"I'll kiss you."
*dug dug*
*dug dug*
*dug dug*
"B-boss, ww-wag ganon."
Tumayo siyang nakatingin pa rin sa akin. Bumilis pa ang tibok ng puso ko nang lalapit siya sa akin. Hindi ako makagalaw dahil magkalapit na magkalapit ang mga mukha namin.
"Kunin ko lang ang folder na nasa likod mo." Sabi niya na nakangiti.
Pinagpawisan ako doon akala ko first kiss ko na siya. Akala ko lang pala.
Bumalik na ako sa aking table nang bigla kong nasangga ang kanya design na maraming matutulis sa palibot nito.
*PLUUGGG*
"Arraayyyy!" Napatingin ang sa braso ako. Ang laki ng sugat!
"Are you okay, Jarzie?" Dali-dali siyang lumapit sa akin at.....HINAWAKAN NIYA ANG BRASO KO. OMEEGEEE! KENEKELEG NE EKE!
*Eheemm* act normal, Jarzie.
Inalayan niya ako papunta sa couch.
"Tawagan ko muna si Manang Therese." He grab his cellphone on his pocket and dial Manang Therese.
"Emergency at my office, now. Don't make me wait too long." Then he end the call.
After 2 minutes nandito na si Manang Therese.
Di naman siya kagandahan. Mga 30+ na yung edad. Pareho sila ni Manang 'may edad na' ng uniporme.
"I can handle it, get out." Kinuha na niya ang box kay Manang Therese Mukhang takot talaga si Manang kay Boss. OMG. Nakakatakot nga si Boss.
Lumabas naman si Manang ng office.
"Bakit ka ganyan magsalita kay Manang Therese?"
Hindi niya ako sinasagot.
"Gwapo sana, kaso bingi."
"I heard that." Pinisil niya ang braso ako
"Ouch! ouch! Ano ba boss?!" Tumawa siya nang malakas.
"I'll be gentle."
Nilinisan niya ng alcohol ang aking sugat.
"Awwww!" Inihip ihip niya ito. Napatingin ako kay Boss.
Ang gwapo niya talaga kahit ang view. Mapa front view, back view, side view, top view, bottom view man.
Nilagyan niya naman ito ng gamot. Ewan ko kung anong gamot. I trust Boss. Kaya di na ako nagtanong.
Nilagyan niya ito nang dalawang band aid. Ang haba kasi ng sugat ko e. Kasing haba talaga ng sinturon niya. Hehehe.
"Done. Take this to Manang Therese. No conversations." Tumango na lang ako at tsaka sinunod ang kanyang utos.
Lumabas na ako ng office niya.
Saan kaya si Manang?
Nilibot ko ang bahay na to. Napakalaki naman nito.
Siguro nandoon siya sa kitchen nila. Pero saan ang kitchen?
Naglakad lakad pa ako. Ay Pool to. Woww! Sarap maligo. Wala dito ang kitchen sa kabila naman. Kakapagod maglakad kung nakasandals.
Ganda ng mga design. Ah ito pala ang terrace kung saan kami nag-usap ni Papa. Saan siya ngayon? Baka may inaasikaso.
At sa wakas ito na ang kanila kusina. Nakita kong nakaupo si Manang Terese.
Okay, no conversations.
Inabot ko ang box sa kaya, kinuha niya naman ito. Parang malungkot si Manang at kaya ang rason? Gusto ko sana siya kausapin kaso natatakot akong mabawasan ang sweldo ko.
