Van haat naar liefde

Hoofdstuk 3

Pov Mirte

Ik ben aan het tekenen en muziek aan het luisteren als mijn telefoon afgaat. Er staat een nummer die ik niet herken en ik neem op. 'Hallo met Mirte.' 'Hey babe.' Babe? Waar slaat dat nou weer op? 'Wie ben je en hoe kom je aan mijn nummer?' Er klinkt gelach aan de andere kant van de lijn. 'Herken je mijn stem niet?' Ik ga op mijn bed zitten en rol met mijn ogen. 'Als ik je stem had herkend had ik toch niet gevraagd wie je was.' 'Oke je krijgt een kleine hint, de knapste jongen van school.' Tim, daar is geen twijfel over nodig. 'De knapste jongen van de school hè? Uhmm Lucas van havo 4?' 'Tim.' 'Oh, ja dat kan ook. Wat moet je?' 'Kijk maar uit het raam, dan weet je het vanzelf.' Je gaat nu niet zeggen dat.... Jawel hoor, meneer staat aan de overkant van de straat heel nonchalant tegen zijn motor aan geleund. 'Tim, wat doe je hier?' vraag ik door de telefoon. 'Kom maar hierheen, dan kom je er vanzelf achter.' antwoord hij glimlachend voordat hij ophangt. Ik loop terug mijn kamer in en pak snel een te grote trui van mijn stoel, want alleen in mijn hemdje naar buiten om 11 uur 's avonds is niet echt een heel goed plan, en dan loop ik terug naar het raam. In één beweging ben ik door het raam heen en sta ik op het dak. Tegenover mijn raam zit een paar meter verder het raam van Thomas die verbaasd naar mij kijkt. 'Wat ga jij doen?' 'Kijken wat hij hier te zoeken heeft.' antwoord ik terwijl ik een knikje richting de overkant van de straat geef waar Tim staat. 'Oke, maar kom daarna naar mij want nu ben ik nieuwsgierig.' 'Is goed.' Dan klim ik via de uitstekende stenen in de muur naar beneden. 'Waarom ging je niet gewoon door de deur?' vraagt Tim als ik bij hem ben aangekomen. 'Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?' antwoord ik. 'Waarom ben je hier?' 'Om je uit te nodigen voor een feestje bij mij thuis aankomende zaterdag.' Ik trek één wenkbrauw op 'En waarom denk je dat ik een type ben die van feestjes houd?' Hij lacht. 'Het begint om 11 uur en als je wilt mag je ook die twee jongens waar je altijd mee rond loopt meenemen.' Ik draai me om en loop weer naar mijn huis waar ik de muur weer op klim. 'Wat is je antwoord?' roept Tim vanaf de overkant. 'Dat zie je zaterdag wel.' zeg ik nog voordat ik weer mijn kamer binnen ga.

Nadat het geluid van de motor van Tim echt niet meer te horen is ga ik weer het dak op. Via het dak klim ik in de boom, die tussen onze huizen in staat, naar het dak van Thomas. 'En?' vraagt hij als ik door zijn raam geklommen ben en op zijn bed lig. 'Een feestje. Zijn huis, zaterdag vanaf 11. Jij en Robbin mogen ook mee.' Hij kijkt me vragend aan. 'Ga je?' 'Ik weet het nog niet, misschien is het wel leuk. Maar alleen als jullie ook mee gaan. We vragen Robbin morgen wel. Mag ik trouwens hier slapen?' 'Ja tuurlijk, ga je je eigen kleren halen of moet je een shirt van mij?' 'Doe maar een shirt van jou.' Hij gooit een shirt naar mijn hoofd en ik app mijn vader dat ik bij Thomas blijf slapen. 'Oh Thomas, ik moet nog wel douchen.' 'Je weet waar de handdoeken liggen.' Ik loop naar de badkamer en kleed me uit. Dan stap ik onder de douche. Ik doe het douchegordijn dicht en laat het warme water over me heen stromen. Douchen is altijd een van mijn favoriete dingen geweest. Ik pak een beetje van Thomas zijn zeep en smeer mijn lichaam in. Dan word er op de deur geklopt. 'Mirte, is het goed als ik mijn tanden ga poetsen?' vraagt Thomas vanaf de andere kant van de deur. 'Ja, ga je gang.' Als ik me helemaal heb afgespoeld zet ik de kraan uit. 'Thomas?' 'Ja?' 'Mag ik mijn handdoek?' Hij gooit mijn handdoek over de reling van het douchegordijn en zijn shirt volgt. 'Oh thanks, daar had ik niet aan gedacht.' Ik droog me af en Thomas gaat alvast naar zijn kamer. Als ik me heb aangekleed loop ik ook zijn kamer binnen en hij heeft alleen zijn pyjama broek aan. Zo slaapt hij altijd. Hij heeft een tweepersoons bed en ik ga vast liggen. 'Ik ga wel mee zaterdag, als je gaat ten minste, dan kan ik Tim een beetje in de gaten houden.' 'Nice.' 'Dus je gaat?' vraagt hij terwijl hij naast me komt liggen. 'Ja ik denk het wel. Het kan toch geen kwaad.' Hij doet het licht uit en het maanlicht schijnt naar binnen. We staren naar het plafond. 'Hoe zit het nou met die girl van jou?' vraag ik hem. 'Ze is heel leuk en knap.' Het blijft even stil. 'Ben je verliefd op haar?' Het blijft weer even stil dus ik draai mijn hoofd zodat ik naar hem kijk. 'Ik denk het wel.' Ik kijk weer naar het plafond. 'Dan is ze vast heel speciaal.' 'Dat is ze zeker. Heb jij een speciaal iemand in je leven?' Nu is hij degene die zijn hoofd draait. 'Misschien, ik weet het nog niet zeker.' Hij knikt en draait met de rest van zijn lichaam mijn kant op. 'We moeten zo gaan slapen, morgen weer school.' 'Ik weet het.' Maar ik blijf naar boven kijken. Na een kwartier zo te liggen besluit ik dat het toch maar beter is om morgen niet als halve zombie op school te komen. Ik ga tegen Thomas aan liggen en hij legt zijn armen om mij heen. 'Welterusten.' 'Welterusten.'