Kabullendim.
Ayrıldığımıza inanıyorum artık..
Gerçekten sevmek diye bir şey yok senin dünyanda sevdiğini gösterip alıştırmak var.Sen bunu çok iyi yaptın, aslında bi yandan da teşekkür ederim sana acı gerçekleri öğrendim sayende.Demek ki verilen her söz tutulmuyormuş,Demek ki gerçekten sevilmiyormuş senin dünyanda.Kendini bana alıştırmadan gitseydin canım yanmazdı unuturdum.Tam alışmışken,seni sevmeyi kabullenmişken her sorunu çözmek yerine daha zorlaştırıyordun.Sevgimiz savaşıp direnmemize yetebilirdi.Sen savaşmak istemedin korkup kaçarak yenildin bense savaşarak yenildim.Peki bensizlik sana ne kazandırdı? Diğerleri sadece oyalandı seninle ama haberin yoktu.Ben seninle gerçek aşkı bulmuştum,seninle her karanlığa korkusuzca yürüyebilirdim.Sen istemedin,beni yarı yolda bıraktın.Çaresizdim;belkide seni sevmeye inancım kalmamıştı yorgunluk belkide.Ayrıldık.Bu kelime bize hiç yakışmıyordu ama öyleydi.Hayatın acı gerçekleriyle karşı karşıyayız şuan her ikimizde.Ayrı yollarda yürüyoruz artık.Hayat belki ikimizi tek bir yolda buluşturur yeniden.Sen ve ben biz olmayı beceremedik,becerseydik eğer mutluyduk en azından gerçek mutluluğu yaşıyor olacaktık.Sen ve ben belki bir gün ''güzel bir biz'' olmayı başarabiliriz.Daha fazla ayrı yollarda yürümeyelim sevdiğim.Gel herşey yeniden güzelleşsin seninle gel ve bana cümleleri yeniden sevdir gel, hadi gel...
