1 hafta sonra...
Eylemden:
Sahabın ilk saatlerinde inatla çalan zilin sesi ile uyandım. Ayılmak için biraz daha gözlerimi kırpıştırırkenen yavaş hareketlerle yataktan çıkıp kapıya ilerledim. Gelen kişi artık zile basmayı bırakmış adeta kapıyı yumrukluyordu. Sinirlerim iyice gerilerek kapıyı açtım. Karşımda poşetlerle duran Nazlıyı görünce şaşkınlığımı belli ettim.
Eylem: Ne işin var burda? Sabah sabah
Nazlı: Sanada günaydın Eylemcim
Eylem: Rahat rahat uyansaydım gün ayardı belki. Geç içeri
Kapıdan çekilerek içeri girmesini sağladığım sıra hala yarı uykulu birşekilde kendimi koltuğa attım. Nazlıda poşetlerini mutfağa götürmüş gelmişti
Eylem: Eee hayırdır bu saat de?
Nazlı: Ya konuşmak için geldim hem kahvaltı yaparız
Eylem: Nazlı, öğlen buluşsaydık kuşum olmazmıydı bu saatde kapıma dayanacak kadar mühim de bir konu değil zaten
Nazlı: Eylem mühim bir konu. Seni ben suçladım resmen hiç suçun olmadığı halde. Resmen acı çektim ve bu acıyı sana yüklemek istedim
Eylem: Bak Nazlı. Kusuruma hiç bakma şuanda söyleyeceklerime ama ben gerçekten bu konu hakkında konuşmak istemiyorum. Dediklerin dün gibi aklımda olsa bile o anda hissetiklerimi hissetmiyorum. Gayet farkındayım acını paylaşmak yerine başkasına yüklemek istediğini. Gayet farkındayım ki içinde bana karşı biraz olsun öfke taşıdığını. Bunun için gerçekten buraya kadar gelmek zorunda değildin
Nazlı: Haklısın hepsinde haklısın... ama böyle soğuk davranma bana aile olucağız biz Ateş abin bende Karısı olucam
Eylem: Evet haklısın aile olucağız. Peki ben konuyu zaten kapattım istersen kahvaltı hazırlayalım başka şeyler hakkında konuşalım ne dersin?
Nazlı konu hakkında konuşmak istemediğimi gayet anlamış gibi duruyordu. Aslında soğuk davranmak istediğim için değil eski yaralarımı deşmemek için susmayı tercih etmiştim.
Nazlı: Yok ben rahatsızlık vermeyim zaten Bahar yemek düzenlemiş sizle de orda görüşürüz. Prenssesi öp benim için
Eylem: Tamam yengesi
Nazlı neşeyle evden çıkınca bende öfkeyle soldum
Eylem: Bu saatde iki cümle kurmak için gelen deli. Allahım bir günde beni şaşırtsan lütfen, böyle deli insanlar karşıma çıkarmak yerine zeki çıkarsanda bende a a a olsam.
Fethi: Bunun için ilk önce kendin tedavi olmalısın aşkım
Eylem: Fethi?! Günaydın! Bi dakika sen bana deli mi dedin yoksa bana mı öyle geldi
Fethi: Yoo delisin dedim
Eylem: Fethi ya! Ben delisem sen zır delisin.
Fethi: Ee aksini idda etmiyorum zaten
Uykusuz sevgilime bakarkenen aynı zamanda gülüyordum. Yanına yaklaşıp dudaklarına kısa bir öpücük bırakmıştım. Fethi de dünden hazırmış gibi kollarını belime doladı.
Fethi: Hm huysuz hanım, bu sabah kahvaltıyı hazırlamamı istermisiniz?
Eylem: Oo Fethi bey sizden böyle teklifler alıcağımı tahmin etmezdim doğrusu.
Fethi: Ee karşılığı var zaten hayatım
Eylem: Tam şaşırıyordum bende. Söyle bakalım neymiş arzunuz
Fethi: Sende mutfakta olucaksın yani ben hem seni izleyip hemde kahvaltı hazırlayacağım
Gözümü kısarak Fethi ye baktım
Eylem: Sonra işi üstümr yıkmak yok
Fethi: (Dudaklarına kısa bir öpücük kondurur) yok.
Eylem: Anlaştık buyrun mutfağa geçelim
Tam adımımı atmışkenen belimde hissettiğim ellerle ne olduğunu anlamadan kendimi Fethinin kucağında buldum.
Eylem: Fethi napıyorsun? Sen bügün bir aşka filan mi geldin noluyor?
Fethi: Aşk olsun Eylemcim
Mutfağa ilerledikten sonra beni tezgaha otutdurmuştu. Bende üzerimde sadece şort olduğu için tenime değen soğuklukla ürperdim. Fethi buzdolabına yürüdükten sonra salatalık domates çıkarmaya başladı yanımda salatalıkları keserkenen bir dilimini bana uzattı. Bende hiç istifimi bozmadan eğlip elindeki salatalığı ağzıma attım.
Fethi: Ee Nazlı ne diyordu
Eylem: Vicdan azabı. Konuştuk hallettik
Fethi: O gün... yani terasta olduğunu duyduğum gün kendine birşey yapcaksın sandım
Kaşlarımı aniden çatmıştım
Eylem: Hava almak için çıktım aklımın ucundan bile geçmedi böyle birşey
Fethi: Biliyorum geçmez... yani geçse bile kızını düşünürdün beni düşünürdüm vazgeçerdin. Ama ne bileyim öyle duyunca insanın aklına türlü türlü şeyler geliyor
Eylem: Hmm Fethi bey sizi de akşınızdan geçen türlü türlü şeyleride yerim
Uzanıp yanağından öptükten sonra Fethi de çapkın gülüşünü sergiledi.
Eylem: Ee hadi ama iki saatdir salatalık kesiyorsun bu gidişle direk öğle yemeği pişirmeye başlaya bilirsin
Fethi: Diyorsun? Peki öyle olsun Eylem hanım siz şimdi gidin Kızınızı doyurun üzerinizi değiştirinsabah rutinlerinizi yapın ben sana mis gibi kahvaltı hazırlayım
Eylem: Peki
Yirmi dakika sonra işlerim bittiğinde üzerimi değiştirmiş birşekilde salona adımımı attığım anda ağzım şaşkınlıkla aralandı. Yemek masasında yok yoktu. Dikkatimi çeken başka bir detay da tabak sayısının artmasıydı
Eylem: Sevgilim? Kim gelicek?
Fethi: Bizim çoçuklar gelicekmiş. Yani yine romantik kahvaltımız yarım kaldı.
Eylem: (kahkaha atar) Merak etme akşam yemeğinde ağırlarım seni romantik romantik
Fethi tek kaşını kaldırırkenen bende çalan kapıya ilerledim. Kapıyı açınca yüzümde ki gülüş yavaşca silinirkenen karşımda duran kişiye baktım
-Bölüm Sonu-
(Bölüm voteleri, okunma sayısı ve yorumlar artmadan yeni bölümü yazmayı düşünmüyorum)
