มาสวมแหวนแล้วออกหาเสากัน

ประวัติ งานโปรเจค (ของลูกสาว)*ในอดีต*

#ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องรบกวนอย่าอ่านนะคะ;;

อันนี้แก้ประวัติรอบสองค่า *ขออนุญาติเอาคำพูดมาลงด้วยนะคะ;;*

มีเด็กสาวคนนึงในย่านตลาด เธอเป็นสามัญชนทั่วไป เธอขายผักผลไม้ รสชาติดีเยี่ยม แต่เนื่องจากมันเป็นพวกผักผลไม้หายาก จึงไม่ค่อยมีใครเข้าร้านเธอซักเท่าไหร่ เพราะแถวที่เธออยู่นั้นค่อนข้างยากจน จึงทำให้เธอจนและอดอยากจำเป็นที่จะต้องกินของที่ตัวเองขายประทังชีวิต เธอเป็นคนชาวกรีก ชนเผ่า ไมซีแนเอียน เธออาศัยใกล้ทะเลแต่ไม่ติดมาก เธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีมีนํ้าใจไม่ทำร้ายสัตว์ จนผู้คนก็ต่างยกย่องเธอ แต่บางคนก็อิจฉาเธอเกลียดเธอ จึงทำให้เธอรู้สึกหนักใจนิดหน่อยแต่เธอก็ไม่สนใจ

วันต่อมา เธอได้เดินทางเพื่อที่จะไปเก็บผักผลไม้ไปขาย แต่เธอได้ไปเห็นผู้ชายคนนึงใส่เสื้อคลุมยาวถือไม้เท้าไว้ มันแปลกประหลาดมาก จึงทำให้เธอตกใจมากหวังที่จะหนีและเดินออกห่างไปไกลๆแต่เธอดันกลับเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้น เธอหยิบแอปเปิ้ลที่สดใหม่และได้ล้างเรียบร้อยแล้วก่อนที่จะเรียกบุคคลนั้น "คุณคะ... หิวไหม? ดิฉันมีผลไม้สดฉํ่าให้กินค่ะ" ผู้ชายตรงหน้าเธอได้หันหน้ามาเธอ เธอรู้สึกกลัวนิดหน่อยแต่ด้วยความมีนํ้าใจของเธอทำให้เธอรู้สึกไม่กลัวและได้ยิ้มให้กับผู้ชายคนนั้น เขาหยิบผลไม้ไปแล้วกับคำเดียวแล้วทิ้งลงพื้น "อย่าเก็บมันเป็นอันขาด...." เขาหันไป เธอรู้สึกแย่นิดหน่อยจึงเอื้อมมือไปเก็บ แต่ทันใดนั้น! แอปเปิ้ลลูกนั้นได้เปลี่ยนสีดำสนิทเนื้อในเป็นสีม่วง แอปเปิ้ลเน่าแล้ว! เธอรีบเดินถอยห่างทันที "ทำไมถึงเป็นเช่นนี้หล่ะ?!" เธอหันไปถามผู้ชายคนนั้นทันที "ข้าไม่รู้" เขาตอบเสร็จแล้วเขาได้ทำการเคี่ยวตัวยาไปมา เธอรู้สึกแย่เล็กน้อย "ท่านคงเป็นฝ่ายที่เกลียดชังข้าสินะ" เธอทำหน้าเศร้า ผู้ชายคนนั้นได้หันมาหาเธอทันที 

"เกลียด? ทำไมข้าต้องเกลียดเจ้าด้วยหนูน้อย?" ผู้ชายคนนั้นหันมาคุยกับเธอก่อนจะมองหน้าเธอแบบไม่ให้ละลายสายตาเลย "มีคนกลุ่มนึงเกลียดข้า ข้าเลยคิดว่าท่านน่าจะเกลียดข้าด้วย" เธอนั่งลงพร้อมกับกอดตระกร้าผักผลไม้ของเธอ "พวกเราพึ่งเจอกันครั้งแรก ข้าจะเกลียดเจ้าได้ไงกัน เจ้าเองก็ออกมีนํ้าใจ" ผู้ชายคนนั้นลูบหัวเธอเบาๆแล้วรีบชักกลับทันที "ข้าคงด่วนสรุปเกินไป....." เธอลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าเศร้าๆ "ไม่มีใครซื้อผักผลไม้ของเจ้าสินะ? เพราะมันแพงเกินไปใช่มั้ย?" ผู้ชายคนนั้นถามเธอ เธอสะดุ้งแรงมากแล้วได้หันไปถามอีกทีด้วยความตกใจมาก "ท่านรู้ได้เยี่ยงไร?" เธอรู้สึกตกใจมากผู้ชายคนนั้นเดินไปหยิบแหวนวงนึงให้เธอแล้วกล่าวถ้อยคำด้วยความขนลุก