Θα μπορούσε κάλλιστα κανείς να με χαρακτηρίσει εγωίστρια, μα δεν με νοιάζει. Αλλά και κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, μα καλά τόσο εύκολα ξεχνάς όλες τις στιγμές, όλα τα χαμόγελα που σου έχει προσφέρει;
Και θα πω όχι. Φυσικά και δεν έχω ξεχάσει τίποτα και δε θα ξεχάσω. Ειδικά το τελευταίο φιλί, είναι αυτό που θα μείνει μέσα μου για πάντα. Όμως δεν σημαίνει κάτι που δε θα ξεχάσω. Εκείνος κατέστρεψε τα πάντα με αυτά που είπε. Και αν είχε μετανιώσει, δύο εβδομάδες τώρα θα μπορούσε να το έχει αποδείξει. Ναι. Έχουν περάσει δύο βδομάδες από τον καβγά μας και δεν μου έχει μιλήσει καθόλου. Ούτε και εγώ. Αυτόν τον καιρό σκέφτομαι συνέχεια τις παλιές μας στιγμές, περνώ ώρες ολόκληρες πάνω από φωτογραφίες μας και στο τέλος διαλύονται όλα με τη σκηνή του τσακωμού. Όπως φαίνεται, εκείνος δεν έχει μετανιώσει. Αλλά τελικά, όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Όλα κάποιο μάθημα μας δίνουν. Και το δικό μου σίγουρα το πήρα.Προχωρούσα προς την έξοδο του λυκείου εφόσον το επτάωρο είχε επιτέλους τελειώσει, όταν συγκρούστηκα με ένα ανδρικό στέρνο. Σήκωσα το κεφάλι μου το οποίο είχα κατεβασμένο και έβγαλα ασυναίσθητα τα ακουστικά από τα αφτιά μου. Ήταν το δικό του, σκληρό στέρνο. Ξαφνιάστηκα κι ένα ρεύμα διαπέρασε το σώμα μου όταν το βλέμμα μου συναντήθηκε με το δικό του, όμως δεν έδωσα σημασία και προσπάθησα να δείξω πως δεν με επηρέασε το γεγονός ότι τον είδα και βρισκόμασταν τόσο κοντά μετά από καιρό. Τουλάχιστον εκείνος, ας νομίζει πως δεν με επηρέασε. Γιατί εγώ όσο και να το λέω στον εαυτό μου, μου είναι δύσκολο να το πιστέψω. Προσπάθησα να φύγω από δίπλα του κατεβάζοντας ξανά το κεφάλι μου, αλλά το χέρι του με εμπόδισε, πιάνοντας τον καρπό μου δυνατά και εμποδίζοντάς με να τον προσπεράσω.
«Μη το παίζεις κακιά γιατί δεν περνάει σε μένα. Έχω δει πώς με κοιτάς» είπε ειρωνικά και με απαξίωση. Σαν να μην ήμουν τίποτα για αυτόν πλέον. Σαν να μην υπήρξα ποτέ φίλη του, κολλητή του, σαν να μην με φίλησε ποτέ...
DU LIEST GERADE
Suicide Game |✔ {Υπό Διόρθωση}
Aktuelle LiteraturCopyright ⓒ 2018 ~ Winner of WFFM awards 2018