Her gün güneşin doğuşunu izliyorum bir umutla.
Yüreğimde beni kendine tutsak eden bir acıyla.
Aklım benle oyun oynuyor parmaklıklar ardında.
Gözlerim gözlerini arıyor uçsuz bucaksız deryada.Martılar uçuyor özgürce göklerde.
Bazıları çığlık atıyor bazıları sessiz.
Biliyorum onlarda seni taşıyor yüreğinde.
Sadece özlemekle yetiniyorum çaresiz.Ayaklarım acı bir yorgunlukla atıyor kendini.
Kimileri beni izliyor meraklı bakışlarla.
Konuşuyorlar kim bu kendini kaybedecek kadar seven deli.
Umursamadan seni arıyorum sonsuzlukta.Yeşilin ve mavinin buluştuğu yerdeyim.
Etrafımda mis gibi kokan gelincik çiçekleri.
Sen yokken o güzel çiçekleri neyleyim.
Birde aşkından kalem tutan bu elleri.Zaman nasıl geçiyor pek anlamıyorum.
Yine bir bekleyişle geçti koca gün sensiz.
Güneş yine umutlarımı karanlığa hapsediyor
Güneşin yüreğime doğacağı günü bekliyorum çaresiz.