Gakuen Alice-Unutulmuş Umutlar (DÜZENLENECEK)

Gelecekte Görüşürüz

Merhaba ben Luna Mikan Sakura ve 10 yaşındayım, burası Shinigami şehri biraz tuhaf bir yer burası 4 kabileden oluşuyor yada kırallık mı demeliyim bilemedim her neyse.Bu 4 kırallık temel elementlerden oluşuyor bu kıralıkların sıralamaları var.
1.Toprak
2.Ateş
3.Hava ve
4.su
1.kırallık yani toprakğı amazonlar yönetir ve ben bir amazonum ve çok güçlüyümdür neyse. Bu ülkede birçok ırk birarada yaşar ki bazen bu problemlere yol açar.Ormanın bir yasaklıdır çünkü ülkede yaşayan insanların zara görmesi istenmez. Ben yurt dışında okuyorum yani yurt dışında dediğim okula yakın olsun diye aldığımız köşkün 120 metre ötesindeki okul. O okula 4metre kala sınır bitiyor şimdi okul kapanma tehlikesinde ve ben ne yapacağımı bilmiyorum.Beni bu düşüncelerden uyandıran ablamın sesi oldu ablam kim diye sorasanız Sira Sakura (sira ismini ben kafadan attım)"Luna hadi bitir şu yemeğide çıkalım " of gene başladık birazda ya Maria yada Zen söze karşacak "Abla sen neden bu aralar bu kadar dalgınsın"dedi Maria"Aynen"dedi Zen.Bende onlara karşılık"tch zaten aynı fikirde olmasanız şaşardım ikiz bozuntuları"dedim.Maria ve ikiz kardeşler ve benden 3 yaş küçükler ve benim değerlilerim onları her zaman korurum neyse konu dağıldı.Saatime baktım ve"Oha"diye çoğlık attım hemen yemeğimi yiyip çantamı aldım. Nee-chan, Maria ve Zen kapıda beliyolardı,okula 10dakka kalmıştı ve biz amazon hızıyla anca yetişirdik. Nee-chan bizim okuduğumuz eski okulda öğretmenlik yapıyordu o yüzden ayaklarımız popomuza vura vura koştuk ve akula bir dakkada varmıştık normel amazonlar bunu yapamazdı ama bizim hızımız  sürekli geç kalmaktan gelişmişti okula vardımız zaman hemen Hotoruya selam verdim "Merhaba Hotoru-chan"dedim ve yanına oturdum "Merha Mikan-chan"diyip icad yapmaya devam etti buarada bu kız Hotaru İmai en iyi arkadşım ve mucit alicine sahip bende etkisizleştirme Nee-chan ımda vicud ele geçirme alicine sahip.Hehehe aklıma Hotaruyu sinir edicek bir fikir geldi. Aliceini etkisizleştip onu kızdırıcam.He şimdi eli ayağa dolandı 123ve bam"Mikan kes şunu" dedi Hotaru Tamam kızma sadece şaka yaptım dedim ve etkisizleştirmeyi kestim, tabi sınıf artık alıştığı için manyakmı  bunlar bakışı atmıyolar ve zil çaldı.
SİRA'NIN GÖZÜNDEN
Bakalım bugün neler olcak Mikan haberi duyunca çok kızcak Alice okuluna atandım ben napayım.Bide yaygara koparıcak 'abla oraya yalnız gidemessin oranın kötü tarafını görmeni istemiyorum'diye ufff ne yapıcam ben.

