RUN FOR YOUR LIFE

CHAPTER 17: PENTAGON

Chapter 17: PENTAGON

I BEGAN to panic inside the Blue Room but screaming is a waste of time. Crying? Nah, bakit naman ako iiyak? It's not that I'll stay here forever. Sooner or later ay babalik si Jean-Claude—or maybe not.

Natigilan ako nang biglang lumabas ang isang hologram at nag-display ng mga hindi ko maintindihang impormasyon. I took a step to have a closer look. Daig pa ang stock market ticker sa bilis ng paglabas ng mga kung ano-ano roon. Few moments later, the lights inside the Blue Room turned red. Tumunog rin ang isang warning bell kasabay ng red blinking lights. I stayed still and vigilant for anything.

Mayamaya ay namatay ang pulang ilaw. Bumalik ang blue na ilaw at mas lumiwanag ang paligid. I heard a countdown somewhere from the room at nang hinanap ko iyon ay mula ang tunog sa isang glass cylinder na may isang—aso?!

Pamilyar ang asong iyon. Tiningnan ko pa ang ibang glass cylinder at—puto, ba't ang daming aso?!

89% complete . . .

Beep. Beep. Beep.

Nanlaki lamang ang mga matang nakatingin ako sa mga aso nang makarinig ako ng sigaw.

"Ahhh! Tulungan n'yo ako . . ."

The shout was followed by a groan na tila ba labis na nasaktan ang taong iyon. I took a step closer to where I heard the shout at tumambad sa akin ang isang glass door kung saan may mga kama. The adjoining room looks like a hospital ward dahil may mga nakahiga sa kama.

Mga matanda ang nakahiga roon at natutulog sila maliban sa isang narinig kong sumigaw. Nangisay siya at pilit na kinakamot ang sarili ngunit hindi iyon magawa dahil nakagapos ang mga braso at paa nito sa kama.

Sa pagpupumiglas niya ay nagawi ang tingin niya sa akin. "Tulungan mo ako!" Muli siyang nagpumiglas hanggang sa nahulog mula sa katawan niya ang kanyang kumot!

To my surprise, the old man has scratches on his body. The scratches formed into boils with pus oozing on his wound! Gaya iyon sa nangyari sa estudyante ng regular class!

Nataranta ako at sinubukang maghanap ng maaring daanan ngunit purong dingding ang salamin na iyon. I looked for something na maaring gamitin upang basagin ang salamin at ang fire extinguisher ang nakita ko. Kinuha ko iyon at paulit-ulit na hinampas sa salamin hanggang sa tuluyan iyong mabasag. Glass fragments hit my body pero hindi ko iyon ininda at agad na nilapitan ang matandang lalaki.

Natatarantang naghanap ako ng maaring makatulong sa kanya but I can't find any. Ang iba pang matandang naroon ay mahimbing na natutulog sa kanya-kanyang kama. Tiningnan ko ang nasa basurahan at agad na ikinalat iyon sa sahig. May mga syringe at empty vials.

"Ang kati!" iyak ng matanda kaya mas lalong nataranta ako.

I hate syringe as much as I hate the system and the TT Cousins ngunit sa tingin ko ay kailangang-kailangan iyon ng matanda. I picked up a used syringe and vials. Sinimot ko ang vials na naroon. Paano ko ito ituturok sa matanda?! Tumayo ako at nanginginig na hinarap ang umiiyak na matanda. My bleeding hand—wait, my hand is bleeding?