O trafik kazası olmasaydı belki hayatım eskisi gibi normal olabilirdi. Zaten bütün kötü şeyler de benim bulur az önce 1 ay daha yatakta 2 ayagımında alçılı olarak yatıcagım söylendi. Neyse kendimi tanıtmayı unuttum Ben ZEYNEB DEMİR. 2 ay önce bir trafik kazası geçirdim.Annem ve Babamı kaybettim şu anda da yıllardır nefret ettiğim annemle babamın eski çalıştığı yani ölmeden önce çalıştıkları hastanedeyim.
Bu trafik kazası benim yüzümden oldu. Annem ve Babamın katılması gereken bir akşam yemeği ve benimde onlarla gitmem zorunluluğu yüzünden... Ben akşam yemeklerinden nefret ederdim ama o gün başka bir işim vardı ve annem oraya gitmeme izin vermedi en yakın arkadaşım doğukanın doğum günü partisi vardı. ve yine ben her zaman oldugu gibi akşam yemeğine gitmeyip doki'nin (doğukana taktığım lakab) partisine gittim. Annemle babam beni odamda bulamayınca partiye gittiğğimi anlamışlar ve peşimden gelmişler.
Dokiyle beraber biraları kafaya dikerken annemle babamın onaylamayan bakışları ile karşımda gördüm. Doğukan hemen toparlanıp Ayla teyze doğum günümü kutlamaya gelmiş gençlik diye şaklabanlık yaptı :d açıkcası annemin bu komiğine gitmiş olacakki gülüyordu. Ben her ne kadar partide kalmak için yalvarsamda babam beni arabaya soktu. Babam kanser hastası olduğu için itiraz etmeden arka koltukta yerimi aldım. bir anda ne oldu bilmiyorum ama karşıdan gelen bir ışık ve babamın direksiyonun hakimiyetini kaybedişi ve benim pencereden uçmam bir oldu. Kendime geldiğimde ağzımda bir maske vardı ve karşımda gözlerime ışık tutan bir doktor Annemle babam o kazada hayatlarını kaybetmişler ben bu yatakda 1 aydır yatıyormusum ve gözlerimi yenni açmışım. Doğukan ve Amcamlar cenaze işlemlerini halletmişler. doğukanda her gün başımda bekliyormuş. Ne yazık ki ben 1 Ay daha bu hastanede bu yataga mahkumum.
