Chapter 4 | We're complicated

55 5 0
                                    

Zephy's Point of View

What the hell?!

Napatulala na lang ako, hindi parin ako makapaniwala.

He attempted to kiss me!

At this point, wala na akong masabi. I'm speechless!

Hindi ko kailanman isusuko ang aking dignidad bilang babae.

Agad akong bumangon sa higaan niya at kinuha yung bag ko.

Uuwi na ako. I can't believe it!

Bubuksan ko na sana yung pintuan pero bigla niya akong hinawakan.

Agad naman akong napatingin sa kanya habang nakayuko parin siya.

"I-i'm sorry! Hindi ko alam na gising ka na. I
wasn't planning on kissing you, I promise."

I continued to open the door. I don't wanna hear his useless reasons.

"P-please hear me out! Zephy, please!" pagmamakaawa niya sa akin.

Bigla naman akong nakaramdam ng pagkaawa sa kanya.

Wala naman siguro mangyayaring masama kung papakinggan ko siya.

"Then, explain...." I said to him softly.

Bigla namang lumiwanag ang kanyang mukha. Inayos niya kaagad ang pagkakaupo niya at tumingin sa akin.

"Firstly, I'm very sorry for what I've done, hindi ko naman alam na ma mimisunderstood mo yung situation natin. Secondly, I promise na wala akong balak na halikan ka. I was just checking if you baka nahawaan kita ng sakit ko. Nag-aalala na kasi ako kasi ilang oras ka ng tulog. I-i'm sorry...." sabi niya sabay yuko.

I happily smiled. Wala na akong masabi eh.

Hinawakan ko naman yung mga kamay niya.

"People make mistakes, even your family or friends. Just don't forget to forgive." and with that, I received an unexpected hug from him.

"Thank you for trusting me, Zephy"

"That's what we're friends for" then I smiled.

•••

After that, he invited me to stay for dinner. Marami-rami din ang nakain ko kasi andami ng hinanda ni nanay Imelda! Paano na yung diet ko?

Pagkatapos namin kumain ay inalok niya ko na siya na lang maghatid sakin pauwi. Gabi na rin kaya I just approved.

An akward silence filled around us. I need to think a way to break this heavy silence.

"U-um...."

Agad naman siyang napatingin sakin.

Think Zephy! Think!

"Yung nangyari kanina, I am very sorry dahil ang bilis ko mag-overreact. Sana mapatawad mo rin ako..."

He smiled and patted my head.

Caustic LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon