karlar kraliçesi

gelecekten geçmişe

"Çocuklar yatın artık!"
"Tamam anne!"
İkiz kız kardeşimle yine yatma saatimizi geçirmiştik. Hemen pijamaları giyip yatağa girdik. Sonra annem ve babam içeri girdi. Babam Violet ile yumruk çak yaptı. Annem beni alnımdan öptü.
"İyi geceler çocuklar."
"İyi geceler hayatımın baş belaları."
"Babaaa!"
"Şaka şaka."
Babam kapıyı kapatınca Violet yatakta oturur şekle geldi.
"İrma hadi biraz daha oynayalım."
"Yat uyu artık uykum geldi."
"Tamam."

(Anlamadığım bir saat)
"Violet aşağıdan sesler geliyor."
"Hıı... ne ne oldu?"
"Aşağıdan sesler geliyor."
Merdivenden indiğimizde annem ve babamın salonda yerde oturmuş çığlık atarken bulduk. Etraflarında karanlık bir duman dönüyordu. Uzun pençeleri ve derisi olmayan bir yüzü vardı. Dumanın etrafında dönüyor, babama ve anneme saldırıyordu. "Çocuklar kaçın!!!"
"Annee babaa!!"
"Kaçın çocuklar kaçın!"
İblis babamın karnına o sivri tırnaklı elini geçirdi. Ellerindeki etler kopmuştu ama tırnakları duruyordu. Babam önce titredi. Sonra ağzından kanlar çıkararak yere düştü. Annem bir çığlık atıp ;
"Çocuklar kaçın!"
Violet in elini tutup dışarıya koştum. Biz tam kapıdan çıkınca annemin çığlığını duydum.

Ağlıyordum. O iblis hem annemi hem babamı öldürmüştü. Violet ten gelen seslere bakılacak olursa o da ağlıyordu.

Sonra o da çığlık attı ve durdu. Bakınca iblisin elinin karnında olduğunu gördüm. Violet ölmüştü. Sonra iblis beni kaldırdı ve eve doğru fırlattı. Bayılmadan önce duvardaki işareti görücek kadar vaktim oldu.
Bir göz.

ALEX
İrma duvardaki göz işaretine bakakalmıştı. Sanki eski anıları canlanmıştı. Mabel a baktım. Anlamıştı. İrma nın masayı tutan elini kavradı. Gözlerini kapattı ve odaklanmaya çalıştı. Sonra bir şey olmamış gibi gözlerini açtı.
"Olmuyor."
"Ne?"
"Olmuyor bir şey beni engelliyor."
"Nasıl bir şey?"
"Güçlü bir varlık."
"Peki bu göz işaretiyle bir alakası var mı?"
"Sanırım."
"Sanırım mı?"
"Bilmiyorum ama sanırım İrma ile bir bağlantısı var."
"Diyosun."
"Evet diyorum."

İRMA
Görüntüler yavaş yavaş gözümün önünden kayboldu.
"İrma iyi olduğuna emin misin?"
"Evet ben ... bir an için daldım gittim."
"Pekala şey en son şu katil benim ailemi de öldürdü demiştin."
"Aaa şey evet öyle dedim dimi?"
"Evet peki neye benziyor?"
"Uzun pençeli ve yüzünde derisi soyulmuş biri ayrıca siyah bir duman hep etrafında dönüyor."
"Yani bir iblis."
"Ney?"
"İblis. Şey yani ee..."
Yardım ister gibi Mabel a baktı. Açıklamaya Mabel devam etti.
"İblisler karanlık güçlere sahip insanların öldükten sonra bazı salak insanların onları bir iki büyüyle yeniden korkunç bedenlere sahip olmalarını sağlarlar. Ve belliki bu iblis senin ailene karşı bir kin besliyormuş."
"Anladıysam arab oluyim."
Konuyu Alex devraldı.
"İblisler başladıkları işi bitirmeden asla durmazlar bu da demek oluyor ki..."
"Anladım klasik sahne kelimesi ben tehlikedeyim. Peki ne yapacağız."
"Sanırım ben biliyorum."
Bayan Pines hemen arkamız da bitivermişti.
"Beni takip edin."
Bizi odasına götüren Bayan Pines dolabından (çok) kalın bir kitap çıkardı.
"İblis katil hakkında bir şeyler bulursunuz belki."
"Ama bu çok kalın!" diye isyan eden Dipper ı umursamadan;
"Şu iblisi durdurabilecek sadece sizsiniz bunu unutmayın."

2 SAAT SONRA
"Off bu çok sıkıcı!"
"Dipper itiraz etmeyi bırak!"
"Ama sıkıldım."
Dipper ve Mabel kitabı okurken hep kavga ediyordu Alex ise sadece onlara bakıyordu. Sonunda patladı.
"Yeter artık!!"
"Ama.."
"Konuşma! Kitabı okuyun ve ses çıkarmayın."

Bu ani çıkışma beni ürkütmüş ve bir adım geri atmama sebep olmuştu. Mabel ve Dipper sa... neyse anlamışsınızdır.

Alex onlara bağırdıktan sonra odadan çıktı.
"Oha daha önce hiç böyle çıkışmadı."
"Aynen."
Kavga etmeyi bıraktılar ve kitabı okumaya daldılar. Bense Alex in arkasından gittim.
"Alex iyi olduğuna emin misin?"
"Evet."
"Ama bence değilsin. Bak onlara bağırmak zorunda değilsin. Evet fazla kavga ediyorlar ama..."
"Bak haklısın ama daha önce benim yüzünden ölenler oldu ve onlar da benim hissettiklerimi hissetsinler istemiyorum."
"Bak gerekirse bu akademiden ayrılırım. Ama merek etme ölmemeye çalışıcam."
"Bunu duyduğuma sevindim."
"O zaman ben gidip Mabel lara bakiyim."
"Şey ben birazdan gelirim."
"Tamam."