Beni bu düşüncelerden uyandıran öğretmenler zilinin sesi oldu. Hemen hazılanıp sınıfa koştum tek bir sınıf olduğunda şanslıydım ama bu şans kısa sürecek o büyük okul da kayıp olmasam iyidir.
Ben bunları düşünürken çotab sınıfa varmışım bile neyse ben eniyisi sınıfa geçeyim.Sınıf kapısını çektim iyiki sürgülü kapıda açılması çok kolay kapıyı açtığımda her kez ayağa kaktı Mikan ve Hotaru dışında onlar benim komutumu bekliyorlardı ve bende her zaman ki gibi öğrencileri uyardım.
"Aa yanlış komut bekliceksiniz oturun ben sınıftan çıkıp yeniden giricem"dedim ve sınftan çıktım ve 1 dakka sonra sınıfa geri girdim herkez yerinde oturuyolarsu Elenor dışında o sırf gıcıklığına ayakta duruyordu, Elenor bir ejderhaydı ve burada olduğu sürece istediği kadar ejderha kalabilirdi ki çoğu çocuk Shinegami ülkesinde, Shinagami şehrinden olmayanlar ise bir şey söylemiyorlar çünkü şirin olduğunu düşünüyorlardı her neyse."Elenor sırf gıcıklığına yaptığını biliyoru o yüzden sınıf çıkmıca o yüzden lütfen yerine otur " sınıftan kıkırtılar yükselmeye başlamıştı ve herkez gülünce kendimi tutamayıp kahkha attım sınıf alıştığı için 'manyak mı bu'bakışı atmıyolardı ve hemen komut verdim"Kalkın selamlayı oturun Günaydın" ve öğrenciler dediklerimi yapıp hepbir ağızdan"Günaydın" dediler ve der anlatmaya başladım.
7Saat sonra
"Oh be sonunda okul bitti "diye bağırdım ve kardeşlerimi alıp çıkarken Hotaruyuda yanımıza aldık."Ee Hotaru nasılsın"dedim o da "iyiyim"dedi neden bu kızda hiç duygusu yokmuş gibi bir yüz ifadesi var  neyse.
HOTARU'NUN GÖZÜNDEN
Mikan eğer okulu kurtarmak için kendimi satıp alice okuluna gittimi duyarsa ağzıma sıçar benim neyse en iyisi 1hafta sora gitmeden 1gün önce söylerim ama farklı şekilde 'başka bir okula kaydımı yaptırdım'derim daha iyi olur neyse. Beyninden konuşma büyüsü kullanrak konuşutoruz iyiki düşüncelerim duylmuyor'bir sus be Mikan kafamı ütüledin' diye sinyal gönderdim oda'zihinden konuştuğumuz için olmasın 'dedi ve ben çoktan evimin önüne geldiğimizi farkettim herkeze 'hoşçakal 'diyip evime girdim
1HAFTA SONRA
Mika'nın evine gittim kapıyı çalınca kapıyı Zen açtı "Zen, Mikan nerede?"diye sordum oda Mikanı çağırdı"Mikan nee-chan İmai san geldi"deyip salona geçti, Mika hızlıca koşup gedi ve beni içeri davet etti bende salona gidip Maria' nın yanına oturdum "Eee ne söylicektin? Hotaru okulumuz kurtulduğu için sende heycanlı ve mutlus değilmi?"dedi ve karşıma oturdu bede hiç duygu ifadesi kullanmamaya çalışarak"O konuda mutluyum ama be başka okula gidiyorum"dedim üzülsede belli etmeme çalışarak gülümsedi ve"Senin için mutluyum sonunda emeklerin meyvelerni verdi.Ne zaman gidiyorsun?"dedi bende yanıt olarak "yarın gidiyorum"dedim.Bir anda elimi tuttu ve beni üs kata çıkardı odasına girdi ve beni peşinden sürükledi "eğer yarın gidiyorsan sana 100 tane iletişim kağıdı ve amazon hançeri lütfen kendine orada iyi bak"dedi ve bana sarıldı , onun sarılmasına karşılık verip"tamam sende kendine iyi bak gitmeliyim hoşçakal"dedim ve hemen eveden çıktım ve ağlamamı durduramadım eve gidip kendimi odaya kiltledim ve saatlerce ağladım.
MIKA'NIN GÖZÜNDEN
Hotaru gittikten sonra kenmi odama kapatıp saatlerce ağladım bu ablam beni yemeğe çağarana kadar sürdü hemen kapıyı açıp aşağı indim .Büyükannem sinirden köpürüyordu Büyükbabamsa onu sakinleştirmeye çalışıyordu en sonunda siniri geçti ve bende sofraya oturdum"yemek için teşekkürler"diyip yemek yemeğe başladım yemeğimi bitirip sofrayı toplamaya başladım sonra odama gidip uyudum.
SONRAKİ GÜN
Bu gün Hotaru gidiyor. Onun için bir anı kolyesi yaptım ve koşarak Hotaruyu almaya gelen arabanın yanına gittim Hotaruya sarılım gülümsedim ve "Gelecekte görüşürüz"diyip kolyeyi ona verdim o giderken yanağımadan bir damla göz yaşı düştü ve sezsizce aynı kelimeyi tekrarladım"Gelecekte görüşürüz"

Bu hikaye ilk hikayem umarım beğenirsiniz.