Taming The Girl Who Broke My Heart [On Hold]

Chapter 4

4

"Ha?!"pasigaw niyang singhal saakin.

"Yan ganyan mismo ang attitude na ipinakita ng alaga kong pusa ng dumating siya sa bahay."sabi ko skanya.

"Hey! Gal, don't you dare compare me to your cat, I'm better than your cat!"pasigaw niyang sabi saakin.

"You have just admitted it just now."natatawa kong sabi sakanya.

"Stop this talk, I didn't admit it, I'm just saying that you should stop treating me like your cat!"naiinis niyang sabi saakin.

"No, I'm serious, I'm really gonna tame you, just like what I did to my cat. Tingnan mo siya ngayon si Chay mahal na mahal na niya ako ngayon more than herself."pagpapaliwanag ko sakanya kung papano pumasok sa isip ko ang salitang I'm going to tame you just like how I tame my cat.

"Gal, stop with this childish play, hindi ito laro tulad ng ginagawa at iniisip mo ngayon. Lahat ng mga sinabi ko ng araw na yun ay seryoso."sumbat niya saakin.

Bigla ako natahimik ng sabihin niya iyon. Tama nga siya hindi na kami bata para isipin ko na ang bagay na binabalak ko ay madali. Ngunit kahit alam kung walang pag-asa, hindi pa rin ito dahilan para pigilan ko ang nararamdaman ko, hindi dapat ako sumuko.

"I've made up my mind Sophie. I will make you fall in love with me. Kahit alam kong walang pag-asa, I will still try."seryosong sabi ko sakanya mata sa mata.

Nakita kong nagbago ang ekspresyon sa kanyang mukha na kaninang seryoso ay napalitan ng isang malungkot na mukha.

"There's nothing wrong with trying Gal but, its already late."hindi ko alam ngunit naramdaman ko na nasaktan siya ng sinabi niya iyon. Nababakas rin sakanyang mukha ang kalungkutan.

Wala na akong iba pang naiisip ngayon. Hindi ko alam ngunit sa sa oras na ito gusto ko siyang yakapin. Alam ko at nararamdaman ko na sa puso niya iba ang isinisigaw nito.

"G-gal, just please forget about me."nakita ko ang kalungkutan sa kanyang mga mata. Nakita ko sa kanyang mata ang pangungusap na hindi.

"Sophie, kung may tao mang nasa likod kung bakit mo ito nagagawa saakin, nandito lang ako, handa akong pakinggan kung ano mang problema na dinadala mo."ani ko kay Sophie.

Ang kaninang matang nangungusap ay napalitan ng isang labis na kalungkutan.

"N-no its not what you're thinking."nangingiyak niyang sabi saakin.

"Sophie lets talk about it, no need to rush things."sinubukan ko nang lapitan siya para iparamdam na narito lang ako na handa siyang tulungan ngunit bigla naman siyang lumayo saakin.

"No, Gal you can't help me this time. I'm so grateful na dumating ka sa buhay ko at nagpapasalamat ako na binigyan ako ng pagkakataon na makasama ka kaya sapat na iyon saakin."nama maos niyang sabi sakin.

"S-op-hie."pagtawag ko sa pangalan niya.

"Hindi mo maiintindihan Gal. I'm sorry hindi ko ginusto na mangyari ang mga bagay na ito."pagpapaumanhin niya saakin, na dahilan para maguluhan ang aking isipan.

"Sophie anong di maiintindihan? Alam mong maiintindihan ko kung ipapaliwanag mo ang lahat ng nangyari."pagtatanong ko sakanya.

"Gal, alam kong mas mabuting alamin mo ang katotohanan mismo sa sarili mo. Lahat ng katanongan ay ikaw lang mismo ang makakasagot."sabi niya saakin.

"No, just tell me. Paanong ako lang ang makakasagot?"tanong ko sakanya. Pinunasan niya ang mga luha sakanyang mga mata at inayos ang kanyang sarili.

"Ikaw lang ang taong may hawak ng mga sagot Gal."sabi niya saakin.

"I guess this is the time we will set apart."nakita kong biglang may lumabas na mga luha sa kanyang mga mata. "So-phie."nauutal kong pagtawag s kanyang pangaln.

"Gal, huwag mo na akong subukang hanapin. Bye Gal, I love you."nang binitawan niya ang huling katagang iyon hindi ko maiwasang mangiyak. Hindi ko na alam ang gagawin masyado nang gulong gulo ang isip ko. Gusto ko siyang habolin ngunit hindi ko magawa, parang nanigas ang buo kong katawan at hindi ako makahinga.

Hindi ko alam ngunit mayroong kung anong bagay sa puso ko na ang sakit sakit.

I feel empty

I feel empty knowing that the one I love already leave me at nakakaramdam ako ng galit sa sarili ko dahil hindi ko alam ay nasasaktan ko rin ang taong mahal ko.