Sonra kapının sesini duydum . Yusuf kapıyı açmak için doğruldu ama ona oturması için işaret yaptım ve kapıya doğru yöneldim . Kapıyı açtım . Sonunda gelebilmişti . Ben sabah aramıştım onu daha yeni geliyordu .
-Hoşgeldiniz .
-Hoşbuldum kızım .
-Ha içeri buyrun geçin .
Dedim ve içerisini işaret ettim . Yusuf koltukta kapıya doğru dönük bir şekilde oturuyordu .
-Senin ne işin var burdaa !
Araya ben girdim .
-Yusuf bağırma ben çağırdım .
-Neden ?
-Onca senedir küssünüz artık barışma zamanı geldi .
Sonra araya Yusuf'un annesi girdi ;
-Oğlum özür dilerim .
Yusuf'un gözleri biraz dolmuştu . Ben de Yusuf'un elinden tuttum ve annesinin yanına getirdim . Annesi Yusuf'a kollarını açtı . Yusuf bir kaç dakika öylece kaldı sanırım bir şey düşünüyordu .YUSUF'UN AĞZINDAN ;
Annem bana kollarını açmıştı . Tıpkı küçükken düştügümde ağladığım zamanki gibi . Tıpkı pikniğe gittiğimizde uzaktan ona koştuğumda kolunu açtığı gibi .
Ama artık zamanı gelmişti . Uzun zamandır kokusunu duymuyordum . Sesini bile özlemiştim .BUSE'NİN AĞZINDAN ;
Yusuf'un yanaklarından gözyaşları süzülüyordu küçük küçük . Sonra ani bir hareketle annesinin sıcacık kolları arasına sokuluverdi . Çok özlediği her halinden belliydi . Yani haklıydı da . Sonuçta ne kadar zamandır görüşmüyorlardı . Araya girdim ;
-Eee artık içeri geçelim isterseniz .
Sonra güldüler ve içeriye oturmaya geçtik . Yusuf'un annesi saat 10'a kadar durdu ve ;
-Ben artık kalkiyim .
Yusuf onu bi kere daha kaybetmek istemiyordu .
-Hayır annecim burada kal .
-Yok oğlum evde işlerim falan var ben yine gelirim .
-Ama an-
Yusuf'un sözünü böldüm ve ;
-Tnama canım ısrar etme işi varmış anenenin .
Yusuf'un annesi bana bakıp sırıttı ve el sallayıp evden çıktı .
Ben de Yusuf'un beline sarıldım arkasından . Sonra Yusuf'ta bana döndü güldü ve ;
-Buse çok teşekkür ederim .
-Neden ?
-İste bu akşamı bana yaşattığın için .
-Yaaaa Yusuf tamam ağlama .
İçi dolmuş gözlerle bana eğildi ve kısık bir sesle ;
-Seni seviyorum .
Aynı ses tonu ile ben de karşılık verdim ;
-Bende
Sonra merdivenlere doğru yola koyulduk . Odaya çıkarken de birbirimizi bırakmadık . Yani sarılıyorduk birbirimize hala .
