He Is Evil To Me, Voltooid✔

hoofdstuk 50

Pov Kealy
'Ik hou van je...' fluister ik terug tegen Rye's zachte, opgezwolle, roze lippen.

Hij drukt zijn lippen weer tegen de mijne en slaat zijn armen om me heen.
Hij tilt me iets op zodat ik mijn benen om zijn middel moet slaan.
Hij tilt me hoger en zet me op het muurtje neer.

Ik sluit mijn benen nog nauwer om zijn lichaam heen en laat mijn handen door zijn haar woelen.

"OMG!!!!!" Gilt een bekende stem.
Het duurt even maar uiteindelijk heb ik door dat Theresa aan het gillen is.

Ik kom blozend los van Rye.
Dit is zó gênant!

"Het is Dus weer helemaal goed tussen jullie?" Vraagt ze blij.
Ik kijk naar beneden en knik verlegen.

Ik had me zo voorgenomen niet op een badguy/player te vallen, maar toch!
En de player werd verliefd op een cheerleader door een weddenschap.
Deze hele situatie is zo raar en verwarrend, maar toch zou ik er niets aan willen veranderen!

Ik hou van hem en hij van mij!

|||||||||||||
Dit was dan het einde van He's Evil To Me!

Nee hoor! Er komt nog een epiloog en dit hoofdstuk is nog lang niet afgelopen!
|||||||||||||||||||

Pov Brooklyn
(Die vrijdag om 20:00)

Ik klop zenuwachtig op de deur.
Vandaag ik het zover!
De date met Rosé!
Vandaag moet ik haar ook alles uitleggen over de weddenschap met Rye, ik haat mezelf dat ik daar aan mee heb gedaan!

De deur gaat open open en een vrouw van middelbare leeftijd staat in de deur opening.
Als ik haar zie bedenk ik me meteen dat Kealy er precies zo uit ziet is deze vrouw ouder.

"Hallo!" Zegt de vrouw vriendelijk.
"Wat kan ik voor je doen jonge man?" Vraagt ze.
'Ik kom Rosé Stoule ophalen!' Vertel ik haar.
"Jij moet vast Brooklyn Wyatt zijn!" Zegt ze.

Ze loopt een stukje naar binnen en roept Rosé's naam.
Mijn mobiel trilt in mijn broekzak en ik haal hem eruit.

Kealy Stoule
Hey Brook, ik heb nagedacht en aangezien ik Rye heb vergeven moet ik jou ook vergeven! XD

Stoule...

Rosé Stoule...

Kealy Stoule...

Ik laat mijn telefoon perongeluk op de grond vallen.
"Wat is er?" Vraagt Rosé geschrokken.
Ik kijk naar de barst in het scherm van mijn telefoon.

'Jullie zijn allebei Stoule...' breng ik uit.
Aan Rosé's gezicht te zien begrijpt ze wie ik bedoel.
''Maar dan zijn we familie..." brengt ze uit.
Ik knik.

"Mam?" Roept Rosé het huis is.
''Ja liefje?" Vraagt ze terwijl ze naar buiten komt lopen.
Zodra ze onze gezichten ziet betrekt haar gezicht.

"Kom!" Zegt ze zuchtend en ze neemt ons weer me het huis in.
We nemen plaats op t bank en Rosé's moeder maakt wat te drinken.
Ze geeft het aan ons en neemt zelf plaats tegenover ons.

"Toen jij en Kealy net waren geboren, hadden ik en jouw vader weinig geld. Te weinig om voor jullie beiden te zorgen dus hebben we Kealy laten adopteren.
Ik heb jaren lang niets van haar gehoord en dacht dat ik ook nooit meer iets van haar zou vernemen. Het leek me beter om je niets te vertellen om je de verwarring te besparen." Vertelt ze aan Rosé.
Ik zie dat er tranen in haar ogen staan en ik sla een arm om haar heen.
Ze geeft me een waterige glimlach.

"Kealy kwam een paar weken terug, naar hier.
Haar pleegouders waren overleden, maar aangezien ze nog andere 'familie' had, konden wij haar niet terug krijgen." Ook Rosé's moeder krijgt tranen in haar ogen.

.

Na een half uur bij Rosé's moeder te zijn geweest besluiten ik en Rooz, om de date gewoon door te laten gaan.

Ze is zich nu nog even aan het omkleden omdat haar make-up was uit gelopen.

Ik hoor de traptreden kraken en ik draai me om.
Rosé heeft een zwarte jurk haar tot net boven haar knie.
De rug is open en de bandjes zijn van kant.
Haar ogen zijn donker op gemaakt, wat haar ongelofelijk sexy staat en haar haar zit in een losse invlecht.

'Je ziet er prachtig uit!' Zeg ik.
Ze moet blozen van mijn woorden en loopt snel voor me uit naar de auto.
Ik snel achter haar aan en ga achter het stuur zitten.

"Waar gaan we heen?" Vraagt Rosé nieuwsgierig als ze zit.
'Dat is een verassing!' Zeg ik grijnzend.
Rosé zucht en staart uit het raam.
"Ik haat verassingen!" Verzucht ze.
'Gelukkig is dit een leuke!' Verzeker ik haar.

Pov Rosé
Brooklyn is veel te vol van zichzelf, dat is een ding wat ik hem af moet leren.
Zó geweldig is hij nou ook weer niet...
Misschien toch wel een beetje...

We rijden een stuk en ik zie dat we een strand naderen.
Ik onderdruk een grote glimlach en hou een stalen gezicht.
Ik houd van stranden!
Maar dat hoeft hij niet te weten, dan raakt hij alleen nog maar voller van zichzelf!

.

Na een paar uur lachen en wandelen, betrekt Brook's gezicht.

'Wat is er?' Vraag ik nieuwsgierig en bezorgd tegelijkertijd.
"Voordat ik het vertel moet je weten dat ik voor jouw wil veranderen!" Zegt hij me met smekende ogen.
Ik knik om hem gerust te stellen.

"Toen ik jouw nog niet kende had ik een weddenschap met Rye..." zegt hij zacht, bijna fluisterend.
Een deel van me verteld me dat ik niet wil weten waar dit geen gaat maar toch vraag ik het hem.

'Wat was de weddenschap...' ook mijn stem is niets meer dan een fluistering.

"Degene die het eerst met Kealy naar bed zou gaan, kreeg... 10.000 euro..." zijn stem was zeer slecht te verstaan.

10.000 euro?!?!?

Man dat is veel geld...

'Ben je met de weddenschap gestopt?...voordat iemand hem won?' Vraag ik hem.

Hij knikt.
Zijn blik is op de grond gericht en ik weet dat hij zich schaamt.

Ik vorm mijn hand om zijn kin die is bedekt met stoppels en dwing hem mij aan te kijken.

' Ik weet 2 dingen...
Je wilt veranderen...
En........
Ik hou van je!' En met die woorden druk ik mijn lippen op de zijne.