Envisage

Chapter 2

Flashback

Narito ako mgayon sa beranda ng aking kwarto kakatapos lamang ng debut ko sobramg saya nito.

Ang ganda ng buwan bilog na bilog ito at napansin kung may pag ka kulay pula ang gilid nito. Ewan koba Or ako lang talaga nakakapansin nun.

Bigla namang nag kulay pula ang buong buwan biglaan lamang ito kasabay noon ang pag hawak ko ng aking dalawang mata, ramdam kung parang may kung anong bagay ang pumasok sa akin at ramdam ko ang enerhiya ng mga ito.

Hindi ako maka sigaw sa sakit walang lumalabas sa aking mga bibig dahil sobrang sakit hindi kuna kaya. Urghhhhh.

Nawala bigla ang sakit nito at sabay tingin sa buwan ramdam kung umilaw ang aking mga mata kasabay nun ang pag balik kulay ng buwan.

Matapos nun napag desisyon kung matulog na at pagod na pagod ako idagdah pa ang kaunting sakit mg aking katawan.

Kina umagahan habang nag susuklay dahil kakatapos ko lang rin maligo, kinuha ko ang blower ko matapos isaksak napa tingin ako sa salamin at nabitawan ko bigla ang blower. Inilapit ko ang akong mukha sa salamin at napahawak ako sa aking mata naging kulay abo ang mga ito na dating kulay itom ngayon ay naging abo na ang kulay.

Narinig ko naman ang pag katok sa aking kwarto sila mom and dad yun. Hindi ko alam gagawin ko baka makita nila ito.

"Manang beth yung spare key bilis!"

"Wait po sir"

"Baby anak are you okay? Open the door please?"

Ramdam ko ang pag aalala sa boses ni mommy, habang ako naman hindi na mapalagay kung tatakas ba ako o ano. Kinuha ko ang aking kumot at itinali sa aking kama at niladlad ito sa bintana.

Bigla namang nag bukas ang pinto at saktong nakasampa na ako sa bintana agad naman akong naabutan ni dad. Narinig ko ang pag iyak ni mommy habang tinatawag ang aking pangalan.

Niyakap naman ako bigla ni daddy matapos niya akong maabutan ramdam ko ang higpit ng yakap ni daddy na parang ayaw ako pakawalan,sumunod naman si mommy na umiiyak sakin likod. Napaiyak na lamang rin ako.

"Sorry mommy daddy" Napa hagulgol na ako nun at mas humigpit ang yakap nila. Hindi kuna ito ininda kahit di nako masyado makahinga pero ang sarap sa feeling ng yakap yakap ng isa sa mga dahilan kung bakit narito ako sa mundong ito.

"I love you mom and dad im sorry so much"  Medyo lumuwag naman ang yakap na nila at tiningnan ako halata sa kanila ang sobrang pag alala. Napansin kung umiyak narin pala si daddy.

"Irish anak please don't do that again"  tumango lamang ako kay mommy. Nakatungo lamang ako sa kanila hindi ko sila kayang harapin, natatakot ako sa magiging reaksyon nila.

Itinaas naman ni dad ang akong mukha at nakita ko ang gulat sa kanyang mukha.

"Baby what's wrong of your eyes"

Lumapit narin si mommy sa pwesto ni daddy at tumabi.

"Omayghad anak anong nangyari?!"

Tumango ako at humagulgol na. Niyakap naman nila ako ulit.

"It's okay baby ayos lang samin ni daddy mo, can you explain to us why your eyes turns gray?"

"Maam,sir ito napo tubig" Kita ko ang gulat kay mama ng makita niya ako bigla namang tumulo ang aking luha na kaagad namang pinunasan ni daddy.

Matapos noon ikinuwento ko sa kanila simula sa una hanggang sa nalaman ko na lang kanina na naging ganto na ang aking mata.

Sinabi ko rin sa kanila ang sakit na dinanas ko. Kung gaano kasakit ang aking mata at buong katawan.

Matapos kung ma ikwento sa kanila tanggap nila kung ano nako ngayon, hindi nila pinaramdam na ayaw na nila sa akin. Ipinlabas narin nila daddy na ito ang aking tunay na kulay sa aking mga mata at amg dating itim kung mata ay isang contact lense lamang.

Maring nagulat pero ang iba naman ay namangha dahil bihira lamang ang ganitong kulay na mata.

End of Flashback

A/N: that's all for today! Hope u like it! Naniniwala akong may makakabasa rin nito hindi man sa ngayon pero soon.

Salamat sa iyo/inyo sa pagbabasa nito! Comment kayo kung may opinion kayo ha? Ayos lang sakin basta please wag mo HATE COMMENT bago lang po ako.

Vote.Comment.Share this with your friends.

Thank so much love,

~ Miss Aly