Evet bölüm gelmeyecekti ama kitabı wattpad'ten silmediğim için en azından bir bölümün yayında kalması gerektiğini düşündüm. Eski bölümlerden karma bir bölün yaptım. Inşallah sonraki bölümler de bu bölüm kadar uzun olacak. Iyi okumalar ve şimdiden teşekkür ederim. Vote ve yorum atarsanız da sevinirim.
1.BÖLÜM
"Gitme" diyor içimden bir ses. Ama böyle bir geziyi bir daha bulamayabilirim. Son sınıf gezisi. Tabi ki bir daha olmayacak en azından benim için. Beni bekle Kaş!
Kampüsün kantininde Demet'i buldum. Bugün krem üzerine pembe çiçekli bir pantolon ve kolsuz sarı bir gömlek giymişti. Hafif bir makyaj yapmış ve beline kadar ine
n kahverengi saçlarını açık bırakmıştı. Yazı yaşıyordu arkadaşım.
Bir masada Akın,Tuna,Ceren,Mine ve Emre ile oturuyordu.bende gidip yanlarına oturdum. Bir ara gözler yine bana çevrildi.ama sonra herkes konuya yoğunlaştı. Sadece Emre bana bakmaya devam etti. Bu durum hoşuma gidiyor mu bilmiyorum. Konu yine Kaş'tı.
"Ben de geliyorum." Diye konuya girdim."Harika" diye sevincini belli etti Ceren. Herkes gibi o da çok sevinmişti. Ama buna daha çok Emre sevinmiş gibiydi. Olağanın dışında birden elimi tuttu. "Takım tamamlandı. Sensiz olmazdı zaten." Dedi. Şaşkındım. Ama düşüncelerim olayları yakaladığı sırada elimi çektim. Yine de ona gülümsedim.
"O zaman şunu da belirtmek isterim ki otobüs doldu. Önümüzdeki haftaya hazır olun. Kaş'a gidiyoruz."dedi Tuna. Beni mi bekliyorlardı? Canım arkadaşlarım...
Ders sonunda bahçede Demet i bekliyorum. Bu sırada kulaklığımı taktım kitap okuyorum 'COLD PLAY' i dinlerken. Emre yanıma oturdu. Fark ettim ama görmezden geldim. Bir sayfa daha okudum, iki, üç...
Dayanamadı sonunda, kulaklığıma uzandı eli. İzin verdim, dünyamdan beni koparmasına.
"Efendim." Dedim sitemle. Gözlerine baktım. Dili dolanmış, ne diyeceğini tam olarak seçemiyordu.. sonunda toparladı kendini "Ben sana karşı bir şeyler hissediyorum." Dedi. Tepki bekliyordu. Ben de şaşırmış gibi yaptım. "Ama sen her yakınlaşmamda benden daha da uzaklaşıyorsun. Herkes bizi konuşuyor. Sevgililer diye. Ama dillerde başka şeyler de var. Eylülün hyatında biri var diyorlar. Bilmek istiyorum biri mi var yoksa sevgili miyiz."dedi. sonra da içini dökmenin verdiği rahatlıkla gözlerimde cevap aradı. Ah Emre tabi ki senden hoşlanıyorum. Ama sevgililik. HAYIR.
"Arkadaşız. İlerisi ise bulanık. Kalbimde şu anda kimse yok." dedim. Kırılan bakışlar. Onu üzmemeliyim. "Ama bu olmayacak anlamına gelmez. Sadece hazır değilim."dedim, sadece abimi bekliyorum. Aferin Eylül! Çocuğa umut verdin resmen. Sözlerimde aradığını buldu mu bakmadan kampüsün kapısında görünen Demet'in yanına gittim.
"Çok işimiz var, çook. Tatil için hazırlık yapmalıyız.yeni açılan AVM ye gidiyoruz. HEMEN!"dedi.
.......................................................
İki buçuk saat alışveriş.
Önce bir bavul aldık. Yoksa aldıklarımızı asla taşıyamazdık. Beş elbise, altı sandalet,üç şort, iki pantolon, iki gömlek, dört tşört. Bunlar sadece Demet'in aldıkları. Ben az aldım- Demet'e göre az normal bir insana göre çok-
........................................................
Eve gittiğimde çok yorgundum. Ama bütünlemelerim vardı ve o yüzden çalışmalıydım. Demet yatak odasına giderken ben çalışmayı seçtim ve çalışma odasına yöneldim.
.........................................................
"Eylül! Hadi uyan artık, geç kalıyoruz."
