"ပြဲည"
(18+ ဇာတ္လမ္းတို)
Pyae Phyo
ေရာင္စံုမီးမ်ား၊ ေဆာ့စရာခ်ာရဟက္မ်ား၊ ၁၂ ပြဲ ေစ်းသည္မ်ား၊ ထိုးမုန္႔ မလိႈင္မုန္႔ကစလို႔ ေခါက္ဆြဲသုတ္၊ ဆိတ္ပုဆိုးၾကမ္းအဆံုး စားစရာေသာက္စရာ ဆိုင္တန္းမ်ားနဲ႔ ပြဲခင္းတစ္ခုက အသက္ဝင္လ်က္ရိွေနပါတယ္။ ျပာသိုလလို ပြဲအခါမ်ိဳးက ပြဲႀကိဳက္ကိုကိုတို႔ ပြဲႀကိဳက္မမတို႔ရဲ႕ လရာသီ မဟုတ္ပါလား။ အခုလည္း မႏၱေလးၿမိဳ႕ တံခြန္တိုင္ ဘုရားပြဲက ၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားလြန္းတဲ့ လူအုပ္ႀကီးနဲ႔အတူ ဇာတ္မင္းသား စြမ္းဇာနည္ရဲ႕ ရံုသြင္းပြဲကလည္း လက္မွတ္မေလာက္ငွေလာက္ေအာင္အထိ က်ိတ္က်ိတ္တိုးေနပါေတာ့တယ္။ ၂၀၀၉ ဝန္းက်င္ေလာက္ကဆိုေတာ့ စြမ္းဇာနည္ဆိုတာလည္း သိပ္ေတာ့ နာမည္ရလွတဲ့ ဇာတ္မင္းသားတစ္လတ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္လည္း ပြဲငတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ၾကံဳေတာ့ ရံုျပည့္ရံုလ်ွံ အားေပးတဲ့သူေတြရိွေနတာေပါ့။ ထိုအားေပးတဲ့ လူအုပ္ႀကီးထဲမွာ ဇင္ကိုလည္းပါသဗ်။
ဇင္ကိုက ပြဲဂ်ိဳး.. ပြဲဝါသနာအိုး။ စတိတ္႐ႈိး ျမဴးၿပီေဟ့ဆို ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေပါက္ကေတာ့တာ။ လူေကာင္ ပိန္ပိန္၊ အရပ္႐ွည္႐ွည္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအ႐ွည္၊ အက်ႌ ဂ်ိဳင္းျပတ္မ်ား ဝတ္ထားရင္ ဂိုက္စေပါက္က အလြင့္။ ခုလည္း သူ႔ေဘာ္ဒါ ေဘာ္ဂြၽတ္ေတြနဲ႔အတူ ပြဲလာၾကည့္တာ။ စတိတ္႐ႈိး တစ္ဝက္ေလာက္မွာပဲ ပြဲဆူေအာင္ ကဲလြန္းတဲ့ သူတို႔ အုပ္စုကို လံုျခံဳေရးေတြက ဖမ္းခ်ဳပ္ေခၚသြားၾကေလရဲ႕။ ဇင္ကိုက လူလည္ပက္ကား။ နံမွတ္ဒုတ္ေတြနဲ႔ လံုျခံဳေရးေတြဝင္လာတာေတြ႔တာနဲ႔ ဇာတ္စင္ေအာက္ ဝင္ပုန္းေနလိုက္တာ။ ပြဲၿငိမ္သြားၿပီဆိုမွ ျပန္ထြက္လာတယ္။ သူတို႔အဖြဲ႔မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းပဲ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။ သူလည္း နည္းနည္း ရိွန္သြားတယ္။ ေစာေစာကေလာက္ သိပ္မကဲရဲ မကရဲေတာ့။ စလိုးေလးပဲ ဆြဲရင္း ၿငိမ့္ေနမိေတာ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ ေသးေပါက္ခ်င္လာတာနဲ႔ ရံုထဲက ထြက္လာခဲ့တယ္။ ရံုအေနာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ မယ္ဇလီပင္ေတြနဲ႔ ျခံဳေကာင္းေကာင္း ရိွတဲ့ေနရာမွာ အေမွာင္ရိပ္ခိုရင္း ေသးတည္ေပါက္လိုက္တယ္။
