Zamanımız daralıyor.Koskoca bir günü daha geçirdik iyi ya da kötü.Zamanı durduramıyoruz,insanları durduramadığımız gibi.Benimle tattığın tüm duyguları bu gece durdur.!Bu geceden sonra zihnimde ve kalbimde sana dair hiçbirşey kalmayacak,ağlayacaksın.!
Anlatılamayacak günler yaşadık seninle.Hep hatırlattım sana olmama ihtimalimi.Varlığımda güldüğün her ne var ise.Yokluğumda gözyaşı olarak dönecek sana,ağlayacaksın.!Beraber yapmaktan zevk aldığımız ne var ise,bundan sonra yalnızken, ağlayacaksın.!Elimi tuttuğunda yaşadığın mutluluk yok artık.Beraber kurduğumuz hayallere ağlayacaksın.!Ağlayacaksın,gözüne sabun kaçmış ufak bir çocuk gibi hüngür hüngür ağlayacaksın.!Gün gelip'de elini yüzünü yıkayana dek,ağlayacaksın!.Yürüdüğümüz sokaklarda aklına geleceğim,ağlayacaksın.!Anılarımız kafanı yastığa koyduğunda peşini bırakmayacak,ağlayacaksın.!Ben varken,benim hakkımda düşündüğün iyi veya kötü her ne var ise yokluğumda,ağlayacaksın.!
Şimdi sakin ol,ver misketlerimi al barbie'lerini ben oynamıyorum artık.Heh! eğer oynamıyorum diye üzülüyor isen,yine ağlayacaksın.!Her gece çaresiz kaldığını ve kalbini yaslayabileceğin kimse olmayacağını hatırlatmak zorundayım.Üzgünüm ama yalnızlık ve çaresizlik içinde,ağlayacaksın.!Sana beni hatırlatan herşey için 1 göz yaşı dökerken hatırlatmayanlar için daha da çok,ağlayacaksın.!Senin geriye kalan hayatını özetlediğimi düşünüyorum fazlası ile.Belki bu yazdıklarımı okurken de ağlayacaksın.Ve artık üzülmek yok benim adıma.Çünkü sen o işi bana bırakmayıp,bensiz gelip geçen her gününe ağlayacaksın..!
Unuttum harflerle süslenmiş dünyanın en güzel,en ince ismini unuttum.Kurduğumuz hayalleri kaldırdım zihnimden.Numaranı sildim.Seninle olan bir tane fotoğraf bile bırakmadım kendimde.Seni silmişken fotoğrafının olmasıda birşey değiştirmezdi elbet ama olur'da bakarken dalarsam maziye diye sildim.Artık hayatımda yoksun,hayatında olmadığım gibi.Şimdi şehrimizin koskocaman aydınlık yolları ışıkları senin olsun ben karanlığımda mutluyum.Hayatımızı oyuncak yerine koyup birden çok ip geçirdik içine.''Sen,hayaller,mutluluklar,hüzünler.'' İp geçirerek kuklaya çevirdiğimiz o hayatın ipleri sende oldu nedense hep.Hayatımın odak noktasıyken.Şimdi pişmanlığa döndü sen kokan her zerrem.Ama olsun be,olsun daha çok erken.Yüzeceğimiz koskocaman denizler,boğulabileceğimiz derinliklerde bize uzanan yardım ellerinin kıymetini öğretecek.Aynı şey gibi:Seni kaybetmenin,aslında seni kazanmaktan daha kıymetli olduğunu öğretmesi gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
Любовные романыBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
