβάτι και την άφησε απαλά πάνω σ' αυτό. Διέκοψε το φιλί τους και στηρίχτηκε στα χέρια του για να είναι αντικριστά με το πρόσωπό της.

"Σε καμία περίπτωση δε θέλω να νιώθεις πως πρέπει να με ξεπληρώσεις με αυτόν τον τρόπο. Θέλω όταν κάνεις κάτι μαζί μου, να το κάνεις επειδή το θέλεις εσύ κι όχι από υποχρέωση ή σαν αντάλλαγμα για τη βοήθειά μου. Θέλω και σε βοηθάω και δεν το κάνω για να σε ρίξω στο κρεβάτι μου. Λυπάμαι πολύ αν σε έκανα να το πιστέψεις αυτό, αλλά ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Ίσως να πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, όμως τώρα δεν μπορώ..." προσπάθησε να της εξηγήσει, όταν άρχισε να χτυπάει το κινητό του.

"Έρχομαι!" είπε στο Γιώργο που τον καλούσε και του το έκλεισε αμέσως.

"Εγώ δεν..." πήγε να πει η Μέλανι όμως ο Χρήστος τη σταμάτησε με το χέρι του.

"Από σήμερα θα είμαι σε μυστική αποστολή και δεν ξέρω πότε θα ξανάρθω σπίτι. Καλό θα ήταν να κάτσουμε και οι δύο να σκεφτούμε μερικά πράγματα χώρια προτού προχωρήσουν κι άλλο τα πράγματα μεταξύ μας. Ό,τι με χρειαστείς, ξέρεις που θα με βρεις! Σου έχω αφήσει χρήματα στο κομοδίνο. Να προσέχεις!" συνέχισε εκείνος και την φίλησε στο κούτελο.

  Σηκώθηκε από το κρεβάτι και κατευθύνθηκε προς την έξοδο ενώ εκείνη ήταν ακόμη πάνω στο κρεβάτι.

"Να προσέχεις!" του φώναξε η Μέλανι πριν βγει από το διαμέρισμα εκείνος, και άκουσε την πόρτα να κλείνει πίσω του δυνατά.