The Nerd Boy Becomes the Princess's Boyfriend✔

Last Special Chapter

                   ANDREA'S POV

"Maaarrrrkk!" Sigaw ko sa pangalan ng alalay ni John.

Punyemas kang John ka! Saan-saan ka nagpupupunta! Urgh!

"Mahal na Reyna, bakit po?" Magalang niyang tanong. Grabe! Naiinis ako ah! Ganito ba talaga kapag buntis?! Huehuehue. Kapagod pala.

Oo, tama ang narinig niya. Buntis ako at siguro sa katapusan ng Mayo ako manganganak. Todo alerto din ako dahil kabuwanan ko na. Lagi na nga sumasakit tong tiyan ko. Akala ko manganganak na ako yun pala, di pa.

Hinahanap ko si John ngayon dahil feel ko, totoo na to. Manganganak na talaga ako.

"Tawagin mo si John. Daliii!" Sabi ko habang hinihimas ang tiyan ko.

"Manganganak na po ba talaga kayo, mahal na reyna?"

"Oo, Maaark! Urgh! T-totoo na to" pagkasabi ko non ay agad na kumaripas ng takbo si Mark papunta sa Study Room ni John. Nasa kwarto kasi ako, nagpapahinga dahil katatapos lang namin umattend ng Royalties Gathering. Mga hari at reyna sa bawat lugar. Di naman pwede na hindi ako pupunta, Reyna na ako ngayon ng Unang Palasyo. Ang makapangyarihang Palasyo. Di lang isang palasyo ang nilalakad namin kundi pati sa amim rin, ang ikalawang palasyo.

"Wife?! Is this serious this time?" Kalmadong tanong ni John na kapapasok lang sa kwarto namin.

"OO! Sinasabi ko sayo, John! Hindi ka na makakaisa!" Inis kong sabi sabay pigil sa sakit na nararamdaman ko sa tiyan ko. Parang mahahati ata tong katawan ko sa sakit.

"CALL THE DOCTOR!!" Sigaw niya sa labas ng kwarto namin at dali-dali namang kumilos ang mga maids.

"Just calm down and relax, my wife. The doctor will be here in a minute" kalmado at seryoso niyang sabi.

"Ang sakit! Huhuhu. Nasaan si Mommy."

"Hey? The day that we made him you never called your Mom so stop. Okay? Just calm down..."

"Breath in and breath out. Follow me okay? Breath in, Breath out" sabi niya at sinunod ko naman ang sinasabi niya. Paulit-ulit lang ako naggaganon.

"Anak? Hintay-hintay muna" sabi ko. Si John naman hinihimas rin ang tiyan ko at seryosong nakatitig sa tiyan ko. Maya-maya ay ngumiti siya.

"He's moving, my wife" manghang sabi niya.

Para kang ewan! Syempre, alam ko dahil tiyan ko to.

Maya-maya lang ay nandito na ang babaeng doctor. Ayaw kasi ni John na lalaki. Ayaw na ayaw niya talaga. Gusto niya siya lang daw makakakita nito, ang sira niya! Normal lang yun no! Tss.

"Your highness, you need to wait outside" sabi ng doctor. May tatlo pa tong kasama.

"What?! Tss! I need to see her giving birth to our child" parang bata niyang sabi. At napakamot pa sa batok niya.

"But yo--" putol na sabi ng Doctor dahil nagsalita ulit siya.

Umiinit na ang ulo ko ah! Ang babagal niyo.

"No! I ne--" putol ring sabi ni John dahil nagsalita ako.

"John! Pag hindi ka lalabas. Sinasabi ko sayo, matatamaan ka sa akin! Hindi ko ilalabas tong bata! Ilalayo ko siya sayo" sabi ko pero joke lang yun no. Sinabi ko lang yun para lumabas na siya. Ang sakit na ng tiyan ko.

"Fine!" Inis niyang pagsang-ayon. Lumabas na siya ng kwarto.

"Malapit na po ang bata, mahal na reyna. Umire po kayo" sabi ng doctor at ginawa ko ang sinabi niya.

"Aaaaaaahhhh!!"

"Isa pa"

"Urrrrgghhhh! AAAAAHHHH! Ho!ho! Aaaaaahhhh!"

"Last na po mahal na reyna"

"Aaaaaaaaahhhhhh!" Sigaw ko ng todo habang higpit na nakahawak sa bedsheet.

Narinig ko na may umiyak na bata bago ako nawalan ng ulirat.

*********

               CLERK JOHN POV

When I hear a baby's cry I immediately went inside our room. I saw Andrea lying on our bed.

"What's happen to her?!"

"Don't worry, your highness. Nakatulog lang po ang mahal na Reyna."

"Where's my son?"

"Nandito po, mahal na hari" sabi ng nurse at ibinigay sa akin ang bata.

I was afraid to carry this little angel. Baka mapaano siya, baka mabali siya kapag kinarga ko siya.

"Kunin niyo na po"

Dahan-dahan siyang inilagay sa mga braso ko. Buong ingat ko siyang kinarga.

I felt overjoyed seeing my son, sleeping peacefully on my arms.

"Hi baby boy. My little prince. I'm your Dad" sayang sabi ko.

Walang papantay sa kasiyahan na nadarama ko ngayon. Sobrang saya ko. Nadagdagan na naman ang mga taong mahal ko.

"Anong pangalan niya, Mahal na Hari?"

"Clerve Andrei  Hyuk" I simply said and kissed him on the forehead.

I hear people talking outside. The door just opened at inuluwa ang magulang ko at ang magulang ni Andrea.

"Our grandson" Mom said happily. It's obviously written on their face.

"Tune down your voice, Mom. My wife is sleeping" saway ko sa kaniya at kinarga ang anak ko.

Ang easy lang nila na kargahin ang anak ko. Eh ako nga todo ingat. Tss.

"Kamusta ang anak namin?" Tanong ng Ina niya.

"Ayos lang po, Mom"

"May lalaking apo na tayo. Ang magmamana sa lahat" sabi ni Dad sabay kiss sa noo ni Ced.

Pinagpyepyestahan nila ang anak ko. Tss.!

"Tama ka diyan" pag-sang-ayon sa Daddy ni Andrea

Nakita kong gumalaw si Andrea at dahan-dahang idinilat ang mga mata niya. Nang makatagpo ang paningin namin ay tinanong niya ako.

"Nasaan ang anak natin?" Naghihinang tanong niya. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ang likod nito.

"Nasa mga magulang natin" sabi ko at bigla nalang lumapit si Mommy at inilapag si baby sa tabi ni Andrea.

Napapagitnaan namin siya. Kita ko ang saya sa mukha niya ng makita ang anak namin. Parang yung sakit na nadarama niya na makikita mo sa mukha niya ay napalitan ng saya at tuwa.

"My baby" iyak niyang sabi

"Kamukha ni John ang baby anak. Lalo na yung mga mata" sabi ni Mommy at tumawa lang sila.

"Hehe. Oo nga po. Napakagwapong bata" sabi niya.

"Tama ka diyan, anak. Nagmana sa inyo pareho" sabi ng Mom niya at ngumiti lang ako.

"Sige, sa garden muna kami. Pakarga mamaya sa apo namin ah?" Sabi ni Mommy and I just nodded as a response.

I kissed her forehead and smack on her lips.

"I'm sorry if I'm giving you pain, my wife"

"Don't be. Its all worth it. We have our baby Clerve Andrei Park-Hyuk"

"I love you damn much, my wifey"

"I love you to, my love."

"And we love you our, son" sabay naming sabi at pareho kaming tumawa.