...

1998 de 26 ocakta doğdum adım Taygun kendimi bildiğimde botaşta oturuyorduk daha kreşe yeni başlamıştım hayat o zaman çok güzeldi sabahın korunde topumu alır dışarı çıkardım duvarla top oynardım en saf zamanlarımdı hala hatırlarım o pidenin kokusunu o kesilmiş çim kokusunu yağmurdan sonraki toprak kokusunu hala hatırlıyorum. çok küçüktüm ama herzaman yaşıtlarımdan büyğklerle takılırdım zar zor hatırlıyorum hep kaleye geçerdim adım çıkmıştı bi aralar 'Cesur' diye o kadar saftımki beni bir sakızla kandırım insanların camlarından içeri taş attırıyorlardı size :) elime kozalak verip kopekleri taşlıyodum sonra yavrularını alıp kaçırıyoduk akşamlarıda bana veriyorlardı yavruları eve götürmem için ama annem izin vermiyeceği için tek başıma onları köpeklerin yanına bırakıyordum saf olduğum kadar vicdanımda vardı çok iyi hatırlıyorum beni tellerin uzerinden atarlardı bakkala giderdim. ondan sonra okul başladı 1. sınıf lanet olası okulun ilk günü anasınıfında yaşadığım bazı olaylar beni etkilemişti anasınıımda çok sevdiğim birazda ilgi duyduğum bir kız arkadaşımı kaybetmiştim trafik kazasında öğretmenlerim bana onun okul değiştirdiğini soylemişlerdi ama ben duyduklarımdan onun öldüğünü biliyordum 1 hafta boyunca saklanıp ağlamıştım  herkez bana sataşıyordu çok savunmasızdım kızlar gelip bana vuruyorlardı herkez dövüyodu o cesur ünvanını korkak almaya başlamıştı 1. sınıfın ilk günü çoğu çocuktan farklı olarak hiç ağlamadım tam tersi sevindim yarım yamalak hatırlasamda... sevinmemin nedeni o lanet olası anasınıfndan eziklendiğim ortamdan hoşlanmadığım ortamdan kurtulucaktım yaşasın(!) sınıa girdiğimde herkez birbiini tanıyordu  oyun oynuyorlardı ben gittim ve bir sıraya oturdum ilk gün oyle geçti okul ilerledikçe çok agresif biri olmaya başlamıştım git gide agresi kavgacı biri oluyordum gene büyüklerimle takılıyordum sıteden başkasının bana yaptıklarını ben onlara yapıyordum yerler değişmişti ama git gide kotuye gidiyordu uyku problemim vardı doğuştan kaynaklanan çok az uyuyabiliyordum uyku ihtiyaı duymuyordum bir kaç kez (baya) piskolağa gittik ailemle ama bir turlu geçmiyordu 2. sınıfa farklı bir okulda devam ettim obur okulum kapanmıştı herkezi tanıyordum 2. sınıfta öğretmenim dışında sınıf oğretmenim dışınndakı tum oğretmenleri sımayen olsa bile tanıyordum arkadaşlarımı tanıyordum ilk donem daha sakin geçti sanırım sınıf mevcudunun az olmasından kaynaklanıyordu 2. dönem hayatımın aşkıyla tanıştım en azından taşınmadan önce adını burada vermek istemiyorum ama o eğer bunu okuyorsa kendini eminim biliyordur ona koca yıl hiç açılamadım ama sadece sevdim sadece sevdim. artık git gide buyuyordum olayları anlıyordum daha fazla şey biliyordum onu sevdiğimi biliyordum en onemlisi ona 3. sınıfın ilk günü açılacaktım ekdni kendime yemin ettim işte küçüklül... okul bitti tatil boyunca gezdik işte geldi lanet gün bunu yazarken karnıma ağırılar giriyor kendimden nefret ediyorum... geldi o lanet gün annem yanıma geldi ve taşınıyoruz dedi hayatımın en kötü günlerinden biriydi sitedeki herkeze veda ettim o yaşımla  2 hafta en az ağladım bunu yazarken bile gözlerim yaşarıyor o duyguyu tahmın edemzzsiniz tekirdağa taşındık botaşta güvenliğinden tut elektirikli çitine kadar vardı taşındığımız yerde siteydi ama sıradan duvarları olan guvenliksiz lanet bir yerdi taşındık 6ç kata hayatımda sayılı kez asansore binmişimdir burada oğrendim hayatımın aşkına açılamadım ama arkadaşlarım ona onu sevdiğimi söylemişti yeni okulumda farkli insanlarla tanıltm farkli kızlarla arkadaşlık kurdum ama onu unutamıyıordum 3. sınıfta çok sakin içime kapanık biriydim babam yamaç paraşütü işine başladı aslında bir hobiydi ama iş olarak yapmaya karar verdi kendi kulubunu kurdular 3 arkadaş ben,m 3. sınıfım yazı hep uçmakderede onları izleyerek geçti 4. sınıfta dahada içime kapandım içime okadar kapandımki evde sıkıntıdan ders çalışıyordum notlarım çok iyidi 2. sınıfta sevdiğim kızla goruştum facebook uzerinden ona anlattım herşeyi hemde herşeyi onu ozlediğimi soyledim ama farklı şehirlerde yaşıyorduk :( 5. sınıfta sınıfımın durumu  yuzunden farklı bir sınıfa geçtim iyi ki geçmişim il defa aşık oldum S'ye ama sonra farklı kızlarla goruşe goruşe onu unuttum ama o bana boş değildi çok karmaşık bir ilişkiydi surekli ayrıldık barıştık çok aşırı yakın kardeş olduk bir daha birbirimizle çıkmıycağımıza kusmuyceğimize dağır yemin ettik 6. sınıfta sınıflar dağıtıldı 1. sınıtan beri okul hayatım berbat gitti kimin doğru giderki zaten 6. sınıf kızlar içki sayesinde battı sınıta kalmanın eşiğindeydim biraz toparladım ama nereye kadar... en iyi kankamla tanıştım tabi S ondan daha yaklındı ama şuan ben onları eşit görüyorum 7. sınıfta dershane derken çok kışıyle tanıştım herkezi tanıyordum paron ayak gibi çoğu kişinin geçmişini okullarını okul numarasını telefon numarasını bile ezberlemiştim  her sene git gide içime kapanmıştım artık saçlarımı uzatıyordum babamın işinden dolayı çok stresliydim onları ızlemek bana stres veriyordu demişler ya bazen biklmemek bilmekten daha iyidir diye aynen öyle arada kazalarda oluyodu tabi ufak tefek haytıma bilgisayar girdi 7. sınıfta 1 hafta hiç uyumuyodum lanet olası uyku sorunu kalp sorunum olduğunu oğrendim %20 daha fazla adrenalin salgılanıoyordu hemde durduğum yerde bunun yuzunden hiper aktiftim surekli sıplamak koşmak atklamal tırmanmak birilerine saldırmak ihtiyaçları duyyordum dershane yuzunden günümğn %60ı okul dersle geçiodu anlarsınız ya... işte benim boyle bir hayatım oldu bu anlattıklarımın hepsi gerçek her hangi bir yazar deilim ama bunları kelimeye dökemkek içimi rahatlatıyor devamını sonra yazacağım takipte kalın...