Στα Ίχνη του Φοίνικα: Πορφυρό Κόκκινο [1 Βιβλίο]

°° 9 °°

~ Υπάρχει Πρόβλημα ~

~ Μέσα από τα μάτια του Πέτρου ~

-Ία! Φώναξε και κατά παράξενο λόγο απάντησε μόνο η ηχώ. Η αίθουσα της Πνευματικης μας Διόδου" ήταν άδεια.
+Μου είχες υποσχεθεί ότι θα μπορώ να σε βρίσκω πάντα. Που είσαι λοιπόν Ία; Εμφανίσου!
Γνώριζα ότι μπορούσε να διαβάσει τις σκέψεις μου όπως και ο Οσά-ι, αλλά ούτε και εκεί ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου.
+Υπάρχει πρόβλημα! Κάτι έπαθε δεν γίνεται να μην μου απαντάει!
       Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου άκουσα μία φωνή -ένα ουρλιαχτό κατά βάσιν- και ένιωσα ένα αδύναμο πόνο. Υστερα όλα χάθηκα. Το σώμα μου βίαιος πεταχτηκε έξω από το δωμάτιο. Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα τον Παιντερ να  χαμόγελα πανω από το κεφαλιου.
-Καλά ξυπνητουρια.
Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που ήθελα να δω μόλις άνοιξα τα μάτια μου. Τίναξε το νερό από το πρόσωπό μου.
-Τι στο... ΠΆΙΝΤΕΡ!!! Γιατί με έβρεξες;! Αυτός ο άνθρωπος είχε χάρισμα να με φτάνει στα όριά μου συνεχώς. Ήθελα να ξερα γιατί συμφώνησαν να τον πάρω μαζί μου. Μπορούσα να το σκάσω άνετα το βράδυ!
      Τίναξε το κεφάλι μου σιγανά και σκούπισα με την μπλούζα μου το εναπομείναντο νερό. Υστερία σηκώθηκα
Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Προέρχεται να βρω την Ια.
+Πώς όμως θα τη βρω;
-Για τη ζητήσατε πριν, να σας χτυπησει ευγενικός Ιππότης; Ρώτησε η κοπέλα από το προσωπικό της πριγκίπισσας.
+Ευγενικός; Να μου λείπει τέτοια ευγενική μεταχείριση!
-Δεν απαντώ σε αδιάκριτες ερωτήσεις. Της είπα κοιτώντας την επιθετικά και η Καθριν περιμάντεψε τις ερωτήσεις της.
     Πριν ακουστεί καππια άλλη ερώτηση, κατέφυγα στο άλογό μου. Θυμόμουν που είχε σαστίσει πριν λιποθυμήσω. Ο Φυγάς ήταν λίγο ταραγμένος.
-Καλό αγόρι. Μην ανησυχείς ο σύντροφός σου είναι καλά. Του αποκρίθηκα ενώ χάιδεψα ελαφρά το μουσούδι του.
-Τι άλογο είναι αυτό; Κατά φωνή η πριγκίπισσα Ηλιάνα.
+Αυτές οι ακατάπαυστες ερωτήσεις τους... Πόσο μου το δίνουν.
Κρατήθηκα να μην πω κακα λόγια.
-Είναι ένας ημίαιμος "Κόμνορας" έτσι ονομάζεται η φυλή του. Ανέφερα και έτινα να ανέβω στην σέλα. Η φωνή της πριγκίπισσας διέκοψε τις κινήσεις μου.
-Απίθανο! Και χωρίς να το κρίνω το άλογο είναι πολύ...
-Μεγαλόσωμο ναι. Είπα ενώ ανέβηκα τελικά στη σέλα.
Χτύπησε τα ηνία και ο φυγάς ξεκίνησε ελαφρό τροχάδην. Δεν θα καθόμουν για ψιλοσυζητησούλα για πολλή ώρα. Η Πριγκίπισσα Ηλιάνα από την άλλη κατσούφιασε με το ξέσπασμα μου.