Who Are You? || Min Yoongi

15. Bölüm Gezi

Suga'dan

Bizimkilerle Rm'nin evinde buluşmuştuk. Onlar gelince abur cubur diye tutturdular. Taş kağıt makasla kararlaştıralım diyince ben ve Jungkook çıkmıştı.

Sinirle montumu giyip Jungkook'la evden çıkınca arabama binip yakınlardaki markete sürdüm.

~~~~~~~~

Markete gelince arabadan inip içeri girdik. Bir market arabası alıp cipslerden almaya başladık.

Jungkook
"Kolada alıcaz."

Kolaların oraya gidip kola alacağım sırada bir kızın elini uzatmasıyla hemen aldım. Baktığımda kızın Arin olduğunu gördüm.

Jungkook
"Aa Arin senin burda ne işin var?"

Arin
"Şey ben kardeşimle alışverişe gelmiştim."

Jungkook
"Aa senin kardeşin mi var? Nerde?"

Arin
"Şurda cipslerin orda."

Jungkook
"Hadi bizi onunla tanıştır."

Arin
"Peki. Karin yanıma gelir misin?"

Kardeşi gelince kendini falan tanıtmıştı. Zaten Arin hemen kardeşini alıp yanımızdan uzaklaşmıştı.

Bizde alacaklarımızı alırken Jungkook Arin'in kardeşini yalnız görmesiyle hemen yanına gitti. Benimde canım sıkıldığı için Arin'in yanına gitmeyi düşündüm ama onu bir türlü bulamıyordum.

En sonunda onu manav tarafında bulmamla durup ona bakmaya başladım.

Üzerinde eşofmanları vardı. Ev haliyle geldiği çok belliydi. Bu kız hiçbirşeye önem vermiyor.

Görevliden aldığı poşetleri market arabasına yerleştirdikten sonra giderken arabaya birde Nutella koymuştu.

Peynirlerin olduğu bölüme geldiğinde sessizce söylenmeye başladı. Peyniri bir türlü alamıyordu.

Arkasından gidip peyniri aldığımda bana döndü ve biz..........çok yakındık. Kalbim nedensizce hızlanmıştı. Neden bu kadar heycanlandım ki?

Arin'le alışveriş yapmaya başladığımızda ondan gözümü alamıyordum.

Aishh!!! Ne oluyor bana? Neden ondan gözümü alamıyorum?

Nihayet alacakları bittiğinde Karin ve Jungkook'un yanına gittik. Bu tavşan dişlide çok fırsatçı.

Kasaya gittiğimizde Arin kredi kartı ile öderken Karin konuşmaya başlamıştı. Bizde Jungkook'la ister istemez konuşmalarına kulak misafiri olmuştuk.

Karin
"Annem ödemen için para vermişti."

Arin
"Birşey olmaz. Sakın onlara söyleme."

Karin ağzına hayali bir fermuar çektikten sonra Arin gülümsemişti. Bu kız güzel gülümsüyordu şimdi.

Of bana ne onun gülümsemesinden?
Marketten çıkıp hemen arabaya poşetleri koydum. Biran önce eve gitmek istiyordum.

Arin'den

Eve geldiğimizde anneme poşetleri verip montlarımızı çıkarttık. Askılığa astıktan sonra kendi abur cubur poşetimizi alıp odaya çıktık.

Ben
"Ne izleyelim?"

Karin
"Sabaha kadar bir diziyi bitirelim."

Ben
"Saçmalama yarın okul var."

Karin
"Ya birşey olmaz. Hem yapıcaz dedik."

Ben
"İyi tamam. Hangi dizi?"

Karin
"Çok duygusal olmasın."